«Παράλογος είναι εκείνος ο άνθρωπος που δεν αλλάζει ποτέ»
(Ζωρζ Κλεμανσώ)
I. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε σε όλους η μη παρουσία του πρώην πρωθυπουργού κ. Σαμαρά και των συνεργατών του στην παράδοση του Μεγάρου Μαξίμου (έδρα του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργό) στον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό, τον κ. Αλ. Τσίπρα.
Περιμέναμε ότι, τόσα χρόνια στην πολιτική και τη διπλωματία, θα είχε κατανοήσει ο κ. Σαμαράς τη διαφορά ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο. Φαίνεται πως οι δεξιοί δεν αλλάζουν ποτέ!
Ο θεσμός του πρωθυπουργού δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Είναι δημόσιο αξίωμα που απονέμεται από το λαό στον αρχηγό του πλειοψηφούντος κόμματος στις εκλογές. Όπως και ο οίκος, όπου μένει ο εκάστοτε πρωθυπουργός (Μέγαρο Μαξίμου). Συνεπώς, είναι δημοκρατικό καθήκον, αλλά και στοιχείο πολιτικού πολιτισμού, η εναλλαγή της εξουσίας να γίνεται με δημοκρατικές και ανθρώπινες διαδικασίες. Όχι… απουσίες που προκαλούν το κοινό αίσθημα, εγείρουν πολλά ερωτηματικά και προσβάλλουν τη δημοκρατία.
ΙΙ. «…Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους εθελοντές που εργάστηκαν σκληρά για να πάρει μορφή το “Ποτάμι”, τους συνυποψηφίους για τον καλό αγώνα και τους πολλούς αφανείς ήρωες αυτής της προεκλογικής περιόδου. Το τέλος της πρώτης εκλογικής μου αναμέτρησης με βρίσκει με περισσότερη γνώση, περισσότερους φίλους και την ελπίδα ότι μπορούμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για τον τόπο…» (Δάφνη Μανουσάκη, υποψήφια βουλευτής με το “Ποτάμι”, Χ.Ν., 28-1-15)
Απλά, λιτά και με πολλή αγάπη η υποψήφια βουλευτής ευχαριστεί, μέσω της εφημερίδας, όλους όσοι τη στήριξαν. Άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα. Έχει όμως σημασία ο φρέσκος λόγος της, διότι δηλώνει δυο πράγματα: πρώτον ότι η πολιτική γύρισε στους πολίτες, από απλή “κληρονομικώ διαιώματι” επιχείρηση πολλών από τους παλαιοπολιτικούς μας και δεύτερον ότι οι νέοι έχουν μέσα τους την αγάπη για τον τόπο αλλά και τον πολιτικό πολιτισμό.
