«Πότες θα κάμει ξεστεριά», βιβλίο Κακατσάκη,
που πρέπει ο καθένας μας, να μελετά στο τζάκι.
Έχω που το ξεφύλλισα, σελίδα τη σελίδα
βάσανα κι εξευτελισμούς, των πρόγονών μας είδα.
Σ’ αιώνες όπου η Τουρκιά, ‘ξουσίαζε το τόπο
κι είχε τον πλήρη έλεγχο, στο βίος των ανθρώπω.
Εις την αρχή εδιάβασα, για τση καμπάνας ήχο,
που πρόσμεναν οι Χριστιανοί και γράφω ένα στίχο.
Και για παιδομαζώματα, άλλες σελίδες γράφουν,
ως κι αλλαξοπιστήματα, δικών μας καταγράφουν.
Που διορία στο Θεό, το θαύμα του να κάνει,
ως και παπάδες δώσανε, π’ ανθρώπου νους δε βάνει.
Γενίτσαρους ηθέλανε, να κάμουν τα παιδιά μας
και μας τα παίρνανε μικρά, από την αγκαλιά μας.
Την ιστορία ξαναζώ, του Θεοδωρομανώλη,
που σκότωσε τον Βέργερη, που τον ετρέμαν όλοι.
Μα και του Χουσεΐν Πασά, που ήτανε Κουρμούλης,
και το ‘παιζε Οθωμανός, για να ‘ναι… αφεντούλης.
Την «ξαστεριά» περίμεναν, να έρθει οι ραγιάδες,
γι’ αυτήν γράφαν ριζίτικα, αλλά και μαντινάδες.
Όπως αυτό που έκανε, εξώφυλλ’ ο Βαγγέλης
και έχει κάνει πάταγο, θέλεις το δεν το θέλεις.
Υγεία να ‘χεις δάσκαλε και να μας δώσεις κι άλλα
βιβλία όπως το παρόν, να πέφτουν στάλα στάλα.