«Πόθεν έσχες»

«Η ανθρωπότητα είναι πολύ παλιά. Η κληρονομικότητα, οι διασταυρώσεις, έχουν δώσει ακαταμάχητη δύναμη σε κακιές συνήθειες, σε σφαλερά αντανακλαστικά… Ετσι γενναιόδωροι εκατομμυριούχοι που είχαν παππούδες κλέφτες, δεν μπορούν να αντισταθούν στον πειρασμό να μας κλέψουν πενήντα φράγκα». (Μαρσέλ Προυστ)
Διαβάζοντας λοιπόν τα παραπάνω λόγια του Γάλλου συγγραφέα μού έρχονται στο μυαλό, σημερινοί σημαίνοντες άνθρωποι ανά τον κόσμο, οι οποίοι ηγούνται κυβερνήσεων κρατών, πολύ ισχυρών από μόνα τους, και που καθορίζουν τις τύχες του πλανήτη και πολλών αθώων ανθρώπων.
Με αφορμή και τη δική μας δημοσιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των αρχόντων μας, όπου δηλώνεται ως συνήθως το «έσχες» αλλά σε ό,τι αφορά το «πόθεν» επικρατεί θολούρα που συγκαλύπτεται ποικιλοτρόπως, με πιάνει πανικός στη σκέψη σε τίνος τα χέρια έχουμε αφήσει το πηδάλιο των ζωών μας. Οταν στο βωμό μιας ισχυρής οικονομίας και κερδοφορίας ενός μικρού ποσοστού, σε σχέση με το σύνολο, πολιτών, ακόμη κι η ίδια η ζωή των πολλών μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Διαβάζω στον Τύπο ότι στην Αμερική, πλήθος αστέγων δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και παρόλο που, αυτή την περίοδο τα ξενοδοχεία του μυθικού Λας Βέγκας είναι κλειστά, δεν παραχωρείται σ’ αυτούς παρά μόνο τα υπαίθρια παρκινγκ ως τόπος διαμονής.
Ολοι προβλέπουν ότι το αύριο θα είναι αλλιώτικο. 200 καλλιτέχνες και άνθρωποι της τέχνης ανάμεσα σ’ αυτούς ο Ρόμπερτ ντε Νίρο κι ο Αλμοδοβάρ με επιστολή τους που δημοσιεύτηκε στη Γαλλική Le Monde, καλούν τον κόσμο να εναντιωθεί στην προσπάθεια των ηγεμόνων του κόσμου να επαναφέρουν τη νοσηρή “παλιά” κανονικότητα, στη μετά την πανδημία εποχή. Καλούν σε μαζική αντίδραση και διεκδίκηση μιας νέας πραγματικότητας, όπου οι αξίες του πολιτισμού και των τεχνών θα υπερτερούν. Οπου το περιβάλλον δε θα θυσιάζεται στο βωμό τους κέρδους των πολυεθνικών. Οπου η ανθρώπινη ζωή θα μετράει και θα είναι σεβαστή.
Περιμένω κι απ’ τους δικούς μας ανθρώπους του πολιτισμού να επαναστατήσουν και να βγουν μπροστάρηδες, οδηγώντας τον λαό σ’ ένα καλύτερο αύριο.