Γεννήθηκε στη Ροδεσία όπου παρέμεινε μέχρι 4 χρονών. Πέρασε ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια που τον γεμίζουν με δυνατές μνήμες. Η μουσική, το τραγούδι, το θέατρο ήταν μέσα στο αίμα της οικογένειάς του ενώ πήρε το ερέθισμα να θέλει να μάθει τα πάντα, να παίζει, να τραγουδάει, να χορεύει, να κάνει τον κόσμο να γελάει και να κλαίει, από την θεία του, τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Είναι ο Μάριος Φραγκούλης, ένας καλλιτέχνης ο οποίος δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις και που θα έχει την ευκαιρία να τον απολαύσει το χανιώτικο κοινό την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου στις 21:00 στο Θέατρο της Ανατολικής Τάφρου για μια μουσική περιήγηση στη “Γαλάζια Λίμνη” του. Παρέα με τους συνεργάτες του, θα παρουσιάσει τραγούδια από το νέο του αυτό άλμπουμ υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια της Λίνας Νικολακοπούλου, αλλά και τραγούδια από το μεγάλο ρεπερτόριο του. Στη συναυλία συμμετέχει η νέα ερμηνεύτρια Μυρτώ Βασιλείου. Με την ευκαιρία της εμφάνισής του στα Χανιά, ο Μάριος Φραγκούλης μίλησε στις “διαδρομές” για τη “Γαλάζια Λίμνη” , για τα Χανιά αλλά και τα όνειρά του.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Στο πρόγραμμα της συναυλίας σας θα παρακολουθήσουμε τη “Γαλάζια λίμνη”. Πώς προέκυψε και τι τραγούδια περιλαμβάνει;
Είμαι περήφανος που μου έδωσε αυτήν την σπουδαία ευκαιρία η Λίνα Νικολακοπούλου και μαζί να φτιάξουμε την δική μας “Γαλάζια Λίμνη”. Η Λίνα μου χάρισε γενναιόδωρα τους στίχους της και είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια του album. Η ίδια έφερε στη συντροφιά μας τον ΄Αρη Δαβαράκη, τη Δάφνη Αλεξανδρή, την Καίτη Παναγιωτοπούλου με τον “Τρελό ποταμό” σε στίχους του Αρη Δαβαράκη αλλά και τον Σταμάτη Κραουνάκη με το “Πετάω” που είναι στην ουσία μία δεύτερη εκτέλεση που ήθελα τόσο να ερμηνεύσω με τη δική μου φωνή και ματιά. Φυσικά, θα πούμε και πολλά αγαπημένα τραγούδια και τραγούδια εκπλήξεις του Μάνου Χατζηδάκη, του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και σόλο τραγούδια και ντουέτα με την Μυρτώ Βασιλείου. Θα είναι μία ακόμα μαγική στιγμή στο χρόνο.
Είστε από τους καλλιτέχνες που έχουν “σπάσει” τα σύνορα της χώρας, δίνοντας συναυλίες σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Υπάρχει κάποιο μέρος που έχετε ξεχωρίσει και γιατί;
Δεν είναι εύκολο να κάνω τέτοια διάκριση. Κάθε μέρος που έχω επισκεφθεί, έχω συνδεθεί μαζί του. Με ανθρώπους, με τη μουσική, με τραγούδια, με περιστατικά, με την ενέργεια του κάθε τόπου. Από τα πρώτα μέρη που ίσως ξεχώριζα,και λόγω σπουδών μου εκεί, είναι το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, η Ιταλία. Επίσης αγάπησα την Ιαπωνία για τις παραδόσεις της, την ιστορία της, την απλότητα που την διακρίνει και το μεγαλείο που εμπεριέχει. Επίσης αγάπησα την Αυστραλία για την ομορφιά της, τα απέραντα δάση τα “μπλε βουνά” της και τις θάλασσές της. Η Ελλάδα είναι εκτός συναγωνισμού. Δεν συγκρίνεται με καμία χώρα για μένα!
Εχετε εμφανιστεί επί σκηνής με κορυφαίους, διάσημους καλλιτέχνες. Ποιους θυμάστε χαρακτηριστικά;
Δεν θα ξεχάσω την εσωτερική ομορφιά του Χαρι Μπελαφόντε, τη γενναιοδωρία του Πλάθιντο Ντομίνγκο, τον Χοσέ Καρρέρας με τον αμοιβαίο θαυμασμό και τη συναδελφικότητα που μου έδειξε. Πολύ δυνατή για μένα στιγμή υπήρξε η συνάντηση επί σκηνής με τον Λούτσιο Ντάλα. Φυσικά, τον τεράστιο Μίκη Θεοδωράκη. Τι να αναφέρω για τον Μίκη; Ο Μίκης δεν είναι ακριβώς επίγειος. Είναι μια δύναμη μεγάλη στην μουσική και στη ζωή. Είναι ένας φάρος. Υπήρξε ένας πολύ μεγάλος δάσκαλος για μένα . Είχαμε παίξει και στο στάδιο των Χανίων με τον Μίκη, ο οποίος, όπως και εγώ λατρεύουμε την αχινοσαλάτα. Θυμάμαι με την Αλκηστη όπου παρέσυρε ο ένας τον άλλο σε ένα ατέλειωτο “παιχνίδι” γεμάτο ζωντάνια και θεατρικές στιγμές επί σκηνής, θυμάμαι πολύ έντονα τον δάσκαλο και φίλο Γιώργο Νταλάρα με τον οποίο ταξιδέψαμε σ΄ όλον τον κόσμο. Σίγουρα την σπουδαία Νανά Μούσχουρη, την οποία λάτρεψα για την ειλικρίνεια και το πάθος της για τη μουσική καθώς και τη Μαρία Φαραντούρη που μου χάρισε την αίσθηση της περηφάνιας ενώ καλωσορίζαμε τη νέα χιλιετία στην Πνύκα κάτω από τα αστέρια της Ακρόπολης.
Ποια εκτιμάτε ως την κορυφαία στιγμή – σταθμό στην πολυετή καριέρα σας;
Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα μου ήταν η πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή του θεάτρου κι έπαιξα το ρομαντικό ήρωα Μάριο στους “Αθλίους” του Βίκτωρος Ουγκώ. Καταλαβαίνεται….΄Ένας νεαρός ΄Ελληνας 22 μόλις ετών, σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο θρυλικό West End του Λονδίνου. Ήταν εκεί στην πρώτη βραδιά οι γονείς μου από την Αθήνα και ήταν τόσο περήφανοι, εγώ μέσα μου αισθάνθηκα πως έκανα κάτι γι αυτούς. Τραγούδι, όπερα, μιούζικαλ, αρχαία τραγωδία, τα έχετε δοκιμάσει όλα.
Τι αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Όλα τα είδη μου πρόσφεραν μοναδικές και τόσο ξεχωριστές εμπειρίες και γνώρισα πολύ μεγάλους συνθέτες, σκηνοθέτες, ποιητές, δημιουργούς συναδέλφους. Πέρασα πολύ χρόνο σε πολύ σημαντικά θέατρα όπως η Σκάλα του Μιλάνο το 2000 παίζοντας τον Τόνυ στο West-Side Story των Leonard Bernstein και Stephen Sondheim. Επλασα και εγώ τον Διόνυσο στις Βάκχες του Ευρυπίδης, δίνοντας την δική μου σφραγίδα, παίζοντας τον ερωτικό αλλά άναρχο και επικίνδυνο Διόνυσο σε όλη την Ελλάδα, ο Αχιλλέας στην Αρχαία Επίδαυρο στην Τριλογία του Αισχύλου Μυρμιδόνες, Νηρηίδες, Φρύγες με την τόσο σπουδαία Δέσποινα Μπεμπεδέλη το 2004 στην Ολυμπιακή́ χρονιά. Μεγάλα συναισθήματα πολύ μεγάλες στιγμές, γιγάντιες αναμνήσεις. Μπορώ να μιλάω για ώρες και με πραγματικό πάθος για όλα τα είδη τέχνης, γιατί τα έχω σπουδάσει και νιώθω πολύ τυχερός που τα έχω ζήσει. Επίσης, η δισκογραφία έπαιξε τεράστιο ρόλο με το συμβόλαιο που υπέγραψα με τη Sony Classical στην Νέα Υόρκη και μετά από την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά “Sometimes I Dream” κατάφερα να μπω στους πρώτους σε πωλήσεις Classical Crossover τενόρου. Εφτασα, να έχω ξεπεράσει τα 8 εκ δίσκους σε πωλήσεις σε όλο τον κόσμο. Είμαι πολύ περήφανος γι’αυτό και φυσικά ήταν και το εισιτήριό μου να ταξιδέψω στα πέρατα της γης.
Σε ποιον βαθμό εκτιμάτε ότι επηρέασε η οικονομική κρίση το ελληνικό τραγούδι; Η κρίση επηρεάζει τον καλλιτέχνη;
Δεν πιστεύω ότι επηρέασε τη δημιουργία. είμαστε ένας λαός ο οποίος καταφέρνει να επιβιώνει ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Είμαι περήφανος που στα χρόνια της βαθιάς οικονομικής κρίσης οι καλλιτέχνες δε σταμάτησαν να δημιουργούν. Τον καλλιτέχνη δεν τον επηρεάζει η κρίση. Η μουσική είναι ένα μαγικό ταξίδι που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Αυτό δε μετριέται με χρήματα. ΄Οσον αφορά τους νέους που ξεκινούν τώρα θα πρέπει να ξέρουν ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και τα πάντα είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς…. αν αγαπά κάποιος αυτό που κάνει, έχει ήδη κερδίσει πολλά και σίγουρα θα βρει τον δρόμο του. Η χαρά και η επιτυχία προϋποθέτουν μεγάλη αφοσίωση και σκληρή δουλειά. ΄Ετσι θα έρθει και η ανταμοιβή.
Τι σας έχει μάθει μέχρι σήμερα η ζωή;
Η ζωή μου έμαθε πως τα πάντα είναι αποτέλεσμα νοοτροπίας και αισθητικής. Αυτό σε σπρώχνει στην σκληρή μελέτη γιατί όσο ταλέντο και να έχει κάποιος, δεν θα καταφέρνει τίποτα χωρίς το πάθος και την ανάγκη να εκφραστεί με οποιοδήποτε κόστος. Με οδηγό την αγάπη και τα όνειρα προχωράμε μπροστά! Ζωή και δράση!
Πείτε μας ένα απραγματοποίητο όνειρό σας.
Δε σταματώ να ονειρεύομαι…ευτυχώς! Θα ήθελα πολύ να κάνω κινηματογράφο, να παίξω ρόλους παράξενους που έχουν συναισθηματική εξέλιξη. Με ενδιαφέρει να κάνω θέατρο, κυρίως κλασικό, να συνεχίζω να παίζω μεγάλους ρόλους στο αρχαίο δράμα να έχω πάλι την αυκαιρία να αγγίξω αυτά που είναι πιο μεγάλα από εμάς, τις μεγάλες έννοιες, τα βήματα των σπουδαίων ποιητών μας. Θα ήθελα ίσως και να πειραματιστώ με την σκηνοθεσία κάποια στιγμή… Ποτέ δεν ξέρεις τελικά πού θα σε οδηγήσει η ζωή, αυτό είναι το μαγικό.
Εχετε ξαναεμφανιστεί στα Χανιά. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας;
Η Κρήτη είναι ξεχωριστή για μένα! Εχω οικογένεια, φίλους… πολύ σημαντικούς δεσμούς και πολλές μνήμες. Η Κρήτη είναι όμορφη, όπως και οι περήφανοι άνθρωποι της, λεβέντες με μεγάλη καρδιά. Τα Χανιά είναι πανέμορφα, ισως ένα από τα πιο όμορφα σημεία στον κόσμο. Ο κόσμος τόσο θερμός! Αγαπά τη μουσική, το τραγούδι, το γλέντι, καταλαβαίνει τι είναι αυτό που έρχεται να ακούσει και αυτό είναι σημαντικό για εμάς που ταξιδεύουμε και δίνουμε την ψυχή μας στην σκηνή. Κάθε φορά που έρχομαι στην Κρήτη, ειδικά στα Χανιά, αισθάνομαι ότι επιστρέφω σπίτι μου, με υποδέχονται πάντα με ιδιαίτερη αγάπη, η οποία είναι πέρα ως πέρα αληθινή.
