Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Μέρος 25ο
Την επομένη των εκλογών στην Ελλάδα, που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αναδιαμορφώνονται λόγοι ανησυχίας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Ο μέσος Ελληνας κατάλαβε ότι πρέπει να παρακάμψει τις αγορές αυτές, αν δε θέλει να καταστραφεί ολοσχερώς. Ετσι τώρα οι αγορές αυτές συγκεντρώνουν τις δυνάμεις τους για να δουν τι θα ξημερώσει αυτές τις μέρες που ακολουθούν τις εκλογές στη χώρα μας. Σε πέντε σημεία επικεντρώνονται οι ανησυχίες των αγορών, αλλά στο σημερινό σημείωμά μας θα δούμε ακόμη και τις αντιδράσεις στις προοπτικές των ελληνικών εκλογών.
Κανείς δε φανταζόταν ότι οι εταίροι μας θα έφταναν σε τέτοιες ακρότητες, έναντι μίας Ελλάδας, με τα τεράστια προβλήματα και τα πολλά κενά που της δημιούργησαν, με τις άστοχες ενέργειές τους. Δεξαμενές σκέψης και ευρωπαίοι αναλυτές έφθασαν να λένε ότι: «Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα σημάνει το τέλος της Ευρώπης». Στη δημοσιογραφική άγνοια ορισμένων που χαρακτηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως ακροαριστερό κόμμα: Στην Ελλάδα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα της άκρας αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κερδίσει τις εκλογές αυτό το Σαββατοκύριακο. Το ατόπημα ανήκει σε κροατική εφημερίδα (Jutarnji List), που συμπεραίνει ότι η νίκη θα σήμαινε το τέλος της Ευρώπης. Και το στηρίζει στη λάθος σύγκριση ότι: «Η Ελλάδα, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, διακατέχονται από ευρωσκεπτικιστική τάση. Η εποχή των πολιτικών δομών με καλά καθορισμένα περιγράμματα έχει παρέλθει προ πολλού στην Ευρώπη. Τα μεγάλα κόμματα πρέπει να συμφωνήσουν ότι η οικονομική κρίση έχει προκαλέσει τεκτονικές αλλαγές στο πολιτικό τοπίο. Αν δεν συμφωνήσουν, θα αντιμετωπίσουν σύντομα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανθρώπους όπως ο Τσίπρας και η Μαρί Λεπέν.
Την άποψη αυτή συμμερίζεται και η δεξαμενή σκέψης Open Europe που θεωρεί ότι μία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα δυσανασχετούσε αναπόφευκτα όλη την Ευρώπη κυρίως επειδή υπάρχουν παρόμοια κόμματα σε άλλες χώρες. Οι δεξαμενές αυτές σκέψης είναι μάλλον οριοθετημένες προς συγκεκριμένα συμφέροντα και δε λένε ότι η άθλια πολιτική λιτότητας έχει καταστρέψει ολόκληρες δομές που κοστίζουν σημαντικά στην οικονομία.
Στον απόηχο των εκλογών  στην Ελλάδα, η ενότητα της Ευρωζώνης θα τεθεί υπό στενή διερεύνηση αυτή την εβδομάδα. Οι χρηματαγορές που βρίσκονται σε κατάσταση ενθουσιασμού από την έναρξη της ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) θορυβήθηκαν από τη μαχητική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, που -όπως ήταν αναμενόμενο- αναδείχθηκε νικητής στις εκλογές.
Για τον λόγο αυτό η ηλεκτρονική έκδοση της «ευρωπαϊκής Φωνής» επικεντρώνει σε πέντε σημεία τους φόβους που έχει να αντιμετωπίσει η ευρωζώνη:
1. Το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Γαλλίας που απαίτησε ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, τον Αύγουστο του 2014, για την τόνωση της ανάπτυξη και την πιο ευέλικτη συμπεριφορά στους δημοσιονομικούς κανόνες της ευρωζώνης. Μάλιστα, πολλοί θεωρούν ότι και το ζήτημα των 315 δισ. που έχει εξαγγείλει η Κομισιόν, είναι θέμα του Ολάντ. Ανεξάρτητα από το ότι το επενδυτικό αυτό πρόγραμμα δεν πρόκειται να δουλέψει στην έκταση της σύλληψής του, όπως είχαμε την ευκαιρία να αναδείξουμε σε προηγούμενα σημειώματά μας.
2. Η διεύρυνση της Ευρωζώνης με τη Λιθουανία, που θα υποβάλει έκθεση σχετικά με την επιτυχή μετάβαση στο ευρώ και η Βουλγαρία, που θέλει να μπει το 2018 στο ενιαίο νόμισμα, αλλά μάλλον θα υποστεί μία σπασμωδική κίνηση από τα μέλη της Ευρωζώνης που είναι αγανακτισμένα από τα προβλήματα που δημιουργούνται με την Ελλάδα. Το σημείο αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα λένε για την Ελλάδα. Αλλά αφού δεν τους αρέσει η χώρα μας, την οποία κατέστρεψαν σχεδόν ανεπιστρεπτί, πώς δέχονται άλλα μέλη που δεν μπορούν ούτε με φτιαγμένα στατιστικά να μπουν;
3. Το περίφημο Grexit, για το οποίο έχουμε πάρει πλήρως θέση, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι πολύ πιθανό η νέα κυβέρνηση να ζητήσει περισσότερο χρόνο. Δεν μπορεί να γίνει κατανοητό τι σημαίνει έξοδος από το ευρώ και από ποιο ευρώ; Από το ανύπαρκτο και χωρίς ουσία στήριξης των ψηφισμένων κανόνων; Η τρέλα των μεγάλων χωρών της Ε.Ε. είναι πλέον φανερή. Οι ίδιες δεν μπορούν ούτε στα όνειρά τους να ανταγωνιστούν την αμερικανική ασυδοσία στον τομέα έκδοσης “φρέσκου” χρήματος και βρήκαν τον ηλίθιο τρόπο περιορισμού της ρευστότητας μέσω της πολιτικής λιτότητας. Μάλιστα, μέσω λανθασμένων χειρισμών, για τους οποίους απλά έλεγαν “συγγνώμη λάθος” και για τα οποία λάθη, ο απελθών και ανύπαρκτος πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να αρθρώσει ούτε μια λέξη καθώς και ο συγκάτοικός του στην εξουσία, που κατάφερε μεν, να γαντζωθεί ακόμη για λίγο στη Βουλή, χωρίς προοπτική.
4. Μια συζήτηση για τη διακυβέρνηση της Ευρωζώνης, με τους υπουργούς Σόιμπλε, τον Ιταλό υπ. οικονομικών κ. Παντόαν, με τη Γαλλίδα Περβάνς Περές, ως προέδρου της επιτροπής του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Ισως να είναι το σοβαρότερο σημείο που αφορά τη χώρα μας. Η επιτροπή οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει προγραμματιστεί να ακούσει στις 27 Ιανουαρίου. Αυτό το δογματικό τρίο δεσμεύεται να πάρει θέσεις για τους δημοσιονομικούς κανόνες της ευρωζώνης, τις επενδύσεις και ακόμη και την ποσοτική χαλάρωση, και βέβαια, μετά θα δούμε την αντίδραση των αγορών.
5. Στατιστικά στοιχεία: Χθες  (30 Ιανουαρίου) η Eurostat  δημοσίευσε τις προβλέψεις του πληθωρισμού. Αυτό είναι πιθανό να επιβεβαιώσει για δεύτερο μήνα τον υπάρχοντα αποπληθωρισμό, που προσπαθεί η Ε.Κ.Τ. ως να αιτιολογήσει την απόφασή της για την ποσοτική χαλάρωση.
Αναμφισβήτητα ίσης πολιτικής σημασίας, θα είναι τα στοιχεία για την ανεργία, που θα δημοσιευθούν την ίδια ημέρα. Το σημείο αυτό δείχνει και τη διαφορά με την πολιτική που ακολουθούν οι αμερικάνοι και έχουν ήδη ανακάμψει από τα ηχηρά ραπίσματα της οικονομικής κρίσης.
Συμπερασματικά, οι εξελίξεις στην Ε.Ε. επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τις ελληνικές υποθέσεις, πιστεύουμε όμως, ότι η νέα κυβέρνηση, ως κυβέρνηση ευθύνης θα αντιμετωπίσει τα πολλά προβλήματα που της δημιούργησαν η απληστία των αγορών σε συνδυασμό με την εντελώς κατακριτέα πολιτική λιτότητας, που δημιούργησε την πανούκλα της ανεργίας, από την οποία πολύ δύσκολα πλέον θα απαλλαγούμε.