Καθημερινά, ολοένα και περισσότερο, η πανδημία του Covid 19 παρουσιάζει σημάδια ελέγχου στη χώρα μας, χάρη στους εμβολιασμούς που “χτίζουν” σταδιακά το τείχος της ανοσίας.
Οι ακτίνες αισιοδοξίας, εν μέσω και της καλοκαιρινής περιόδου που ούτως ή άλλως μας… ανεβάζει ψυχολογικά, παίρνουν τη θέση της μελαγχολίας που προκαλούσαν
-έστω και άθελά τους- οι χειμερινοί μήνες, σε συνδυασμό με τα πολλά απαγορευτικά μέτρα, τους περιορισμούς οι οποίοι μας είχαν επιβληθεί.
Είναι γεγονός ότι η πανδημία, μας έπληξε πολύπλευρα, φέρνοντας ανατροπές στην καθημερινότητά μας με τον αναγκαστικό εγκλεισμό, αλλά και φόβους για την υγεία και αβεβαιότητα για το αύριο.
Ενάμιση χρόνο τώρα, βιώσαμε και βιώνουμε την πρωτοφανή τούτη κρίση, τόσο σε υγειονομικό επίπεδο όσο και κοινωνικο – οικονομικό, καθώς πολλοί συνάνθρωποί μας, επαγγελματίες κλάδων που επλήγησαν βαθιά από τα απαγορευτικά μέτρα, βρέθηκαν και βρίσκονται ακόμη σε δεινή κοινωνικο-οικονομική θέση.
Και σήμερα, που φαίνεται ένα “φως στο τούνελ” του κορωνοϊού, μια έστω και μερική επαναφορά στην κανονικότητα όπως μέχρι πρότινος την γνωρίζαμε, χρειάζεται μεγάλη σύνεση και προσοχή. Για να πηγαίνουμε μπροστά και να μην έχουμε οπισθοδρομήσεις.
Εσεις γνωρίζατε ότι το 1979, στα Χανιά υπήρχε ιδιωτική σχολή στην οποία η εισαγωγή των σπουδαστών γινόταν μέσω των πανελληνίων;
Περισσότερα για την εισαγωγή των σπουδαστών και σπουδαστριών στις ανώτερες και ανώτατες σχολές της χώρας τη δεκαετία του ’70 “Στο Αρχείο ” με την Βασιλική Τωμαδάκη και τον Νεκτάριο Κακατσάκη
