Μεγάλος ο συµβολισµός αυτής της ηµέρας, της Μεγάλης Πέµπτης. Λίγο πριν τη Σταύρωση ο Μυστικός δείπνος, ο Ιερός Νιπτήρας, το πλύσιµο των ποδιών των Αποστόλων, η προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα πριν τη σύλληψή Του και η προδοσία του Ιούδα. Τα 12 Ευαγγέλια συνοψίζουν περικοπές των Ευαγγελιστών κυρίως του Ιωάννη και του Ματθαίου.
Ο Ιησούς µπροστά στον έπαρχο των Ρωµαίων στην Ιουδαία Πόντιο Πιλάτο, που «νίπτει τάς χείρας του» η τυπική καταδίκη απ’ τους Αρχιερείς, αφού οι Φαρισαίοι ήθελαν τον θάνατό Του ζητώντας την απελευθέρωση του Βαραββά αντί του Χριστού, η µεταµέλεια του Ιούδα που επιστρέφει τα «τριάκοντα αργύρια» και µετά απαγχονίζεται, η µαρτυρική πορεία στον Γολγοθά και η σταύρωσή Του µεταξύ δύο ληστών.
Ήξερε ο Πιλάτος ότι «διά φθόνον παρέδωσαν αυτόν», αλλά αφού είχε την εξουσία να Τον ελευθερώσει ρώτησε τους Αρχιερείς «τί ουν ποίησω Ιησούν;»
Άκουσε το όχλο να φωνάζει «σταυρωθήτω» και παρά την κρίση του ότι «γνώτε ότι εν αυτω ουδεµίαν αιτίαν ευρίσκω» (Ιωαν. ιθ4) ένιψε τα χέρια του.
Οι Ιουδαίοι Αρχιερείς ενδιαφέρονταν να διατηρηθεί το κατεστηµένο και να µην έχαναν τα προνόµια που τους είχε παραχωρήσει ο Καίσαρας. Χρησιµοποίησαν πρώτα τον αρµόδιο δικαστή Αρχιερέα Άννα, πεθερό του Καϊάφα, που Τον έστειλε στον Πιλάτο.
Σ’ αυτόν είπε ο Ιησούς «ελήλυθα εις τον κόσµον ίνα µαρτυρήσω τη αληθεία». Ρωτήθηκε «τι εστίν αλήθεια;».
Ουδείς ευαγγελιστής αναφέρει αν απάντησε. Στο απόκρυφο Ευαγγέλιο του Νικοδηµου βλέπουµε ότι απάντησε στον Πιλάτο: «Εγώ ειµί η αλήθεια. Οράς οι την αλήθειαν λέγοντες πώς κρίνονται υπό των εχόντων την εξουσίαν επί της γής». Ο Πιλάτος, όµως, δεν είχε τη δύναµη της κρίσης. Ήταν πρόσωπο που δρούσε καθ’ υπόδειξιν χωρίς δική του πρωτοβουλία. Οι κινήσεις του ήσαν απότοκες άλλων διανοητών, επειδή δεν είχε συνειδητοποιήσει το µέγεθος των γεγονότων της εποχής.
Ο Πόντιος Πιλάτος δεν µπόρεσε να υπερασπιστεί την αθωότητα του Ιησού, πράγµα που πίστευε, ούτε και να δικαιολογήσει την απόφασή του παραδίδοντας Τον «προς το σταυρωθήναι» φοβούµενος την επανάσταση των Ιουδαίων.
Όταν και ο ίδιος ανεκρίνετο από τον Καίσαρα, προσπάθησε να δικαιολογηθεί για το ανοσιούργηµα του, αλλά η Σύγκλητος στο Καπιτώλιο και ο Τιβέριος δεν του δικαίωσαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο δι’ απαγχονισµού. Κατ’ άλλους αναφέρεται ότι αυτοκτόνησε το 39 µ.Χ. µετά από εντολή του αυτοκράτορα Καλιγούλα, ότι πνίγηκε στη λίµνη της Λουκέρνης στην Ελβετία ή θανατώθηκε απ’ τον Τιβέριο επειδή παντρεύτηκε την Πρόκουλα µετέπειτα Πρόκουλα, που έγινε Αγία και αυτός ασπάστηκε τον Χριστιανισµό.
