Πότε μια χώρα και μια κοινωνία δεν προοδεύουν;

Οι πολίτες ευημερούν, όσες φορές η χώρα ή η κοινωνία που τους περιβάλλει τους προοδεύει υλικά και πνευματικά. Όταν, όμως, αυτή είναι στάσιμη ή πισωγυρίζει, οι άνθρωποί της δυστυχούν.
Έχουμε πολλάκις και αλλαχού γράψει πότε μια κοινωνία και μια χώρα προοδεύουν. Επίσης, έχουμε σημειώσει και πώς και πόσο χάρη σε μια αρραγή αμοιβαία σχέση ωφελούνται και τα μέλη τους στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή τους όταν το κοινωνικό τους περιβάλλον γνωρίζει μέρες προόδου.
Στο παρόν σημείωμα, λοιπόν, με λίγα λόγια, θα ιδούμε ποιο είναι το ευρύτερο ή μικρότερο κοινωνικό σύνολο που δεν προοδεύει και έτσι συμπαρασύρει στον όλεθρο και τους πολίτες τους, οι οποίοι όμως δεν είναι άμοιροι ευθυνών για το “ξεπεσμό” του συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου.
Πρώτα απ’ όλα, είναι αυτό που οι  χειρότεροι ηθικά κυβερνούν τους καλύτερους. Έπειτα, εκείνο που οι ασύνετοι θέλουν να εξουσιάζουν τους σώφρονες.
Ακολούθως, είναι αυτό στο οποίο όσοι διαχειρίζονται τα κοινά νοιάζονται μονάχα για το δικό τους και των φίλων τους συμφέρον και όχι του πλήθους. Εκείνο όπου οι πολιτικοί με ψέματα παραπλανούν και παρασέρνουν όπου αυτοί θέλουν τον όχλο, αντί να τον συγκρατούν.
Κοινωνία που δεν προοδεύει επίσης είναι αυτή στην οποία δεν σέβεται και δεν τηρεί κανείς πολίτης τους γραπτούς και τους άγραφους νόμους με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ανομία και αναρχία.
Ένα κοινωνικό σύνολο οδηγείται βαθμιαία στην παρακμή, τη σήψη και τον όλεθρο, όταν οι πολιτικοί δεν νοιάζονται για την παιδεία, την υγεία, τη στέγη και την εργασία όλων των πολιτών. Οσάκις, επίσης, δεν λαβαίνουν τα μέτρα που πρέπει όταν η μεν τρίτη ηλικία πετιέται με αχαριστία σαν “στυμμένη λεμονόκουπα” στην άκρη αφενός, η δε νέα γενιά αφετέρου, αφού δεν την ελέγχει κανείς, παρασύρεται από τον στείρο και τυφλό φανατισμό, τα ναρκωτικά και τα πολλά αντικοινωνικά πρότυπα που βρίσκει στους δρόμους της καθημερινά.
Και, τέλος, μένει στάσιμη ή οδηγείται στον γκρεμό η χώρα ή η κοινωνία που δεν σέβεται και δεν προασπίζει ο ένας πολίτης τα ατομικά και τα κοινωνικά δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του άλλου και οι πολιτικοί όλων των πολιτών.
Αλήθεια, ποια είναι η θέση σας για όλα τα παραπάνω;