Η νέα γενιά, το πιο ελπιδοφόρο και ζωντανό κύτταρο του κοινωνικού μας ιστού, καλείται μέσα από ένα εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον να διαμορφώσει πολιτική άποψη και παράλληλα να αναλάβει η ίδια δράση όπου και όποτε αυτό απαιτείται.
Αυτό που κατά κοινή ομολογία όμως παρατηρούμε είναι ότι οι νέοι αρνούνται επιδεικτικά να συμμετέχουν στην οποιαδήποτε εκλογική διαδικασία, με ό,τι αυτό φυσικά συνεπάγεται στο εκάστοτε εκλογικό αποτελέσματα. Τεράστια ποσοστά αποχής, απαξίωση της πολιτικής και των εκπροσώπων της, ιδεολογική σύγχυση και αποπροσανατολισμός, είναι μερικά από τα αποτελέσματα των συνεπειών της αποπολιτικοποίησης των νέων.
Τι είναι όμως αυτό που έχει κλονίσει σε τέτοιο σημαντικό βαθμό την εμπιστοσύνη των νέων απέναντι στην πολιτική και της συμμετοχής τους με τα κοινά;
Είναι απολύτως σαφές ότι η νεολαία μας έχει απογοητευθεί πλήρως από τις όποιες τυχοδιωκτικές επιλογές μερίδας πολιτικών προσώπων που είτε στο παρελθόν κλήθηκαν να υπηρετήσουν το κοινό συμφέρον και απέτυχαν καθολικά (σε τοπικό ή πανελλαδικό επίπεδο), είτε λειτούργησαν αυτοκαταστροφικά ως σύγχρονοι Δούρειοι Ίπποι μέσα στους ίδιους τους κόλπους των παρατάξεων που στηρίχθηκαν και ανδρώθηκαν πολιτικά. Η αλαζονεία και ο εγωισμός στην πολιτική είναι ο χειρότερος σύμμαχος και αυτό είναι απόλυτα διακριτό και παράλληλα απωθητικό για τους νέους μας.
Στον πολιτικό στίβο οι μάχες δεν αποτυπώνονται θετικά ή αρνητικά αποκλειστικά και μόνο από ένα εκλογικό αποτέλεσμα αλλά από την αποτελεσματικότητα ή την ανεπάρκεια όλων μας στην αντιμετώπιση των όποιων κοινωνικών ζητημάτων. Συνεπώς, αυτό που θα πρέπει να οριοθετήσουμε και να καταθέσουμε ως πηγή έμπνευσης που να μπορεί να ταυτίζεται με τη νέα γένια, είναι η σταθερότητα στις αρχές και τις θέσεις μας, σε συνδυασμό με την αφοσίωση στην επίτευξη των προβλεπόμενων στόχων. Όχι μόνο όταν βρισκόμαστε από θέση ισχύος αλλά και σε κάθε περίπτωση που λειτουργούμε και αντιπολιτευτικά. Οι νέοι άνθρωποι δεν εγκαταλείπουν, πολύ περισσότερο, δε, απεχθάνονται την ιδέα να νοιώθουν οι ίδιοι εγκαταλελειμμένοι και εκτεθειμένοι.
Η σύγχρονη κοινωνία επιθυμεί στις τάξεις της να αγκαλιάσει παραδείγματα ανθρώπων και έργων που θα εμπνεύσουν, όχι αποκλειστικά και μόνο με το νεαρό της ηλικίας τους αλλά και με τη φρεσκάδα των ιδεών τους, το απαράμιλλο ήθος τους και την ικανότητά τους να διαχειριστούν με ευαισθησία της απαιτήσεις των πολιτών, νέων και μη. Παράλληλα, και όποτε αυτό απαιτείται, να μπορούν με ευελιξία να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο δράσης τους, αφουγκραζόμενοι τον παλμό της εποχής τους και την αγωνία των συμπολιτών τους. Έτσι θα μπορέσουμε σταδιακά να ξαναχτίσουμε την ομολογουμένως χαμένη μέχρι και σήμερα εμπιστοσύνη της νεολαίας μας.
Οι νέοι άνθρωποι έχουν φωνή και κρίση. Έχουν τη βασική ανάγκη να εκφραστούν και να εισακουστούν. Παρατηρούμε ότι επιδιώκουν να το επιτύχουν καθημερινά μέσα από τις δημόσιες αναρτήσεις και τοποθετήσεις τους στα social media. Έχουμε ευθύνη απέναντι στους νέους, να τους βοηθήσουμε να αποδράσουν από αυτόν τον σύγχρονο εγκλωβισμό που θέλει τους πάντες να απαιτούν χωρίς να συμμετέχουν. Έχουμε την ευθύνη σαν κοινωνία να δώσουμε τη διέξοδο εκείνη έτσι ώστε να συμπορευθούν και, γιατί όχι, να βγουν μπροστά και να πρωταγωνιστήσουν μέσα από τη συλλογικότητα και τις δημοκρατικές διαδικασίες που ως Έλληνες πρώτοι υιοθετήσαμε.
Η επαναστατικότητα, ο αυθορμητισμός και η προοδευτικότητα των νέων, χαρακτηρίστηκα που αναδεικνύουν τη δίψα και το πάθος τους για την ζωή, κάτω από κακές συνθήκες μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε αστάθεια, ευπιστία και έπαρση. Έχουμε χρέος λοιπόν να αναδείξουμε από τις τάξεις της κοινωνίας μας, τους πνευματικούς καθοδηγητές που θα λειτουργήσουν ως μέντορες απέναντι στην νέα γενιά, λειτουργώντας υποστηρικτικά και ενισχύοντας σε κάθε περίπτωση τις επιλογές και τις δράσεις τους. Αντίστοιχα, να εναντιωθούμε σε τακτικές της εύκολης κριτικής, του αποπροσανατολισμού, της φθηνής δημαγωγίας και του άκρατου λαϊκισμού από όπου αυτές και αν προέρχονται.
Ως νέος άνθρωπος, οφείλω να καταθέσω ότι έχουμε τη μοναδική ευκαιρία σαν κοινωνία, μέσα από τις συνεχόμενες και πολλαπλές εκλογικές διαδικασίες που θα πραγματοποιηθούν σε τοπικό, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο να κάνουμε μια νέα αρχή. Πάνω σε νέα βάση να αξιοποιήσουμε με ωριμότητα τον πλούτο των γνώσεων και των εμπειριών μας, συνθέτοντας τα παραγωγικά με το θάρρος, την τόλμη και το ανήσυχο πνεύμα των νέων. Να λειτουργήσουμε συλλογικά, κτίζοντας εκ νέου μια σχέση εμπιστοσύνης όπου θεμέλιος λίθος της θα είναι η ανιδιοτέλεια και η εντιμότητα, χωρίς να εξιδανικεύουμε το παρελθόν αλλά χρησιμοποιώντας το ως βάση για το μέλλον.
* Ο Μανώλης Γλεντουσάκης είναι Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Χανίων, με τον συνδυασμό του Ευτύχη Δαμιανάκη, “Χανιά Κοιτάμε Μπροστά”
