Κύριε διευθυντά,
ενώ η πολιτική συγκυρία δίνει, στο Ν. Ανδρουλάκη, την ευκαιρία να αναδείξει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σε κόμμα με αρχές, αξίες και προγραμματικό λόγο, αλλά και να προσεγγίσει το 34%, που στις δημοσκοπήσεις δεν επιλέγει πρωθυπουργό, αυτός την χρησιμοποιεί για να μπει το κόμμα του σε τροχιά συρρίκνωσης των δυνάμεων του.
Δεδομένου ότι ο πολιτικός διάλογος έχει επικεντρωθεί σε πρόσωπα και όχι στα καίρια προβλήματα του τόπου, εξοστρακίζοντας τα από το πολιτικό προσκήνιο και βάζοντας τα αίτια τους στο απυρόβλητο. Γεγονός που οφείλεται κυρίως στην καταφυγή, του Α. Τσίπρα, στην προσωποποίηση της πολιτικής, για να αποτρέψει την αντιπαράθεση μεταξύ των συνιστωσών του και να αναγάγει το πρόσωπο του σε κύριο συνεκτικό ιστό του ΣΥΡΙΖΑ, αντιγράφοντας την τακτική του Γέρω-Μητσοτάκη, που ως Αντί-Αντρέας κατέκτησε την προεδρία της ΝΔ και την πρωθυπουργία της χώρας.
Ως εκ τούτου δεν κατανοώ, γιατί δεν λέγει, ότι το
ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θέτει τα ζητήματα της χώρας πάνω από τα πρόσωπα. Γι’ αυτό θα προτείνει μετεκλογικά εκείνο το πρόσωπο για πρωθυπουργό, το οποίο θα εγγυάται την πιστή εφαρμογή της προγραμματικής συμφωνίας διακυβέρνησης που θα προκύψει από τις σχετικές διαπραγματεύσεις. Και φυσικά δεν θα είναι κανένας από τους δύο μονομάχους, ούτε ο Τσίπρας ούτε ο Μητσοτάκης.
Δημ. Καντηλιεράκης.
