Ποσειδώνια

Ερέθισμα για το σημερινό σημείωμα έγινε απ’ την αναφορά στο προηγούμενο άρθρο για το υδρόβιο φυτό Ποσειδώνια στη Μεσόγειο. Ο θησαυρός της Μεσογείου είναι τεράστιος. Η αξία της δεν μετράει σε δισ. δολάρια από την αλιεία, αλλά και από τη συμβολή της στην ισορροπία του κλίματος. Αυτή προκαλείται απ’ τα εκτεταμένα λιβάδια της Ποσειδώνιας τη “φυκιάδα” των αλιέων, που φυτρώνουν στο βυθό της θάλασσας μόνο στη Μεσόγειο και στις Νοτιοδυτικές ακτές της Αυστραλίας.
Η Ποσειδώνια είναι ανθοφόρο φυτό με φύλλα σαν κορδέλες πλάτους ενός εκατοστού και μήκους έως 1,5 μ. υπάρχουν δε πάνω από 300 είδη ποικιλιών. Το χερώμα τους είναι στην αρχή πράσινο και όταν μεγαλώνουν γίνεται καφέ. Αναπτύσσεται σε βάθος από 1 έως 35 μ. ενώ στο νότιο Αιγαίο και στο Λιβυκό δεν ξεπερνά τα 4,5 μ. Ο καρπός του επιπλέει στη θάλασσα και ονομάζεται απ’ τους ψαράδες “ελιά της θάλασσας”. Αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες 17-23 βαθμούς Κελσίου εκεί που η περιεκτικότητα της θάλασσας σε αλάτι ανέρχεται σε 38-40%. Δεν συναντάται σε ανοιχτούς κόλπους και σε εκβολές ποταμών, διότι χρειάζεται καθαρό νερό και ηλιακό φως το οποίο διαπερνά το νερό μέχρι 40 μ.
Υπάρχουν και άλλων είδους υποθαλασσίων λιβαδιών σε μικρότερη έκταση και ολιγότερης χρησιμότητας, αλλά η Ποσειδώνια είναι ο μοναδικός θαλάσσιος μηχανισμός, που δεσμεύει μεγάλες ποσότητες CO2, παράγει οξυγόνο συμβάλλει στην ανακύκλωση θρεπτικών στοιχείων υπολειμμάτωνν υλικών των ιζημάτων, που θολώνουν το νερό και μειώνουν το φως, απαραίτητο για ν’ αναπτυχθεί. Η Ποσειδώνια παρέχει προστασία σε πολυάριθμους θαλάσσιους οργανισμούς και καταφύγιο αναπαραγωγής των, λειτουρεί ως “βρεφοκομείο” για 1000 περίπου είδη ψαριών που ζουν στα λιβάδια της.
Απορροφά τα αιωρούμενα σωματίδια, οι ρίζες της και το φύλλωμά της παίζουν ρόλο κυματοθραύστη, γιατί δεσμεύουν μεγάλη κυματική ενέργεια, οι δε αμμώδεις παραλίες οφείλονται στην ύπαρξή της.
Εχθρός των λιβαδιών είναι ο άνθρωπος, γι’ αυτό η Ποσειδώνια έχει ενταχθεί στο οικολογικό σύστημα “Natura 2000”. Η ελληνική επιστημονική κοινότητα, αν και έχει χαρτογραφήσει μόνο το 20% των λιβαδιών, δίδει ιδιαίτερη βαρύτητα για την προστασία τους απαγορευμένης της αλιείας με μηχανότρατες, γρι-γρι κα σε βάθος μικρότερο των 50 μ. επειδή ο ρυθμός αύξησης του φυτού είναι αργός και η επίδραση των διαφόρων συρόμενων εργαλείων ψαρέματος επιδρά στην ανάπτυξη του.
Πήρε το όνομα Ποσειδωνία απ’ το Θεό της θάλασσας Ποσειδώνα και έχει μείνει ως “το γρασίδι του “Ποσειδώνα” είναι δε το αντίστοιχο υποθαλάσσιο υποκατάστασο της ελιάς. Οπως τα φυτά της ξηράς έτσι και τα θαλάσσια δάση της Ποσειδωνίας συντελούν στην παραγωγή οξυγόνου και συγκρατούν σημαντικό απόθεμα άνθρακα της θάλασσας. Τέλος θεωρείται ως ο βασικότερος δείκτης της οικολογικής ποιότητας των οργανισμών, που ζουν στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
Πηγές: διαδίκτυο