«Ο λόγος που γράφω είναι για να βρω τρόπους να εξηγήσω τον κόσμο μέσα από ωραίες, δηλαδή ενδιαφέρουσες, ιστορίες». Ο Χανιώτης βραβευμένος συγγραφέας Πολυχρόνης Κουτσάκης μας χάρισε πρόσφατα ένα ακόμα συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα, το “Show Βusiness” (εκδόσεις “Πατάκη”).
Μια ιστορία που δεν αποτελεί απλώς μια λογοτεχνική απόδραση από την καθημερινότητα, αλλά επιχειρεί να φωτίσει κι ένα κομμάτι της πραγματικότητας των σύγχρονων κοινωνιών. Άλλωστε η τέχνη, όπως και η επιστήμη την οποία υπηρετεί κατ’ επάγγελμα ο Πολυχρόνης, ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Murdoch στην πόλη Περθ της Αυστραλίας, είναι ένας ακόμα τρόπος ερμηνείας του κόσμου και της ανθρώπινης ύπαρξης. Σε αυτό δε το νέο συγγραφικό ταξίδι ο Χανιώτης λογοτέχνης δεν ήταν μόνος του, αλλά μαζί με τον γνωστό σκηνοθέτη του “Ασυμβίβαστου”, του “Κάμπινγκ” και πολλών ακόμα επιτυχημένων κινηματογραφικών και τηλεοπτικών σειρών Ανδρέα Θωμόπουλο, με τον οποίο έδωσαν “ψυχή” στη Μελίνα, τον Άλεξ, τον Τζακ και τους άλλους μυθιστορηματικούς ήρωες του “Show Business”.
“Show Business”, ο τίτλος του νέου βιβλίου. Να υποθέσω ότι οι ήρωές του μας ξεναγούν στον σκληρό – και συχνά απατηλό – κόσμο του θεάματος;
Έτσι είναι, ναι. Είχα «ακουμπήσει» ξανά τον χώρο της Show Business με το «Αθηναϊκό Μπλουζ», το 2017, αλλά εκεί το κομμάτι που αφορούσε στην Show Business ήταν μια παράπλευρη ιστορία στην κεντρική υπόθεση. Τώρα, ο κόσμος του θεάματος, όπου τα πολλά χρήματα συναντούν την τεράστια φήμη, είναι στο κέντρο του νέου μου αστυνομικού μυθιστορήματος.
Η ιστορία ξεκινάει το 2011, όταν η Μελίνα, μια νεαρή υποψήφια περνάει από γραπτή συνέντευξη για θέση σε μεγάλη διαφημιστική εταιρία. Φτάνει στους επτά επικρατέστερους για την θέση και, στην τελική εξέταση, παίρνει μπροστά της μια ερώτηση που της ζητάει να σκεφτεί ένα σχέδιο για την επιστροφή στην δημοσιότητα ενός ξεπεσμένου πλέον κινηματογραφικού σταρ. Για να εντυπωσιάσει τον διάσημο επικεφαλής της εταιρίας, Άλεξ Ράνθο και να καταφέρει να πάρει τη θέση, η Μελίνα καταστρώνει στο χαρτί ένα εξωφρενικό διαφημιστικό σχέδιο.
Οκτώ χρόνια αργότερα, στο Λος Άντζελες του 2019, ο Τζακ Κουίν, πρώην μεγάλος Χολιγουντιανός σταρ, προσπαθεί να βρει κάποιο ρόλο ώστε να ξαναφτιάξει την καριέρα του. Η πίεση που ασκεί στον ατζέντη του, οδηγεί τον ατζέντη να κάνει ένα τηλέφωνο στον παλιόφιλό του Άλεξ Ράνθο, σπουδαίο διαφημιστή που πλέον ζει στην Ελλάδα. Ο Άλεξ, ερωτευμένος εξίσου με την Μελίνα (που πλέον είναι υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρίας) αλλά και με την αδρεναλίνη που του δημιουργεί η δουλειά του, θυμάται το σχέδιο της Μελίνας, οκτώ χρόνια νωρίτερα, και αποφασίζει να το εφαρμόσει.
Αυτό το πολύ παράτολμο σχέδιο θα οδηγήσει σε ένα πολύ έντονο θρίλερ με πολλούς «παίκτες» όπου οι περισσότεροι θα ενδιαφέρονται μόνο για τον προσωπικό τους στόχο και το ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί συχνά θα είναι ιδιαίτερα θολό. Το θρίλερ αυτό θα αλλάξει τις ζωές όλων (όσων απομείνουν ζωντανοί) για πάντα.
Μιλάμε για ένα βιβλίο «συλλογικό» που έγραψες μαζί με τον Ανδρέα Θωμόπουλο. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία με τον γνωστό και καταξιωμένο σκηνοθέτη; Πρακτικά πώς έγινε η συν-συγγραφή του βιβλίου;
Έχω την σπουδαία τιμή ο Ανδρέας να είναι φίλος μου, από τότε που τον γνώρισα στο κινηματογραφικό φεστιβάλ που διοργάνωσαν η Κατερίνα Πολύζου και ο Κώστας Κωνσταντινίδης στα Χανιά τον Γενάρη του 2001. Σε εκείνο το φεστιβάλ γνώρισα και τον τεράστιο Ντίνο Δημόπουλο, τον σημαντικότερο σκηνοθέτη της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, στον οποίο είναι αφιερωμένο το Show Business. Με τον Ανδρέα έχουμε γράψει μαζί κάποια σενάρια και ένα από τα σενάρια που δοκιμάσαμε να γράψουμε ήταν και το Show Business, βασισμένο σε ιδέα του Ανδρέα, που είχε σκεφτεί τους κεντρικούς χαρακτήρες και την «σπονδυλική στήλη» της πλοκής. Το σενάριο δεν μας βγήκε όπως το θέλαμε, αλλά πριν από 2 χρόνια περίπου του είπα πως είχα μια ιδέα να «μεγαλώσουμε» πολύ την υπόθεση, προσθέτοντας πολλά στοιχεία πλοκής και νέους χαρακτήρες που θεωρούσα ότι θα την έκαναν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και να γράψουμε το βιβλίο ως μυθιστόρημα. Η ιδέα του άρεσε, έκατσα και έγραψα εξ ολοκλήρου μια πρώτη βερσιόν του μυθιστορήματος, στη συνέχεια την πήρε ο Ανδρέας και την δούλεψε, έπειτα την ξαναπήρα εγώ, και μετά από κάποιες λίγες ακόμα διορθώσεις και από τους δυο μας το βιβλίο ήταν έτοιμο.
Η ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται μέσα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Πώς λειτούργησαν πάνω σου ως συγγραφέα αυτά τα δύσκολα και πρωτόγνωρα γεγονότα που ζήσαμε; Σου έδωσαν τροφή;
Η δεκαετία που πέρασε ήταν η πιο παραγωγική μου μέχρι σήμερα, συγγραφικά. Από το 2013 έως σήμερα έχουν εκδοθεί εννιά μυθιστορήματά μου, όλα από τις εκδόσεις Πατάκη. Οπότε, σίγουρα όσα ζήσαμε μου έδωσαν τροφή. Όταν ξεκίνησε η κρίση είχα μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα από τον Καναδά, πιστεύοντας πως έχω γυρίσει για τα καλά στα πολυαγαπημένα μου Χανιά, όπου ήμουν καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Λίγα χρόνια αργότερα, βρέθηκα στην Αυστραλία, όπου πλέον συμπληρώνω πέντε χρόνια παραμονής. Οι διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες στην Ελλάδα και στον κόσμο αλλά και οι αλλαγές για την οικογένειά μου επηρέασαν ξεκάθαρα όσα γράφω – άλλωστε και τα δύο αστυνομικά μυθιστορήματα με ήρωα τον Στράτο Γαζή (το «Αθηναϊκό Μπλουζ» και το «Baby Blue») που εκδόθηκαν και σε ΗΠΑ, Αγγλία, Αυστραλία, έχουν είτε ως βασικό θέμα είτε ως κυρίαρχο φόντο την κρίση. Ακόμα και το “Όταν ήταν ευτυχισμένος”, το μυθιστόρημά μου για την ζωή του Ελευθέριου Βενιζέλου, είχε ως αφορμή την προσπάθειά μου να δείξω πόσες ομοιότητες, δυστυχώς, υπήρχαν στην Ελλάδα εκατό χρόνια πριν με την Ελλάδα της κρίσης.
Είσαι από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς της γενιάς σου. Πώς κρατάς την φλόγα της έμπνευσης αναμμένη μέσα στο πέρασμα του χρόνου;
Ο λόγος που γράφω -νομίζω ότι το ίδιο ισχύει για τους περισσότερους συγγραφείς- είναι για να βρω τρόπους να εξηγήσω τον κόσμο μέσα από ωραίες, δηλαδή ενδιαφέρουσες, ιστορίες. Και ο λόγος που επιλέγω τις ιστορίες αντί να γράψω ένα δοκίμιο, π.χ., είναι ότι οι ιστορίες επιτρέπουν να δείξει κανείς πόσες διαφορετικές πλευρές έχει κάθε χαρακτήρας και πώς η αλήθεια μπορεί να είναι πολύ σχετική στις διαπροσωπικές σχέσεις ανάλογα με την οπτική του καθενός. Σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτική ταχύτητα και δυσκολεύει αφάνταστα τους ανθρώπους να προσαρμοστούν σε αυτόν, η πρόκληση να εξηγήσει κανείς πολύπλοκες ανθρώπινες συμπεριφορές και να πει ιστορίες που να εκφράζουν τον κόσμο αυτό, νιώθω πως είναι μεγαλύτερη από ποτέ.
