Πώς σώθηκε η έμμετρη σάτιρα (όνειρο… αληθινό)

Τρεις συμβουλές του Νίκου Καζαντζάκη είχα πάντοτε μέσα στο μυαλό μου. Η πρώτη ήτανε:  Φτάξε όπου δεν μπορείς! Η δεύτερη: Μην σε δείρουνε γιατί είναι μεγάλη ντροπή! Και η Τρίτη: Είσαι υποχρεωμένος, μόνος σου να σώσεις τον κόσμο. Αν δεν τον σώσεις, εσύ θα φταις. Ύστερα από αυτή την πλύση εγκεφάλου, ήρθε στον ύπνο μου πριν δύο χρόνια, ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης και μου είπε: – Εκτέλεσες τις συμβουλές μου; – Είναι υπερβολικές παππού, του απάντησα. – Προσπάθησες; – Ναι! – Κάνε «Αναφορά στο Νίκο», όπως έκανα εγώ «Αναφορά στον Γκρέκο»” – Άκου λοιπόν. Δοκίμασα πολλές φορές την πρώτη συμβουλή πηδώντας για να φτάσω στην αντίπερα όχθη, μα δεν κατάφερα να φτάσω ούτε στα μισά του ποταμού και μια φορά βούλιαξα στα βαθιά και παραλίγο να πνιγώ. Καλύτερα να μου ’λεγες να έβαζα πολύ ψηλά τον πήχη, που όταν θ’αποτύγχανα να έπεφτα στα μαλακά (στην άμμο). – Ας είναι. Πάμε στη δεύτερη. – Μια φορά πήγαινα με το αυτοκίνητό μου να σώσω ένα ασθενή και προσπέρασα έναν κουζουλό και βάρβαρο κτηνοτρόφο που πήγαινε με το 4X4 αυτοκίνητό του πολύ σιγά, γιατί μιλούσε στο κινητό. Αυτός προσβλήθηκε, με έφτασε και με κατασκότωσε στο ξύλο… – Γιατί δεν τον σκότωσες; – Γιατί η σοφία του λαού μας, μου είπε: «Σκότωνε κουζουλούς, πλέρωνε τζερεμέδες…». – Σα να μου τα λες καλά. Μα ας πάμε στην τρίτη. – Πήγα πολλές φορές σ’ όλους τους λαούς και τους παρακάλεσα να μου δώσουνε εξουσία για να τους σώσω αλλά άλλοι μου πετούσανε αυγά και γιαούρτια και άλλοι με χτυπούσανε. Και εδώ που τα λέμε είχανε δίκιο οι άνθρωποι. Πώς ήτανε δυνατόν να σώσω μόνος μου τον κόσμο από πάσης απόψεως; Εδώ δεν τον έσωσε ο Χριστός! Αν μου ανάθετες να σώσω ένα μόνο τομέα του κόσμου, κάτι θα γινότανε, γιατί ξέρουμε πως ένας έσωσε τον κόσμο από τη χολέρα, ένας άλλος από τη λέπρα, άλλος από την φυματίωση κλπ. – Έχεις δίκιο εγγονάκι μου, γι’ αυτό τα παίρνω όλα πίσω και σου αναθέτω ένα μόνο εδάφιο. – Ποιο; – Να σώσεις τη σωστή και όμορφη έμμετρη σάτιρα. –  Μα αυτή είναι πεθαμένη από το 1918 που πέθανε ο Σουρής. – Δεν έχει ξεψυχήσει ακόμα γιατί την κρατά στη ζωή ο Κωστής ο Καλλέργης από το Ρέθυμνο και κάποιοι ερασιτέχνες άντρες και γυναίκες από την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, τη Σπάρτη, το Αίγιο, τη Χίο, την Κύπρο κλπ. – Αν είν’ ετσά θα προσπαθήσω. – Εμπρός λοιπόν. Όρτσα διάλε την πίστη του κι όπου το βγάλει η βράση. Σου δίνω περιθώριο μια στιγμή και 2 χρόνια. Στα τέλη Νοεμβρίου 2010 θέλω να μου αναφέρεις. Είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρεις γιατί γνωρίζω ότι η σάτιρα είναι η πρώτη και η μεγάλη σου αγάπη.
Ένιωσα ένα γλυκό μούδιασμα σε όλο μου το κορμί και μια απέραντη χαρά και περηφάνια για την ύψιστη τιμή που μου έκανε ο Μεγάλος Κρητικός.
Και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου ένα πλήθος από σατιρικούς ποιητές, από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, να με κοιτούν στα μάτια και να βλέπω στα μάτια τους την αγωνία.
Διακρίνω ανάμεσα σε τόσους τον Αρχίλοχο, τον Αριστοφάνη, τον Μένανδρο, τον Αίσωπο, το Σούτσο, το Σουρή, το Λασκαράτο και όπως πάω να τους πλησιάσω μου φωνάζουν όλοι με μια φωνή: Βοήθεια!.. Σώσε μας!..
Πετάγομαι τρομαγμένος από τον ύπνο μου και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι ήταν αυτό που έζησα, να δω πού βρίσκομαι, να εξηγήσω., το όνειρο!…
Την ίδια κιόλας μέρα βρήκα το Δημήτρη το Νικολακάκη, τον πρόεδρο της Ε.Π.Δ.Χ. και του είπα τα καθέκαστα. Είμαι μαζί σου, μου είπε, προχώρα. Ύστερα πήγα σε κορυφαίο πνευματικό του τόπου που έχει πρόσβαση στα ΜΜΕ αλλά αυτός δεν με πήρε στα σοβαρά. Την άλλη μέρα πήγα στο Ρέθυμνο και βρήκα τον Καλλέργη να θεραπεύει τη σάτιρα στην εντατική. Εσένα περίμενα, μου είπε μόλις με άκουσε. Χτες ήσασταν δύο, σήμερα είμαστε τρεις και αύριο χίλιοι δεκατρείς! Έτσι και έγινε. Σε λίγες μέρες προκηρύξαμε τον 1° Παγκόσμιο Διαγωνισμό Έμμετρης Σάτιρας και: Σπίτι – σπίτι, πόρτα – πόρτα, τηλέφωνο – τηλέφωνο, γνωστό – γνωστό, αφυπνίσαμε όσους ανθρώπους μπορέσαμε. Τη προσπάθειά μας αγκαλιάσανε γρήγορα κορυφαίοι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου, όπως ο Δημήτρης Κακαβελάκης, ο παρ’ ολίγον Δεσπότης Ιγνάτιος Χατζηνικολάου, ο Καμβυσέλης, ο Παπαδερός, ο Σήφης, ο Πετράκης, και δεκάδες άλλοι, οι οποίοι με ενθουσιώδη άρθρα τους στις εφημερίδες, αφυπνίσανε το λαό σε επίπεδο Κρήτης και όχι μόνο. Ύστερα ήρθε και η τεχνολογία που με το διαδίκτυο έκαμε γνωστό το γεγονός σε όλη την Οικουμένη και στο τέλος αναθαρρήσανε οι κατά τόπους εραστές της σάτιρας και συμπαρασύρανε και τους γνωστούς τους, με αποτέλεσμα στην απονομή των βραβείων του Διαγωνισμού να έχουμε πάρει ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ, που έλεγε ότι Η ΣΑΤΙΡΑ ΔΙΕΦΥΓΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ. Εμείς όμως δεν επαναπαυθήκαμε στο γεγονός αυτό. Εκμεταλλευθήκαμε και το ελάχιστο θετικό στοιχείο και με την πείρα και την παρατήρηση που αποκτήσαμε από τον πρώτο Διαγωνισμό, διοργανώσαμε τον 2° και με βάση τα στοιχεία που προκύψανε από αυτόν, είμαστε σε θέση να σας διαβεβαιώσουμε ότι η ΣΩΣΤΗ και ΟΜΟΡΦΗ ΕΜΜΕΤΡΗ ΣΑΤΙΡΑ διασώθηκε οριστικά, βλαστάνει και ανθίζει και δεν υπάρχει περίπτωση να πεθάνει ποτέ. Και αν μας ρωτήσετε γιατί είμαστε τόσο απόλυτοι, θα σας απαντήσουμε: Γιατί στην Πάτρα και στην Κεφαλονιά και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, κυκλοφορούν ήδη νέες σατιρικές εφημερίδες, εβδομαδιαίες και μηνιαίες. Δημιουργήθηκε ακόμα και Ηλεκτρονική σατιρική τηλεόραση και οι περυσινοί αθλητές μαζί με καινούργιους, εξέδωσαν δεκάδες σατιρικά βιβλία. Ήδη συγκροτείται στην Αθήνα ο Πανελλήνιος Σύλλογος Σατιρικών Ποιητών. .Τα τηλέφωνα τριακοσίων τουλάχιστον ποιητών της έμμετρης σατιρικής ποίησης επικοινωνούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Ο Καλλέργης, δημοσιογραφεί αμισθί σε 15 ΜΜΕ. Η ποσοτική και ποιοτική επιτυχία του Διαγωνισμού φαίνεται από την κατάσταση των συμμετασχόντων, όπου το σύνολο των πόλεων και των εθνών από τις οποίες προέρχονται οι αθλητές, συνθέτει ένα πολυποίκιλο μωσαϊκό! Και μέχρι τούτη τη στιγμή  δέκα πανελλήνιοι λογοτεχνικοί διαγωνισμοί σε διάφορα μέρη της Ελλάδας έχουν συμπεριλάβει στο ένα ή και περισσότερα είδη τους και την έμμετρη σάτιρα. Αυτή είναι η δική μας αναφορά Νίκο Καζαντζάκη. Την αναφορά των αναγνωστών και αφουγκραστών της σάτιρας, θα την λαμβάνεις στους Ουρανούς της δόξας που βρίσκεσαι με τη βοή του γέλιου της χαράς και τον κρότο των χειροκροτημάτων αυτών που θα απολαμβάνουν το ωραιότερο είδος του λόγου!