Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Ως « δεύτερο συμπέρασμα» είχαμε δει στο προηγούμενο σημείωμά μας ότι οι χώρες του δυτικού μπλοκ ακολουθούν πολλές αντιφατικές πολιτικές, με αποτέλεσμα, η χρηματική επάρκεια να διαδραματίζει επικίνδυνο ρόλο στο σύνολο της οικονομικής ανάπτυξης, με διαθλάσεις σημαντικού περιεχομένου ανάλογα με το βαθμό της επάρκειας αυτής.
Ο αποπληθωρισμός οδηγεί μια άνιση κούρσα 8 κρατών στην Ε.Ε., εκεί που στη Γερμανία και τις Η.Π.Α. η χρηματική επάρκεια τους δίνει εμπορικό πλεονέκτημα άνευ προηγουμένου, τόσο για να διατηρήσουν αγορές, όσο και για να βγουν σε νέες αγορές, εις βάρος των άλλων χωρών! Μέσα στις επιβαρυμένες χώρες είναι και η δική μας, με τους ανυπόστατους κυβερνήτες της.
Η σημασία του αποπληθωρισμού, που αν χαρακτηριστεί ως περιοχή, είναι η περιοχή στην οποία εισήλθαν πλέον οκτώ χώρες της Ε.Ε. και χαρακτηρίζεται ως «η χειρότερη όλων των οικονομικών δεινών» είναι ένα από τα σημεία που θα αντιμετωπίσουμε στο σημερινό μας σημείωμα, καθώς και μια σχετική αναφορά στην οικονομική δυσπραγία την οποία οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων κατάφεραν να μετονομάσουν σε «οικονομική εξέλιξη», στην τελευταία σύνοδο κορυφής την περασμένη εβδομάδα.
Φαίνεται λοιπόν, ότι από τις 28 χώρες της Ε.Ε. έχουν πλέον τεθεί σε αποπληθωρισμό (πράγμα που σημαίνει ότι τα καταναλωτικά προϊόντα είναι τώρα φθηνότερα από ό, τι το προηγούμενο έτος). Σε σύγκριση με τον Αύγουστο, οι τιμές μειώθηκαν σε 17 κράτη μέλη, παρέμειναν αμετάβλητα σε δύο άλλους, και αυξήθηκαν σε 9 άλλα. Μάλιστα, η ιαπωνική εμπειρία διδάσκει ότι ο αποπληθωρισμός είναι ένα επικίνδυνο φαινόμενο , όπως αναφέρουν αναλυτές της Saxo Bank, μιας δανέζικης τράπεζας.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι από την άποψη της για τη χάραξη πολιτικής, ο αποπληθωρισμός είναι η χειρότερη όλων των οικονομικών δεινών. “Αν λοιπόν υπάρχει δυσπραγία, δε γίνονται επενδύσεις, δεν υπάρχει τραπεζικό σύστημα (όπως στη χώρα μας) παρά ίσως ένα υποτυπώδες σύστημα, οι καταναλωτές, άρα το ευρύ κοινό δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους και αναβάλουν τις αγορές για όταν μειωθούν περαιτέρω οι τιμές.
Αυτό οδηγεί σε αύξηση των αποθεμάτων, που συνοδεύεται από απομείωση της αξία τους. Σε ένα περιβάλλον αποπληθωρισμού, οι τιμές συνεχίζουν να πέφτουν, κανείς δεν μπορεί να δει το τέλος αυτής της πτώσης. Για κάποιους, αυτό είναι ένα καλό πράγμα, αλλά για πολλούς δεν υπάρχει λόγος να χαιρόμαστε. Ο αποπληθωρισμός είναι πολύ πιο δύσκολο να τον διαχειριστεί κανείς, απ ότι ο πληθωρισμός. Διότι, όπως διδάσκει και η θεωρία και η εμπειρία, οι κεντρικές τράπεζες θα αυξήσουν τα επιτόκια για να συγκρατήσουν τον πληθωρισμό, αλλά όταν τα επιτόκια είναι κοντά στο μηδέν δεν μπορεί κανείς να κάνει κάτι για να σταματήσει τον αποπληθωρισμό! Με χαμηλά επιτόκια, ο μόνος μοχλός που απομένει η έκδοση νέου χρήματος, στο οποίο αντιδρά η Γερμανία! Πριν λίγες μέρες (Οκτώβριος 2014) η Άνγκελα Μέρκελ επανέλαβε στο γερμανικό Κοινοβούλιο ότι η κρίση του ευρώ λύνεται μόνο εάν οι χώρες μειώνουν τα ελλείμματά τους και να ενισχύσουν τις οικονομίες τους.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η δημοσιονομική πειθαρχία είναι πολύ μακριά, όχι μόνο για χώρες όπως η Ελλάδα, αλλά και για δύο από τις μεγαλύτερες οικονομίες στην ευρωζώνη. Η Γαλλία και η Ιταλία αδυνατούν να φέρουν  προϋπολογισμό στον οποίο το 3% θα είναι σεβαστό.
Τόνωση της οικονομίας μέσω σημαντικών επενδύσεων από τις κυβερνήσεις είναι σχεδόν αδύνατη, λόγω ανεπάρκειας πόρων και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα πρέπει να υπολογίζει σε έκτακτα μέτρα για τη μείωση του αποπληθωρισμού, όπως, για παράδειγμα, αγοράζοντας ομόλογα σε μεγάλη κλίμακα, χωρίς καμία εγγύηση ότι το μέτρο αυτό θα είναι επιτυχές.
Μπορεί μεν το σχέδιο του νέου προέδρου της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για αναπτυξιακές επενδύσεις  στις κοινοτικές χώρες ύψους 300 δισ. ευρώ την επόμενη τριετία, να  συγκεκριμενοποιείται, αλλά ας το δούμε πρώτα πριν γελάσει κάθε πικραμένος. Ήδη πολλές χώρες –μέλη έχουν αρχίσει την διαδικασία επιλογής μεγάλων έργων  που θα υποβάλουν προς έγκριση, για να χρηματοδοτηθούν μέχρι  το 2018. Ο κατάλογος αυτός ,όταν ολοκληρωθεί –πιθανότατα από το ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής στις 18 Δεκεμβρίου- θα συνιστά ένα δίκτυο στρατηγικών επενδύσεων με προστιθέμενη αξία για ολόκληρη την Ε. Ένωση.  Τα αναπτυξιακά σχέδια που θα προταθούν και υιοθετηθούν δεν θα είναι μόνο δημόσια, αλλά  και ιδιώτες επενδυτές θα μπορούν να αντλήσουν πόρους από αυτά τα 300 δισ. ευρώ, εξήγησε εκπρόσωπος της Ειδικής Ομάδας Δράσης (Special Task Force) που θα επεξεργαστεί αυτό το φιλόδοξο σχέδιο για την αναθέρμανση των ευρωπαϊκών οικονομιών.
Σύμφωνα με το νέο πρόεδρο της Κομισιόν κ. Γιούνγκερ ίδιο αλλά και τον αρμόδιο επίτροπο για τις επενδύσεις Γύρκι Κατάινεν το μόνο που μπορεί να λεχθεί σήμερα είναι ότι οι πόροι αυτοί θα προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και την μόχλευση  στον ιδιωτικό τομέα των 70 δισ. ευρώ που έχει τη δυνατότητα να διοχετεύει η ίδια  κάθε χρόνο. Δυστυχώς για την Ελλάδα είναι νωρίς να πούμε αν δοθούν τέτοια κεφάλαια. Δεν μας έχουν και περί πολλού οι εταίροι μας, για να αφήνουν σε αυτές τις δύσκολες περιόδους να γίνονται έργα και εδώ…
Το ΤΡΙΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ που συνάγεται από το σημερινό μας σημείωμα είναι ότι η έντονη είσοδος χωρών, μεταξύ των οποίων και της δικής μας στη φάση του αποπληθωρισμού δε σηματοδοτεί καμιά θετική εξέλιξη, αν κρίνει κανείς ότι η δραστική περικοπή των εισοδημάτων όχι μόνο μεταθέτει, για την πλήρωση των αναγκών, στο απώτερο μέλλον, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις φτάνει τα άκρα, αφού μάζες ολόκληρες οδηγούνται προς πτώχευση ολοένα και περισσότερο.
Τρόποι διεξόδου από τη δεινή αυτή κατάσταση δεν έχουν μελετηθεί, ούτε εφαρμοστεί. Μόνο η ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών δημιουργεί πλούτο και αύξηση της κατανάλωσης.