Μετά και την πρόσφατη επικράτησή του έναντι του No 6 της παγκόσμιας κατάταξης τένις Ρότζερ Φέντερερ, πολλοί θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση του Στέφανου Τσιτσιπά. Αλλά και της Μαρίας Σάκκαρη που βρίσκεται στην 37η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Όχι μόνον αγωνιστικά, αλλά και χρηματικά.
Τα μεγάλα έπαθλα των τουρνουά Γκραν Σλαμ, οι “χρυσές” χορηγίες από κορυφαίους πολυεθνικούς ομίλους και βέβαια η αίγλη που συνοδεύει τους κορυφαίους πρωταθλητές αρκούν για να καταστήσουν αξιοζήλευτη την καριέρα στο επαγγελματικό τένις.
Η πραγματικότητα όμως, διαφέρει, με την αντισφαίριση να αποτελεί μία επένδυση ιδιαίτερα υψηλού ρίσκου με εξαιρετικά αβέβαιες αποδόσεις. Και όταν το συνολικό ύψος των απαιτούμενων κεφαλαίων για την προπόνηση ενός αθλητή στο αγωνιστικό τένις ενδέχεται να αγγίξει το 1 εκατ. ευρώ, γίνεται αντιληπτό γιατί πρόκειται για μία επένδυση, η οποία στηρίζεται, κατά βάση, στο πάθος για το ευγενές άθλημα.
Πόσο κοστίζει να γίνει κανείς πρωταθλητής
Όπως εξηγεί στο Capital.gr και στον Δημήτρη Δελεβέγκο ο Γιώργος Καλοβελώνης, ιδρυτής της ομώνυμης ακαδημίας τένις, που, μεταξύ άλλων, είχε αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ, το κόστος προκειμένου ένας νεαρός αθλητής να διεκδικήσει μία διάκριση σε παγκόσμια διοργάνωση, σχετίζεται με τον αριθμό των ωρών προπόνησης, των τουρνουά στα οποία συμμετέχει και βέβαια τις δαπάνες μετακίνησης (αεροπορικά εισιτήρια, έξοδα διατροφής, διαμονής).
“Για ένα παιδί, που προπονείται στο αγωνιστικό τένις, απαιτούνται κατ’ ελάχιστον 2.500 έως 3.000 ευρώ το μήνα, συμπεριλαμβανομένου του κόστους για την πραγματοποίηση αριθμού ταξιδίων στο εξωτερικό. Όλα αυτά, χωρίς να λάβουμε υπόψη τα έξοδα για εξοπλισμό που διαμορφώνονται σε περίπου 1.000 ευρώ για την απόκτηση 5-6 ρακετών το χρόνο, χορδών, υποδημάτων και λοιπού εξοπλισμού” εξηγεί ο κ. Καλοβελώνης.
Ποια είναι η διαδρομή ενός νεαρού αθλητή ωσότου να φτάσει τα επίπεδα κορυφαίων παικτών, όπως ο Στέφανος Τσιτσιπάς ή η Μαρία Σάκκαρη;
Σύμφωνα με τον Κώστα Γεωργούλα, προπονητή κορυφαίων αθλητών, πρώην μέλος εθνικής Junior και μέλος του συμβουλίου προπονητών αντισφαίρισης Ελλάδας, συνήθως, ένα παιδί ξεκινάει από την ηλικία των οκτώ ετών να συμμετέχει σε ενωσιακούς -τοπικού χαρακτήρα- αγώνες και μετά τα 10 έτη σε πανελλήνιες διοργανώσεις. “Ο Στέφανος Τσιτσιπάς είχε μεγάλη άνεση από την ηλικία των 6-7 ετών, αλλά ασφαλές συμπέρασμα για τις επιδόσεις ενός νεαρού αθλητή εξάγουμε, συνήθως, στην ηλικία των 10-12 ετών” σημειώνει.
“Μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών το μηνιαίο κόστος για ομαδικά μαθήματα, δύο φορές την εβδομάδα, διαμορφώνεται, τουλάχιστον, σε 60-80 ευρώ. Ευλόγως, όσο αυξάνονται οι ώρες, αυξάνεται και το κόστος. Ένα παιδί ηλικίας 12 ετών, θα πρέπει να προπονείται, τουλάχιστον, δύο ώρες καθημερινά, με το ύψος της μηνιαίας συνδρομής να διαμορφώνεται σε 250 ευρώ και 500 ευρώ, εάν πρόκειται για σύλλογο και ιδιωτική ακαδημία, αντίστοιχα” προσθέτει ο κ. Γεωργούλας.
Τα παραπάνω όμως, αποτελούν μόνο τη “βάση” της προπόνησης ενός νεαρού αθλητή. Όπως διευκρινίζει ο κ. Γεωργούλας, το κόστος εκτοξεύεται εάν ληφθούν υπόψη τα έξοδα μετακίνησης, διαμονής και διατροφής και κυρίως τα δίδακτρα για την εγγραφή σε διεθνούς κύρους σχολές, όπως η ASC Sánchez-Casal Tennis Academy στη Βαρκελώνη και η Ακαδημία Μουράτογλου στο Μονακό.
“Τα ετήσια δίδακτρα στις δύο αυτές σχολές τοποθετούνται σε περίπου 60.000 ευρώ. Για μία τριετία, δηλαδή, φοίτησης σε αυτές ο προϋπολογισμός εκτινάσσεται σε 300.000 ευρώ” αναφέρει ο κ. Γεωργούλας.
Όπως υπολογίζει ο ίδιος, σε ετήσια βάση, οι δαπάνες για την προπόνηση στο αγωνιστικό τένις κυμαίνονται από 70.000 έως 100.000 ευρώ, αγγίζοντας το 1 εκατ. ευρώ για μία περίοδο δέκα ετών εντατικού training στην αντισφαίριση σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Όλα αυτά όταν η ετήσια επιχορήγηση της Ελληνικής Φίλαθλης Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης (ΕΦΟΑ) διαμορφώνεται, για το 2019, σε 385 χιλιάδες ευρώ, ποσό που θα μπορούσε να καλύψει ένα μόνο μικρό κλάσμα των χρηματοδοτικών αναγκών των επαγγελματιών παικτών, όπως αναφέρουν οι επαΐοντες.
Εκτός όμως, από το οικονομικό κόστος, υπάρχει μία παράμετρος που δεν αποτιμάται σε χρήμα. Πρόκειται, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κώστας Σάκκαρης, πατέρας της κορυφαίας Ελληνίδας τενίστριας Μαρίας Σάκαρη, για τις “αιματηρές θυσίες που καλείται να κάνει η οικογένεια του αθλητή”.
“Οι θυσίες που καλείται να πραγματοποιήσει η οικογένεια ενός επαγγελματία τενίστα είναι πολύ μεγάλες. Οι γονείς θα πρέπει να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά από την ηλικία των οκτώ ετών που ξεκινούν την πορεία τους στο τένις. Πρόκειται για ένα διαρκή αγώνα επιβίωσης, με τον αθλητή, που πραγματοποιεί 30-35 ταξίδια το χρόνο, διάρκειας μίας ή δύο εβδομάδων, να κρίνεται καθημερινά. Το τένις αποτελεί το πιο δύσκολο σπορ, είναι ατομικό και ο αθλητής καλείται να λάβει μία απόφαση σε χιλιοστά του δευτερολέπτου” τονίζει ο κ. Σάκαρης.
Μόνο οι top 120 κερδίζουν
Το ερώτημα όμως, είναι πόσο γρήγορα πραγματοποιείται η επιστροφή της “επένδυσης” στο αγωνιστικό τένις.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, για να κερδίσει χρήματα ο επαγγελματίας τενίστας, δεν αρκεί, απλώς, να είναι κορυφαίος, αλλά θα πρέπει να συγκαταλέγεται στους top 120 διεθνώς! Όπως εξηγεί ο κ. Καλοβελώνης, εάν ο επαγγελματίας τενίστας ανήκει στους 200 καλύτερους του κόσμου, θα καταφέρνει μόνο να καλύπτει τα έξοδά του, ενώ για να βρεθεί, μία χρονιά, στο σημείο break even, δηλαδή τα έσοδα να ισοσκελίζονται με τις δαπάνες, θα πρέπει να ανήκει στο περίκλειστο “κλαμπ” των 50 καλύτερων παγκοσμίως, λαμβάνοντας μέρος σε όλα τα τουρνουά Γκραν Σλαμ.
Σύμφωνα με το ATP World Tour, η αξία των επάθλων του Στέφανου Τσιτσιπά διαμορφώνεται, έως σήμερα, σε 3,6 εκατ. δολάρια. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς του αθλήματος, η αξία των επάθλων των κορυφαίων του τένις είναι ονομαστική, καθώς, μεταξύ άλλων, δεν έχει αφαιρεθεί ο φόρος που αγγίζει το 30%.
Όσοι πάντως, δεν ανήκουν στους top 120, μπορούν να προσβλέπουν στη διεκδίκηση υποτροφίας για ορισμένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού ή σε μία καριέρα ως προπονητές τένις.
