Πότε, πώς και ποιοι θα αλλάξουν τις πολιτικές;

Την ώρα που εμμέσως πλην σαφώς έχει ανοίξει η -παράλογη- συζήτηση για πρόσθετα μέτρα το 2014, η ανεργία στην Ελλάδα αναδεικνύεται σε υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα.
Την αναρρίχηση της ανεργίας στο 34% έως το 2016 προβλέπει μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ, που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας.
Ηδη, βέβαια, η ανεργία γνωρίζει πρωτοφανή άνοδο στη χώρα μας. Τα στοιχεία που ανά τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιοποιούνται από την Στατιστική Υπηρεσία, προκαλούν ανησυχία, αλλά και… ανατριχίλα.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που ήδη έχουν δημοσιευτεί, στο 27,1% διαμορφώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2013, υποχωρώντας από το… 27,4% του προηγούμενου τριμήνου, αλλά σημειώνοντας άνοδο από το 23,6% του αντίστοιχου τριμήνου του 2012. Κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2013 ο αριθμός των απασχολούμενων ανήλθε σε 3.632.184 άτομα και των ανέργων σε 1.350.435. Αν, φυσικά, αναλογιστούμε ότι πρόκειται για τα καταγεγραμμένα στοιχεία, θα υποθέσουμε τα πραγματικά ποσοστά ανέργων είναι, ασφαλώς, πολύ υψηλότερα.
Ομως, πώς, πού και πότε θα ξαναβρεί, αν ξαναβρεί, δουλειά ο πρώην εργαζόμενος και νυν άνεργος; Πώς θα μπορέσει να συντηρήσει τον εαυτό του και την οικογένειά του; Πώς να μην είναι οργισμένος για τις μνημονιακές πολιτικές, αλλά και για τους χειρισμούς της οικονομίας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις που έφεραν τη χώρα, αλλά και τον ίδιο, σε αυτή την κατάσταση.
Τώρα, χωρίς ίχνος ουσιαστικής αυτοκριτικής, τα ίδια κόμματα και οι ίδιοι πολιτικοί, του ζητάνε θυσίες! Λες και έχει για να δώσει.
Το ακόμα χειρότερο; Τα νούμερα για άλλη μια φορά δεν βγαίνουν και έχουν αρχίσει οι πιέσεις για επιπλέον μέτρα. Αντί να αρχίσουν να παίρνουν πίσω κάποια από αυτά που ήδη έχουν θέσει σε εφαρμογή, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οπως π.χ. ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που εκτινάσσει τις τιμές του πετρελαίου θέρμανσης με αποτέλεσμα κανείς να μην αγοράσει και τα δημόσια ταμεία να μη… γεμίζουν.
Αν δεν συνετιστούν και δεν αλλάξουν πολιτικές, με πρόταγμα την αντιμετώπιση της ανεργίας, θα δημιουργήσουν μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της χώρας.
Αλλά μπορούν να ανατρέψουν αυτή την οικονομική πολιτική, οι ίδιοι που την εφαρμόζουν;