Πολλές φορές έχω αναφερθεί στην ατολμία των επιτρόπων και του ίδιου του προέδρου της Κομισιόν από τη στήλη.
Πολλές φορές έχω μιλήσει για την οσφυοκαμπτική τέχνη όλων αυτών των μανδαρίνων της συμφοράς, δούλων και υποτακτικών της Μέρκελ. Πολλές φορές ακούω ότι περίεργα συμφέροντα συγκρούονται σε ολόκληρο το επίπεδο της Ε.Ε. και προσπαθούν να ελέγξουν και που έχουν δαπανηθεί ακόμη και τα ποσά του κοινοτικού προϋπολογισμού.
Τώρα που αρχίζουν και οδεύουν όλοι προς την έξοδο, οι μανδαρίνοι με τα χοντρά πορτοφόλια, αρχίζουν να ψελλίζουν για το γιγαντιαίο εμπορικό πλεόνασμα ης Γερμανίας, που προκαλεί τεράστια προβλήματα στις οικονομίες των χωρών της ευρωζώνης. Ο λόγος για τον δήθεν άτεγκτο επίτροπο Oλι Ρεν, αυτόν τον αντι-ευρωπαϊστή, που νόμιζε ότι, όσο πιο κοντά ήταν στις θέσεις της Γερμανίας, τόσο πιο κοντά θα ήταν στην εξουσία της Ε.Ε. Ε! λοιπόν όλοι αυτοί οι ακατανόμαστοι είχαν, έχουν και θα έχουν άδικο!
Δυο στοιχεία με είχαν κάνει σκεφτικό, για την εξέλιξη της Ε.Ε. και δυστυχώς, δεν έπεσα, έξω. Το ένα ήταν η πτώση του τείχους του Βερολίνου, που επανένωσε τις δυο Γερμανίες και το άλλο η άκαιρη και καταστροφική για τις δομές της Eνωσης, διεύρυνση του 2004, χωρίς προετοιμασία. Και κυρίως το δεύτερο σημείο, χωρίς να βρεθούν τρόποι να εξομαλυνθούν τα χτυπήματα.
Εκτός από τα δυο αυτά στοιχεία, η δράση της παγκοσμιοποίησης με τον φόβο και τη δραστηριοποίηση των Γερμανών οδήγησε, νομοτελειακά, στην τεράστια συσσώρευση πλούτου, στη χώρα αυτή και επειδή πρέπει να πιστεύουμε και στην απόλυτη ισορροπία των πραγμάτων, η κρίση διευρύνθηκε κυρίως με τις χώρες του Νότου της Ε.Ε. Οι ταγοί της εκτελεστικής εξουσίας τα τελευταία 8 χρόνια ήταν υποχείρια της γερμανικής νοοτροπίας, έδειξαν απίστευτη ολιγωρία στο να προτείνουν μέτρα εξισορρόπησης των δεινών του νότου με συνδρομή κοινωνικού περιεχομένου, αλλά και εταιρικών υποχρεώσεων από τους βόρειους και έτσι, φθάσαμε στο απύθμενο χάος σήμερα, οι μεν χώρες του νότου να έχουν χάσει τις αγορές τους, να μην έχουν ρευστότητα ικανή να βγάλει τις επιχειρήσεις τους προς τα έξω και οι βόρειοι, με πρωτοστάτρια τη Γερμανία, να έχουν ένα υπερβολικό εμπορικό πλεόνασμα, όπως διαπιστώνει ο αρμόδιος επίτροπος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις Ολι Ρεν, για τη στάση του οποίου μιλήσαμε προηγουμένως. Μάλιστα, ο “άφοβος αυτός μανδαρίνος” δημοσίευσε τη σκέψη του αυτή στην γερμανική εφημερίδα “Frankfurter Allgemeine Zeitung”(FAZ) καλώντας το Βερολίνο να πάρει μέτρα τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης που θα αποκαταστήσουν την οικονομική ανισορροπία της χώρας. Τι γίνεται λοιπόν; Θεωρώ ότι ο κ. Ρεν δεν μπορεί πλέον να κάνει τα στραβά μάτια στα σκανδαλώδη εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας, όπως σημειώνει και στο άρθρο του. Τα εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας εμποδίζουν την έξοδο από την ύφεση και την ανάκαμψη της ευρωζώνης, μια διαπίστωση του κ. Ρεν που συμμερίζονται όλες οι κυβερνήσεις των χωρών της ζώνης του ευρώ, με πρώτες την Γαλλία και την Ιταλία, που πιέζουν, εδώ και καιρό, την καγκελάριο Α. Μέρκελ να αλλάξει το μείγμα της οικονομικής πολιτικής της έτσι ώστε να τονώσει την εσωτερική ζήτηση στη χώρα της πράγμα που ,με τη σειρά του, θα οδηγήσει στην αύξηση των εξαγωγών αυτών των χωρών προς την Γερμανία.
Ας πρόσεχαν όλοι αυτοί οι ανόητοι που κυβερνούν τις άλλες χώρες. Δε θα ξεχάσω την εντύπωση που μου προκάλεσε η απλή ανάγνωση πριν δυο χρόνια ενός κανονισμού που επέτρεπε την εισαγωγή στην Ε.Ε. όλων των προϊόντων της Σερβίας, σε όσες ποσότητες ήθελαν, εκτός… ζαχαρότευτλων. Τυχαίο; Δε νομίζω! Η Γερμανία είπε το όχι στα ζαχαρότευτλα, διότι είχε και έχει και θα έχει σοβαρό πρόβλημα διοχέτευσης της δικής της παραγωγής ζαχαροτεύτλων. Και την άφησαν οι ανόητοι, όπως προείπα! Τώρα διαπιστώνουν τις τεράστιες ανισορροπίες στο εμπορικό ισοζύγιο της πρώτης τη τάξει χώρας, ήτοι του πρωθυπουργού της Ε.Ε. Γερμανίας.
Θα έρθουν τώρα, μετά την καταστροφή και θα ζητούν μέσω των μανδαρίνων της, την ενεργοποίηση της διαδικασίας περί μακροοικονομικών ανισορροπιών με τη, σε βάθος, ανάλυση από τις υπηρεσίες της Κομισιόν, της οικονομικής συμπεριφοράς της Γερμανίας, όπως ακριβώς το έχει ήδη πράξει στο παρελθόν για δέκα άλλες κοινοτικές χώρες. Η διαδικασία αυτή που προβλέπεται από τις Συνθήκες, θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιβολή ακόμη και οικονομικών κυρώσεων στην Γερμανία, την πρώτη οικονομία της Ευρώπης, που εμφανίζει από το 2007 υπερβολικά πλεονάσματα των τρεχουσών συναλλαγών της με το εξωτερικό που ,τα τελευταία τρία χρόνια, ξεπερνούν το 6% του Α.Ε.Π. της και σύμφωνα με τις προβλέψεις της Επιτροπής, η οικονομία της θα παράγει πλεονάσματα τουλάχιστον μέχρι και το 2015. Η γερμανική κυβέρνηση είχε ρίξει όλο το βάρος της στην μεγιστοποίηση των εξαγωγών της χώρας, με καθηλωμένους μισθούς όλα τα τελευταία χρόνια, σε πολύ χαμηλά επίπεδα μειώνοντας έτσι την εσωτερική ζήτηση με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι κοινοτικοί της εταίροι και ιδιαίτερα η Γαλλία και η Ιταλία, να αυξήσουν τις εξαγωγές τους προς αυτήν.
Το Βερολίνο όχι μόνον αντιστέκεται, μέχρι και σήμερα, στις πιέσεις του Παρισιού και της Ρώμης αλλά και των Η.Π.Α. όπως και του Δ.Ν.Τ., να πάρει μέτρα για την “αποσυμφόρηση των οδών ανάπτυξης της εγχώριας ζήτησης”, αλλά, ασκεί, ταυτόχρονα, τεράστιες πιέσεις στις άλλες χώρες της ευρωζώνης να κάνουν ριζικές μεταρρυθμίσεις, τέτοιες που θα τονώσουν, κατά τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη, την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών τους. Πρόσθετο αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η συνεχής ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου και των άλλων ισχυρών νομισμάτων του κόσμου (Ιαπωνικό γεν, ελβετικό φράγκο κ.λ.π.) που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις εξαγωγές των προϊόντων χωρών της ευρωζώνης στις άλλες χώρες του κόσμου. Στη δημοσίευση αυτή του κ. Ρεν εντάσσεται και αναφορά για τη Γαλλία και τις σοβαρές μεταρρυθμίσεις, στις οποίες πρέπει να προβεί η χώρα αυτή, ώστε να ρυθμίσει εκ νέου την αγορά εργασίας της, το συνταξιοδοτικό σύστημα της και τη νομοθεσία της για την τόνωση της επιχειρηματικότητας. Τα γαλλογερμανικά εθνικά μέτρα, θα έχουν θετικό αντίκτυπο σ ολόκληρη την ευρωζώνη διότι θα τονώσουν την ανάπτυξη, θα οδηγήσουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, θα μειώσουν τις κοινωνικές εντάσεις και θα αποκαταστήσουν την ισορροπία Βορά-Νότου, μέσα στην Ενωση.
Ενώ, οι προοπτικές που διανοίγονται μάλλον πρέπει να θεωρούνται ως θετικές, η γνώμη μας είναι ότι στην τεράστια καταστροφή που προξένησε η πολιτική λιτότητας που επέβαλε η Μέρκελ και οι βόρειοι φίλοι της δεν εξωραΐζονται πλέον με αντίμετρα περί δημιουργίας θέσεων εργασίας. Για να βρεθούμε εκεί που ήμασταν πριν την κρίση, κανείς άλλος δεν πλήρωσε τόσο σοβαρό τίμημα όσο εμείς οι Ελληνες, έστω και αν μας ανήκει σοβαρό μέρος της κατάντιας μας!