Απορώ, πώς με τόση βεβαιότητα εκφέρουν ορισμένοι την άποψή τους, για το μέλλον της χώρας.
Το πανευρωπαϊκό τοπίο μετά τις εκλογές στην Ιταλία, γίνεται δυσερμήνευτο. Η επικράτηση των “πέντε Αστέρων” και της Λίγκας του Βορρά, άσκησαν αμέσως ανοδικές πιέσεις στους ελληνικούς τίτλους.
Οι Αγορές επανέρχονται σε μια στάση επιφυλακτικότητας, απέναντι στην ανταγωνιστικότητα της Ε.Ε. Περιμένουν να δουν μέχρι πού θα το τραβήξει η νέα ιταλική κυβέρνηση και η Ελλάδα παραμένει ευάλωτη στις διεθνείς πιέσεις. Τουλάχιστον αυτό “για το πέταγμα της πεταλούδας στη Ρώμη”, πρέπει να το καταλάβουμε.
Παράλληλα, η χώρα αρχίζει να κλονίζεται ως αίσθηση, από ένα “μαύρο” μέτωπο βίας. Τα χτυπήματα είναι εβδομαδιαία και σηματοδοτούν μια αποσταθεροποίηση της πειστικής αφήγησης. Κανείς δεν δανείζει με ευνοϊκούς όρους ένα κράτος, που δεν έχει κοινωνική ειρήνη και πολιτική σταθερότητα.
Τα έσοδα του τουρισμού βέβαια είναι αυξητικά, αλλά δεν έχουν γίνει τομές ακόμη ολικής επαναφοράς στην εργασία και στην απασχόληση. Οι Αγορές δανείζουν, όταν αισθάνονται ασφάλεια ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω.
Είναι θετικό ότι η 4η αξιολόγηση κλείνει ταχύτατα. Το σήμα που εκπέμπει η Ελλάδα είναι ξεκάθαρο. «Εδώ είμαι και περιμένω με την ατζέντα μου». Εκ παραλλήλου, όμως, πρέπει ν’ αναπτύσσει πολιτικές δράσεις, θεσμικής ολοκλήρωσης, ενός ευέλικτου κράτους και ένα σχέδιο ανάπτυξης που να είναι ποσοτικοποιημένο.
Οι διαπιστώσεις δεν φέρνουν φθηνό χρήμα στην Ελλάδα. Είναι σημαντικό η Αθήνα να μετεξελιχθεί με ένα μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής, επιχειρηματικής δράσης και επιστημονικής έρευνας.
Αυτό σίγουρα μπορούμε να το κάνουμε, αν αρχίσουμε να “διαβάζουμε” τη χώρα ξανά από την αρχή, απαντώντας στο ερώτημα “ποιοί είμαστε και τι ζητάμε στην περιοχή;”
Εννοώ πώς διεκτείνουμε την επιρροή μας…
Ποια πλεονεκτήματα έχει σήμερα η Ελλάδα; Εχει πολύ μορφωμένους νέους ανθρώπους, αλλά δεν έχει θεσμική οντότητα το σχέδιό της. Κι αν έλθουν πίσω αυτοί οι νέοι άνθρωποι, τι θα κάνουν;
Θα κυνηγούν μύγες; Εδώ υπεισέρχεται η αύξηση της θεσμικής επιρροής και της χρηστικότητας των επιχειρηματικών ιδεών.
Πορεία με μικρό καλάθι…
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε,δεν νομίζω να υπάρχει κανείς υγειώς σκεπτόμενος πατριώτης που να μην συμφωνήσει μαζί σας ,ότι αυτή είναι η κατάσταση της χώρας μας σήμερα.Ο δρόμος είναι δύσκολος είναι via dolorosa θα έλεγα,είναι το ξέπλυμα του προπατορικού αμαρτήματος της περίφημης εκείνης γενιάς που κυβέρνησε την χώρα την εποχή των πακέτων Ντελόρ,Σαντέρ,Μ.Ο.Π. κλπ, που μπέρδεψε το κομμισιόν με το κονομμισιόν και τα χρήματα που προορίζοντο για τις υποδομές της πατρίδος μας ,πήγαν όπου πήγαν.Είναι εφικτή μια αναγέννηση;Βεβαίως και είναι. Δεν χρειάζεται να πάμε μακρυά για να το διαπιστώσουμε.Το έκαναν οι πατεράδες μας αναστήλωσαν,με εργατικότητα και φιλότιμο την χώρα μετά την φασιστική θηριωδία και την ισοπέδωση των τάνκς του Γκουντέριαν,στο Β΄παγκόσμιο πόλεμο καθώς και μετά από την κομμουνιστική λαίλαπα του 1944-1949 που ακολούθησε και που αποτελείωσε ότι είχε μείνει όρθιο ,διχάζοντας την κοινωνία χωρίς κανένα λόγο,παίζοντας το παιχνίδι του κάθε Τσερνίτσεφ. Στην περίπτωση μας η αλήθεια σώζει,αν την αποδεχτούμε , αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και στείλουμε στην χωματερή της ιστορίας τους αιθεροβάμονες,παραμυθάδες σανοπαραγωγούς δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.Ας στηριχτούμε εν πρώτοις στις δικές μας δυνάμεις ενισχύοντας παράλληλα με συμμαχίες συμφερόντων τους συντελεστές ισχύος της χώρας.Ο “σοφός” του Προφήτη Ηλία έχει αφήσει παρακαταθήκη,ας ρίξουμε μια ματιά….Με εκτίμηση