Πολύ τον αγαπώ τον Πόντο, γιατί μοιάζει με την Κρήτη
την Κρήτη μου, την Κρήτη των αγώνων και των θυσιών
την Κρήτη των Ολοκαυτωμάτων και των θαυμάτων
την Κρήτη! την Κρήτη!
ΠΟΝΤΟΣ!
Εκεί που άλλοτε λουλούδιαζε η πλάση
και τα αηδόνια τραγουδούσανε στα δάση
Εκεί που άλλοτε σμιλεύανε ψυχές
κι οι Αγγέλοι ψέλνανε ουράνιες προσευχές
Εκεί πια τώρα τα λουλούδια δεν ανθούνε
Εκεί πια τώρα τα πουλιά δεν τραγουδούνε
Εκεί πια τώρα υπάρχουν μόνο αντεροβγάλτες
Τούρκοι υπάρχουνε· της Γης οι ψυχοβγάλτες.