Γιατί συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία; Γιατί η Μέση Ανατολή είναι εδώ και χρόνια θέατρο πολέμου; Γιατί μολονότι έχουν περάσει 77 χρόνια από την καταστροφή της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι οι άνθρωποι του καιρού μας δεν έχουν διδαχθεί τα αρνητικά του πολέμου και συνεχίζουν, ανά τη Γη, να λύνουν τις διαφορές τους με όπλα;
Πολλές οι απορίες μου κάθε φορά που ακούω ότι σε κάποια περιοχή του πλανήτη μας ξεσπά πόλεμος. Πολλές, γιατί δεν μπορώ να βλέπω εγώ εξ αποστάσεως και να μη βλέπουν οι εμπλεκόμενοι ότι σε έναν πόλεμο καταπατούνται τα σημαντικότερα δικαιώματα του ανθρώπου, της ζωής, της τιμής, της περιουσίας και της ελευθερίας.
Εξαιτίας των πολέμων, όλοι το ξέρουμε, χάνουν τη ζωή και το βίος τους χιλιάδες άνθρωποι, που δεν φταίνε σε τίποτα να πληρώσουν για τα παιχνίδια των συμφεροντολόγων πολιτικών. Δεν είναι αμελητέος ο αριθμός όλων όσοι στερούνται, σε έναν πόλεμο, την εσωτερική και την εξωτερική ελευθερία τους, την τιμή και την αξιοπρέπειά τους, καθώς γίνονται συλλήψεις, φυλακίσεις, περιορισμοί και απάνθρωπα βασανιστήρια.
Συνήθως, οι νικητές ενός πολέμου, ιδίως όταν ως οικονομικά και πολιτικά και υλικά δυνατότεροι αυτοί προς ικανοποίηση των πρόσκαιρων συμφερόντων τους τον ξεκίνησαν για να ελέγξουν και να υποτάξουν τους πιο αδύνατους, επιβάλλουν στους ηττημένους ένα σωρό εξευτελισμούς.
Η ειρήνη και η ελευθερία, όπως είναι παγκοίνως γνωστό, είναι όσα χρειάζονται οι άνθρωποι και οι κοινωνίες τους για να προκόψουν υλικά και να ευημερήσουν πνευματικά, τους εξασφαλίζουν και προασπίζουν το πνευματικό, το ηθικό, το υλικό περιβάλλον στο οποίο ο καθένας μας και ο κοινών περίγυρός του δύναται να ορθοποδήσει, να προσφέρει στον εαυτό του και τους συνανθρώπους του. Με άλλα λόγια, είναι εκείνα που πρέπει να έχει κάθε ανά την υφήλιο άνθρωπος ανεξάρτητα από ηλικία, χρώμα, φύλο, φυλή, κοινωνική θέση και μόρφωση στη ζωή του ως άοκνες οδηγούς, στην ιδιωτική ως διαρκώς σε επαγρύπνηση συμπαραστάτριες και στη δημόσια ως σώφρονες συμβουλάτορες.
Επομένως, για να επικρατήσει η ειρήνη στον κόσμο και να εκλείψουν οι πόλεμοι, όλοι μας κρίνεται φρόνιμο και επιβεβλημένο να αντιληφθούμε επιτέλους ότι η ανθρωπιά είναι η σημαντικότερη αξία και όχι τα χρήματα ή/και η πολιτική εξουσία στην καθημερινή μας ζωή και ότι η ειρήνη και η ελευθερία είναι σιαμαίες αδελφές της. Αν δεν έχεις ανθρωπιά μέσα σου και δεν την εξωτερικεύεις και δεν την υποστηρίζεις με έργα και όχι μόνο με λόγια, τότε ειρήνη και ελευθερία δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε…
