Κύριε διευθυντά,
το Πολυτεχνείο Κρήτης, πρύτανης, καθηγητές και φοιτητές πρέπει να έχουν θεμέλιο κάθε δραστηριότητας τον πολιτισμό. Όλα τα αποδέλοιπα αποτελούν πονηριές και υπηρετούν ετερόκλητα συμφέροντα. Προέχει λοιπόν η προστασία των αρχαιοτήτων και της Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Η ανάδειξη και αξιοποίηση αυτών των σπουδαίων σπαραγμάτων – μαρτυρίων του παρελθόντος. Οι μέγιστες αυτές αξίες που ταυτοποιούν το χώρο και τον χρόνο. Και όχι η παράδοσή των στην εξαφάνιση, εν ονόματι του εφήμερου τουρισμού στο συγκεκριμένο σημείο. Υπάρχει άφθονος χώρος εκτός των τειχών της πόλης να σκαρνέβονται οι επιχειρηματίες και επενδυτές, ξενοδόχοι και λοιποί της οικονομίας και να αφήσουν τα αρχαιολογικά ευρήματα απείραχτα. Δεν τους ανήκουν για να τα διακουρτουλούν και να τα κακοποιούν με τις επεμβάσεις τους.
Ας ακούσουν όλοι τις προτάσεις ενός σοφού αρχαιολόγου του Ανδριανάκη. Από τους λίγους που υψώνουν τη φωνή τους για τη διάσωση της Πολιτισμικής κληρονομιάς. Τα σπαράγματα – μαρτύρια που απόμειναν. Οι κρατικές αρμόδιες υπηρεσίες αδιαφορούν και αδρανούν για να προστατεύσουν τα πολιτισμικά αγαθά και τις αρχαιότητες. Πολλές φορές μεταθέτουν τις ευθύνες τους. Υπάρχουν κενά ευθυνών. Τυπολατρία. Νόμοι που έχουν κενά. Πόρτες και παραθύρια.
Η τοπική αυτοδιοίκηση βρίσκει κενό και καιρό και εκμεταλλεύεται με τρόπους και μεθοδεύσεις. Καταλαμβάνει χώρους και τόπους που δεν της ανήκουν και εκμεταλλεύεται μεθοδικά και ψηφοθηρικά το κάθε αρχαιολογικό μνημείο, αντί να το προστατεύει και να το αξιοποιεί σωστά και να συνεργάζεται με τις αρχαιολογικές υπηρεσίες, με όλα τα αρνητικά των υπαλλήλων που κουβαλούν. Ένας λαός στερημένος παιδείας και πολιτισμικών γνώσεων και αγαθών ανέχεται και αδιαφορεί για τα έργα των δημάρχων όποια κι αν είναι. Ψηφίζει με ελαφρά τη συνείδηση όποιον δημαγωγό του υπόσχεται φούμαρα και παραδείσους. Έτσι ο Πολιτισμός ξεπέφτει σε χέρια καιροσκόπων. Και οι λιγοστοί που παιδεύονται να βοηθήσουν βλέπουν τείχη τσιμέντου και φρίκης που δεν πέφτουν εύκολα, έχουν βάσεις γερές του λαϊκισμού και της ιδιοτέλειας θανατηφόρα και επικίνδυνα.
Ιωάννης Ε. Ηλιάκης
