Τις τελευταίες εβδομάδες, πυκνώνουν οι ανακοινώσεις για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών.
Πολλοί, το βλέπουμε, είναι οι υποψήφιοι. Που θέλουν, με τις γνώσεις τους και την πείρα τους, να μας πείσουν ότι δύνανται να βοηθήσουν τον τόπο που ζουν και την πατρίδα μας, ώστε να ξεπεράσουν οι τοπικές κοινωνίες και η χώρα μας, με τη συνεργασία όλων, τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής.
Λίγοι εξ αυτών, το ξέρουν και το γνωρίζουμε, θα εκλεγούν. Όσοι το ισχύον εκλογικό σύστημα προβλέπει. Αυτοί, σε ό,τι αφορά τους ευρωβουλευτές, που το κόμμα τους θέλει, ενώ, σε ό,τι σχετίζεται με τους δημοτικούς ή τους περιφερειακούς συμβούλους, όσοι έχουν διαφημιστεί επαρκώς και με τρόπο που πλανεύει τα πλήθη των ψηφοφόρων.
Μα ακόμη λιγότεροι, δυστυχώς, είναι εκείνοι που από τους εκλεγμένους έχουν ήθος, πνεύμα και ψυχικό κόσμο που αξίζουν πραγματικά και μπορούν να προσφέρουν, άδολα και ανιδιοτελώς, κοινωφελές έργο.
Oλοι, ως γνωστόν, έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι σε μιαν ευνομούμενη κοινωνία. Γι’ αυτό, και οι εκλογείς και οι υποψήφιοι πρέπει την ώρα της κάλπης να σκέφτονται ώριμα και να έχουν στο νου τους ότι οι επιλογές που θα κάνουν θα πρέπει να αποβλέπουν σε ένα καλύτερο κοινό για όλους μέλλον και όχι μονάχα για ό,τι μας συμφέρει σήμερα.
Οι πολίτες, ναι, τέρπονται με πολιτιστικές εκδηλώσεις (συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις) όλο το χρόνο με μέριμνα των δημοτικών αρχών! Μολαταύτα, δεν υπάρχει δημότης που να μην γκρινιάζει όταν οι δημοτικοί άρχοντες δεν φροντίζουν ή δείχνουν ότι δεν νοιάζονται για την αξιοκρατία, την οδοποιία, την ύδρευση, τον ηλεκτροφωτισμό, το κυκλοφοριακό και την καθαριότητα στην πόλη του, αν και ό,τι με σχετίζεται με όλ’ αυτά μας “βασανίζει” κάθε στιγμή όλους.
Eτσι, κοντά σε όλα τα παραπάνω, στον επίλογό μας, ας σας μεταφέρω στα νεοελληνικά ένα απόσπασμα από τον προφήτη Ησαΐα, το οποίο, όπως και εσείς θα διαπιστώσετε, θα μας ωφελούσε εάν το παίρναμε υπόψη μας εάν θέλαμε να ξεχωρίσουμε μέσα σε τούτον τον προεκλογικό “κατακλυσμό” ποιους να εκλέξουμε: «Αλίμονο σε εκείνους που λένε καλό το κακό και ό,τι είναι καλό κακό, οι οποίοι έχουν το σκοτάδι για φως και το φως για σκοτάδι, […]οι οποίοι δίνουν δίκιο στον παράνομο επειδή τους κάνει δώρα και το δίκιο του δίκαιου αφαιρούν απ’ αυτόν» (κεφάλαιο 5, παρ. 20 και 23).