Μέρος 33ο
Το κλίμα που διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία έχει το πλεονέκτημα που χορήγησε στην κοινωνία αυτή η μετρημένα επιτυχής διαπραγμάτευση για πρώτη φορά από δικούς μας ανθρώπους στα κοινοτικά όργανα. Οταν λέμε για πρώτη φορά, εννοούμε ότι αυτό ισχύει για το διάστημα της κρίσης. Δε θα εξετάσουμε εδώ αν έγιναν καλές ή όχι διαπραγματεύσεις από τη χώρα μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Ομως αν βάλουμε από το ένα μέρος τα στοιχεία που έχουμε αναδείξει (διεθνείς συμφωνίες φοροαποφυγής, όπως του Λουξεμβούργου, λίστες πολλών ταχυτήτων και πολλαπλών αναφορών, τρόικα που ξεσαλωμένη μπαινόβγαινε στα υπουργικά γραφεία της προηγούμενης οσφυοκαμπτικής κυβέρνησης) διενέργεια ασφυκτικών πιέσεων, ακόμη και εκεί που δεν τους έπαιρνε τους ξένους εταίρους μας, καταλαβαίνουμε ότι καιρός ήταν να αισθανθεί και ο μέσος Ελληνας ότι δεν τον εγκατέλειψαν οι θεοί του.
Το θέμα που ανέκυψε από προχθές σε ένα από τα σημεία συνέντευξης του υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη αφορά την υποχρέωση να μας επιστρέψουν οι δανειστές εταίροι μας άμεσα περίπου € 1,9 δισ. ως αχρεωστήτως καταβληθέντα. Υπενθυμίζω στους αναγνώστες μας ότι με παλαιότερο άρθρο μου (2012) ανέφερα για την αθλιότητα της Κομισιόν να αιτηθεί ως αχρεωστήτως καταβληθέντα τόσα ποσά από το γεωργικό ταμείο, όσα δε ζητούσε από τα υπόλοιπα 24 τότε κράτη μέλη. Περίπου 590 εκατ. ευρώ, τα οποία και θα έπαιρνε, από μόνη της, στέλνοντας απλά, λιγότερα στις επόμενες δόσεις, για να καλυφθούν οι προβλεπόμενες και νόμιμες ενέργειες της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Μάλιστα για να στρογγυλοποιήσω το ποσό είχα προσθέσει και άλλα 10 εκατ. € που στέρησαν από τους άπορους πληθυσμούς του τόπου μας, έτους 2010, από τη μη περαίωση του προγράμματος δωρεάν διανομής τροφίμων σε απόρους!
Τι δείχνουν όλα αυτά; Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο από τον οξύτατο πόλεμο στον οποίο έχουμε οδηγηθεί και βάση του οποίου έχουμε υποστεί σοβαρές βλάβες στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο. Αν το παρόν σημείωμα μπορεί να είναι μικρή έστω παραίνεση προς τους σημερινούς κυβερνήτες, ας εμπεδώσουν ότι δεν πρέπει να αφήσουν το κονδύλι αυτό στις τσέπες των εταίρων μας, αλλά να το πάρουν άμεσα πίσω. Η αθλιότητα της Γερμανίας, γιατί αυτή σέρνει τον χορό, δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη! Άσε και που και στη χώρα αυτή αρχίζει και γεννιέται ένα κλίμα ότι έχουν γίνει σοβαρά λάθη στην περίπτωση της χώρας μας.
Βέβαια, αν υπολογίσουμε ότι η Γερμανία δεν ενδιαφέρεται για τα λάθη, αλλά για το πώς το ευρωπαϊκό νόμισμα θα είναι ανταγωνιστικό για να μπορεί να κάνει σοβαρές εξαγωγές, δε θα πολυενδιαφέρεται και για το χάλι το δικό μας. Ισα – ίσα, όπως σημειώσαμε και στο προηγούμενο σημείωμά μας, αυτό τη βολεύει και πολύ μάλιστα.
Εμείς, ως Ελληνες έχουμε συμφέρον να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και όχι να κρυβόμαστε πίσω από τα γεγονότα, όπως κάνουν οι Γερμανοί υπεύθυνοι και διαλαλούν, ακόμη και μέσα στο Κοινοβούλιό τους! Ετσι, συνοπτικά θα αναφερθούμε σε πρόσφατο άρθρο του νομπελίστα οικονομολόγου Κρούγκμαν που ούτε αυτός μασάει τα λόγια του για τη συμπεριφορά των εταίρων – δανειστών μας1.
Ο Πολ Κρούγκμαν λοιπόν κάνει λόγο για επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση και τονίζει ότι η ρητορική της αποτυχίας δεν δικαιολογείται σε άρθρο του στους New York Times στις 27 Φεβρουαρίου 2015.
Μεταξύ άλλων, λοιπόν, ο κ. Κρούγκμαν λέει ότι «αν πιστέψουμε τα δελτία ειδήσεων και την αρθρογραφία των ημερών, θα πρέπει να σκεφτούμε πως συνέβη μια καταστροφή ή μια παράδοση από πλευράς της νέας κυβέρνησης. Ακόμη και ορισμένες παρατάξεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ το πιστεύουν. Κι όμως, όχι! Η Ελλάδα τα πήγε πολύ καλά στις διαπραγματεύσεις, αν και οι μεγάλες μάχες δεν έχουν έρθει ακόμη. Πιστεύω πως η Ελλάδα έκανε μια χάρη στην υπόλοιπη Ευρώπη»! και συνεχίζει στο άρθρο του ότι «για να καταλάβουμε τι συνέβη θα πρέπει να κατανοήσουμε το κύριο θέμα της έριδος. Αφορά μόνο έναν αριθμό: το μέγεθος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Είναι αυτό που μετράει τους πόρους που μεταφέρει στην πραγματικότητα η Ελλάδα προς τους πιστωτές της. Για την Ελλάδα της ύφεσης το να τρέξει ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα που χρειάζεται όμως απίστευτες θυσίες. Παρόλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστησε σαφές πως επιδιώκει να τρέξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Εάν είστε θυμωμένοι ότι οι διαπραγματεύσεις δεν ανέστρεψαν πλήρως τη λιτότητα και δεν έγινε μια στροφή προς τα Κεϋνσιανά δημοσιονομικά κίνητρα, απλώς δεν δώσατε μεγάλη προσοχή» τονίζει.
«Η προηγούμενη κυβέρνηση συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου το πρωτογενές πλεόνασμα θα τριπλασιαστεί μέσα στα επόμενα χρόνια, με ένα τεράστιο κόστος για την οικονομία της χώρας και του λαού. Γιατί να συμφωνήσει μια κυβέρνηση με αυτό; Λόγω φόβου. Ουσιαστικά, οι διαδοχικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με ανάλογα προβλήματα δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις ακραίες απαιτήσεις των πιστωτών υπό τον φόβο ότι θα τιμωρηθούν -ότι οι πιστωτές θα κόψουν τις ταμειακές ροές ή, ακόμη χειρότερα, θα προκαλέσουν ζημιά στο τραπεζικό σύστημα και θα οδηγήσουν σε πιο βάναυσες περικοπές στον προϋπολογισμό. Η τωρινή κυβέρνηση δεν δέχθηκε αυτό τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Στην πραγματικότητα κέρδισε νέα ευελιξία για το τρέχον έτος και μια ασαφή “γλώσσα” για το πλεόνασμα στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πολλά και τίποτα».
Για την αρνητική κριτική υποστηρίζει: «Γιατί δέχθηκε κριτική; Δεν είναι μόνο η δημοσιονομική πολιτική το θέμα. Εχει να κάνει με τις ιδιωτικοποιήσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πει πως θα πάρει πίσω, με κάποιες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που παραμένουν και με τη συλλογή φόρων από τους φοροφυγάδες που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι ήττα για μια αριστερή κυβέρνηση».
Τέλος ο Κρούγκμαν ασκεί κριτική στις αριστερές φωνές που καταφέρονται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και λέει πως έχουμε να κάνουμε με μια ανίερη συμμαχία αριστερών τάσεων που έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες και που αρέσκεται να μιλάει για ελληνική πανωλεθρία γιατί αυτό θα έπρεπε να συμβεί με τους αλαζόνες πιστωτές. Προς το παρόν, σημειώνει, η Ελλάδα φαίνεται να έχει τελειώσει με τον κύκλο της άγριας λιτότητας.
Και καταλήγει: «Οπως είπα, η Ελλάδα έκανε χάρη στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θυμηθείτε, στο παρασκήνιο του ελληνικού δράματος υπάρχει μια ευρωπαϊκή οικονομία με αποπληθωριστικές παγίδες. Η Ευρώπη στο σύνολό της χρειάζεται απεγνωσμένα να τελειώσει την τρέλα της λιτότητας και αυτή την εβδομάδα υπήρξαν -ελαφρώς- κάποιες θετικές ενδείξεις. Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να μην επιβάλει πρόστιμο στη Γαλλία και την Ιταλία για την υπέρβαση των στόχων για το έλλειμμά τους».
Τα συμπεράσματα σήμερα τα αφήνουμε στους αναγνώστες μας. Εμείς θα επιμείνουμε και στα επόμενα σημειώματά μας.
1 http://tvxs.gr/news/
