Η πόλη των Χανίων έχει µια συγκεκριµένη αυτοδιοικητική και πολιτική αποστολή.
Η πόλη µοιράζει ρόλους, έχει διάκριση εξουσιών και προσπαθεί να ανακαλύψει την πολιτική µέθοδο για να γίνει πιο λειτουργική.
Οι τοπικές Αρχές, ορισµένες φορές, µε το «ένα, δύο, τρία ωπ, τό ‘ριξα στο σορολόπ», για να απορρυθµίσουν πολιτικά την πόλη και να προσπορίσουν ακατανόητα οφέλη.
Στις 30 Μαρτίου έµαθα ότι φτάνουν τα πρώτα τσάρτερ µε τους ξένους επισκέπτες.
Το ηµερολόγιο και τη γεωγραφική θέση της πόλης δεν µπορεί να την αλλάξει µια αφηρηµένη έννοια που έχουν στο µυαλό τους οι τοπικές Αρχές.
«∆εν αγγίξαµε ακόµη τέτοιο βαθµό προόδου (sic) στα Χανιά».
Συνεπώς θα µάθουµε να ζούµε µε το ηµερολόγιο και τη Γεωγραφία.
∆εν µου το βγάζετε από το µυαλό, ότι και αυτό το καλοκαίρι θα ζήσουµε κάτι «µπλε µαρέν».
Κάτι που να θυµίζει… το κυκλοφοριακό πρόβληµα της πρωτεύουσας της Γροιλανδίας ή το ελικόπτερο που προσγειώθηκε στην οροφή της ∆ηµοτικής Αγοράς.
