Μέρος 13o
Τη συνέχεια στο τεράστιο θέμα ηθικής, που κανένας δε θέλει να δει στο πραγματικό του μέγεθος, θα εξετάσουμε στο σημερινό σημείωμά μας, ξεκινώντας από το ότι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό… Διότι από κάθε σκοπιά παρεμβαίνει βάναυσα στο δικαιακό και αξιακό μας σύστημα. Παράνομα (με φαινομενικά νόμιμες διαδικασίες) κάθε ενέργεια ισχυρού δεν μπορεί να ελεγχθεί από τον αδύνατο. Αυτό είναι έξω από κάθε αρχή ισότητας και συνυπογραφής διακρατικών και υπερεθνικών συνθηκών που έχουν τσαλαπατηθεί βάναυσα! Κανείς δεν είπε ποτέ ότι δυο μέτρα και δυο σταθμά δικαιώνουν την ένταξη στη Μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια.
Στο τελευταίο μας σημείωμα είχαμε μείνει στις δηλώσεις της επιτρόπου για τον ανταγωνισμό, η οποία είχε υποστηρίξει ότι «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει την υπόθεση LuxLeaks για να υποστηρίξει τις έρευνες που αφορούν τη φοροδιαφυγή στην Ευρώπη, και ταυτόχρονα θα προσπαθήσει να αναβιώσει την εισαγωγή μιας κοινής φορολογικής βάσης για τη φορολογία των επιχειρήσεων στην ΕΕ.».
Τι είναι όμως η πολύκροτη αυτή υπόθεση; Τα έγγραφά που ονομάζουν “Luxleaks” έδειξαν ότι περισσότερες από 300 εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της PepsiCo Inc., της AIG Inc. και της Deutsche Bank έχουν συνάψει μυστικές συμφωνίες με το Λουξεμβούργο να μειώσουν σημαντικά τους φόρους τους. Οι πολυεθνικές φαίνεται να έχουν διοχετεύσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ στο Λουξεμβούργο και να διασώζουν δισεκατομμύρια ευρώ σε φόρους, σύμφωνα με τη Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ), που έχει διενεργήσει έρευνες που βασίζονται στην ανάλυση των περίπου 28.000 εμπιστευτικών σελίδων, που συνιστούν το μέχρι τώρα συμπέρασμα.
Φαίνεται ότι το Λουξεμβούργο δίνει ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση σε αυτές τις εταιρείες. Οι αποκαλύψεις αυτές φέρνουν σε δυσχερή θέση το νέο πρόεδρο της Επιτροπής, Ζαν Κλωντ Γιούνγκερ, που ήταν πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, μεταξύ 1995 και 2003. Και η έγκυρη ηλεκτρονική EurActive αναφέρει ότι «υπονομεύεται το ηθικό κύρος του Γιούνκερ» σε συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στις 17/11/2014 με τον Πωλ Ρον, πολυγραφότατο κοινωνικό επιστήμονα και καθηγητή στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών. Απευθύνει έκκληση για στροφή 180 μοιρών των πολιτικών της ΕΕ, αναλαμβάνοντας μια συλλογική ευθύνη για τα χρέη της ευρωζώνης. Φυσικά λέει ο κ. Ρον, ο νέος πρόεδρος θέλει να δώσει την ελπίδα ενός επενδυτικού σχεδίου, και αυτό είναι μια καλή ιδέα[1].
Ειδικά αν μπορέσει να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, δυναμώνοντας την αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων. Αλλά η αξιοπιστία του αμαυρώθηκε από τις αποκαλύψεις σχετικά με τις φορολογικές πρακτικές του Λουξεμβούργου. Και βέβαια, πρόκειται για τον άνθρωπο που οδήγησε την εφαρμογή της λιτότητας στο πλαίσιο της Ευρωομάδας, και την οργάνωση της φοροδιαφυγής των μεγάλων επιχειρήσεων στο Λουξεμβούργο. Κράτη-μέλη έχουν χάσει δισεκατομμύρια, από αυτή τη φοροδιαφυγή, και τώρα θέλει να επιβάλει πολιτικές λιτότητας.
Τα λάθη της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε. στηρίζονται, μεταξύ άλλων και στο ότι «η Επιτροπή δεν καταλαβαίνει, ή προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας. Η προστιθέμενη αξία στη βιομηχανία μειώνεται κατακόρυφα. Οι ηγέτες μας είναι σε άλλο πλανήτη, υπάρχει μια αυξανόμενη αποσύνδεση μεταξύ των πολιτών και της πολιτικής γενικότερα. Από το 1980, μείναμε πάνω σε νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. Δεν λειτουργεί, αλλά συνεχίζουμε!
Από τα λίγα θετικά πρέπει να επισημανθεί η στροφή σε ιδεολογικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αν όμως, όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα σημειώματά μας, δεν αντέξει το ευρώ, και αλλάξει το σημερινό σκηνικό, μπορεί να οδηγηθεί σε αποχώρηση η Γερμανία από την ευρωζώνη. Οι ειδικοί προτείνουν, ως αντίδοτο, να συνενωθούν τα χρέη της ζώνης του ευρώ.
Επανερχόμενοι, όμως, στο θέμα του “Luxleaks”, η νέα επίτροπος ανταγωνισμού αναφέρει ότι πρώτη προτεραιότητα είναι να ολοκληρωθούν οι τέσσερις εν εξελίξει έρευνες για τις πιθανές αθέμιτες φορολογικές πρακτικές σε ορισμένα κράτη μέλη. Η Κομισιόν έχει εμπλακεί στο Λουξεμβούργο σε δύο έρευνες, μια στην Ολλανδία και μια στην Ιρλανδία. Η Επιτροπή ελπίζει να ολοκληρώσει τις έρευνες από το δεύτερο εξάμηνο του 2015, λόγω της υψηλής προτεραιότητας την κατάστασή τους. Σημειώνεται ότι παρά τη “θετική και ανοικτή” συνεργασία με τις φορολογικές αρχές του Λουξεμβούργου η επίτροπος κα Μαργαρίτα Βεστάγκερ επιβεβαίωσε ότι δεν έχουν ακόμη παραδοθεί όλα τα έγγραφα που ζήτησε η Επιτροπή.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί και σε μια ευρύτερη συζήτηση για τη φορολογία, και ο Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ υπερασπίστηκε την πρακτική του φόρου του Λουξεμβούργου με τον ισχυρισμό ότι ήταν κοινή πρακτική σε 22 μέλη! Σύμφωνα με την επίτροπο κα Βεστάγκερ, αρχίζει μια ευρύτερη συζήτηση στην ΕΕ, η οποία ελπίζει να αξιοποιήσει το υπάρχον υλικό για να υιοθετηθεί, τελικά, πρόταση για μια ενοποιημένη φορολογική κοινή βάση. Σύμφωνα με όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητα, ήδη από τις αρχές του 2011, η Κομισιόν είναι στο σημείο να εξαγγείλει ευρωπαϊκή προσπάθεια για κοινή φορολογική πολιτική στις επιχειρήσεις. Ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο δε συμφωνεί, και για το λόγο αυτό το σχέδιο έχει πάει πίσω.
Τώρα όμως που αποκαλύπτονται αίσχη στον τομέα αυτό, όλοι είναι υποχρεωμένοι να ξαναδούν το θέμα, και πρώτος και καλύτερος ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, όπως είπε σε πρόσφατη ομιλία του στο ευρωκοινοβούλιο.
Καταλυτικό λοιπόν, είναι το συμπέρασμα ότι η ΕΕ είναι ένας θύλακας ελπίδας και αλληλεγγύης, όχι όμως για την ανάπτυξη, την πρόοδο και την ενσωμάτωση σε ανώτερες κοινωνικές μορφές των υπερ-500 εκατ. κατοίκων και ιθαγενών της, αλλά σε όφελος των επιχειρηματικών συμφερόντων και αυτό με διαφορές, κυρίως στα κεντρογενή κράτη μέλη της Ένωσης. Έτσι γίνεται ολοένα και πιο κατανοητό, ότι, διακριτική μεταχείριση σε βάρος ορισμένων χωρών, όπως της χώρας μας, είναι πλέον δεδομένη και άρα μόνο σκληρή διαπραγμάτευση μπορεί να χρησιμεύσει για τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτό όμως είναι είδος ονείρου θερινής νυκτός, με τους κυβερνώντες τη χώρα!
[1] Θα αναλύσουμε το πρόγραμμα των 315 δισ. € της νέας Κομισιόν, αν και το πρόγραμμα αυτό δε μειώνει τις ευθύνες του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και του πρώην πρωθυπουργού του και τωρινού προέδρου της Κομισιόν.
