Κανείς δεν σε σπρώχνει να μείνεις ίδιος την ζωή, απλά πολύ θα ήθελαν οι μονοπωλούντες την εξουσία να σε κουμαντάρουν με το μαγικό τους ραβδάκι.
Κανένα σύστημα εξουσίας, από την άλλη, δεν θα ήθελε να φαίνεται πως είναι αυτό υπεύθυνο που άλλαξες ρότα και κινήθηκες εναντίον του, επειδή ήταν πολλές οι αιτίες που δεν έπρεπε να παραμένεις σε παθητική στάση. Με λίγα λόγια, και η στρωμένη χρονικά καθυπόταξη των μαζών μετρά για τους κάθε λογής εντεταλμένους κυβερνώντες. Το ίδιο και η σιωπή.
Στρέφεσαι όμως στον εαυτό σου κάποια στιγμή και αναρωτιέσαι τι πρέπει να κάνεις. Να ζήσεις μια καθαγιασμένη και ακίνδυνη ζωή ή να προτιμήσεις να εκφράσεις τις αντιρρήσεις σου; Να ρισκάρεις να χάσεις τα προνόμια σε μια περίκλειστη ζωή ή να ανοίξεις τα περάσματα για μια ανώτερη σε επίπεδο ζωή και πάνω απ’ όλα ελεύθερη; Μπορείς να εκφράζεσαι σήμερα όπως μπορείς και να ενεργείς με γνώμονα την πνευματική σου καταξίωση εν μέσω αυτής κατακλυσμιαίας αμάθειας; Μπορείς να παροτρύνεις ελεύθερα ανθρώπους να σκεφθούν σε τι περιπέτεια τους έχουν βάλει και να τους υποδείξεις να κάνουν την αποφασιστική ανατροπή; Όχι δεν μπορείς – δεν σου το επιτρέπουν.
Η προαίρεσή σου λοιπόν σε τούτον τον κόσμο της αμφιβολίας είναι αυτή που καθορίζει την στάση και θέση σου. Από εσένα εξαρτάται αν και πόσο θα αλλάξεις τον εαυτό σου. Είναι αποκλειστικά δική σου η ευθύνη ως προς το ποιον δρόμο θα πάρεις και θα ακολουθήσεις. Γιατί από ένα σημείο και μετά, εσύ είσαι κύριος της ζωής σου.
