Ο κάθε σημερινός Έλληνας έχει κόψει μια δημοκρατία στα μέτρα του και αυτή πιστεύει με φανατισμό ότι είναι η δημοκρατία. Οι διάφορες κεντροδεξιές κυβερνήσεις που κυβέρνησαν την Ελλάδα από τις αρχές του προπερασμένου αιώνα δεν ήταν οι δημιουργοί των δικτατοριών ή “επαναστάσεων” του Νικολάου Ζορμπά, του Θεόδωρου Πάγκαλου, του Γεωργίου Κοντύλη, του Νικολάου Πλαστήρα, του Ιωάννη Μεταξά, των Παπαδόπουλου – Παττακού – Μακαρέζου;
Αυτές τις δικτατορίες στην Ελλάδα, κάθε είκοσι περίπου χρόνια, ποιοι τις προκαλούσαν; Οι εκάστοτε δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού δεν ήταν οι δημιουργοί τους; Αυτοί δεν τις προκαλούσαν με τη “δημοκρατική” τυς διακυβέρνηση;
Τη σημερινή δημιουργία της Χρυσής Αυγής, ποιος την προκάλεσε; Ο ελληνικός λαός δεν είναι αμέτοχος σε όλες αυτές τις καταστάσεις. Αυτός, διά της ψήφου του εκλέγει τις διαφόρων ιδεολογιών κυβερνήσεις του. Η ελευθερία στην εγκληματικότητα και ο περιορισμός δράσεως της αστυνομίας δεν έχει καμία σχέση με τη Δημοκρατία. Αλίμονο στον αστυνομικό που από απροσεξία ακουμπήσει κάποιον κακοποιό με την ασπίδα που κρατά για να προφυλαχτεί από τις πέτρες που τον βομβαρδίζουν οι διάφοροι “γνωστοί άγνωστοι”, ενώ όσοι αστυνομικοί κι αν τραυματιστούν και να σκοτωθούν δεν υπάρχει παράβαση.
Ο φιλόνομος πολίτης ληστεύεται, φονεύεται, κακοποιείται καθημερινά μέσα στο σπίτι του, χωρίς την παραμικρή κρατική προστασία. Μα έχουμε Δημοκρατία.