Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Μέρος 46ο
Εκεί που φαίνονται δύσκολα τα πράγματα για τη χώρα μας, ξαφνικά τα δεδομένα αλλάζουν. Ο υπογράφων τα σημειώματα αυτά δεν πιστεύει ότι μπορούν οι αντίπαλοι πλέον εταίροι μας να μας αφήσουν στην τύχη μας! Όχι γιατί τους έπιασε η «κοινοτική αλληλεγγύη», όπως λέγαμε παλιά, το «κοινοτικό κεκτημένο». Αλλά γιατί το συμφέρον τους τούς επιβάλλει να μην αφήσουν να κινδυνέψουν τα δικά τους συμφέροντα. Ξαφνικά, οι τρεις από τους μεγαλύτερους οίκους δηλώνουν ότι, αν δεν πληρώσει κανείς μια δόση, δεν είναι πιστωτικό γεγονός, αλλά προσωρινή αθέτηση. Ο πρόεδρος της Γερμανίας και η καγκελάριος της ίδιας χώρας μιλούν πλέον απροκάλυπτα για την ανάγκη να δουν το θέμα αυτό.
Δεν πρέπει να είναι κανένας ιδιαίτερα ευφυής για να κατανοήσει τι έγινε με τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών στο τελευταίο Γιούρογκρουπ τέλος Απριλίου 2015. Ο Σόιμπλε που δεν έχει δει με καθόλου καλό μάτι την εύρεση κοινής γλώσσας μεταξύ Έλληνα πρωθυπουργού και Γερμανίδας καγκελάριου, χωρίς καν να πάρει τον λόγο, έβαλε μερικά τσιράκια προσαρτημένων επαρχιών που έχουν το καθεστώς ελεύθερου κράτους, να φωνασκούν και να ασχημονούν.
Η απάντηση ήρθε από τη Μέρκελ 2-3 μέρες μετά: α) βάζοντας τον πρόεδρο της Γερμανίας να πάρει θέση υπέρ των αποζημιώσεων, αλλά και η ίδια η καγκελάριος εκφράστηκε υπέρ του να μην κλείσει το θέμα αυτό. Η απάντηση δε δόθηκε προς τους Έλληνες, αλλά προς τον Σόιμπλε και τους δικούς του κύκλους.
Συγκεκριμένα, «στροφή» υπέρ της Ελλάδας κάνουν οι οίκοι αξιολόγησης, οι οποίοι δε θεωρούν ως «χρεοκοπία» να μην πληρωθεί δόση σε Δ.Ν.Τ. & Ε.Κ.Τ.
Οι περισσότεροι οίκοι αξιολόγησης εκφράζουν τη θέση τους ότι η μη πληρωμή από την πλευρά της Ελλάδας μιας εκ των δόσεων προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την Ε.Κ.Τ. δεν θα θεωρηθεί ως αιτία υποβάθμισης στην κατηγορία «αθέτηση πληρωμών». Οι οίκοι αυτοί, σύμφωνα με το Ρόιτερς (Reuters), είναι οι Standard & Poor’s, Fitch και DBRS.
Ο αξιολογητής της Ελλάδας στη Standard & Poor’s, Φρανκ Τζιλ, ανέφερε ότι «αν η Ελλάδα, για οποιονδήποτε λόγο, έχανε μια πληρωμή προς το Δ.Ν.Τ. ή την Ε.Κ.Τ., αυτό δεν θα συνιστούσε αθέτηση πληρωμών με βάση τα κριτήριά μας». Και οι άλλοι οίκοι είπαν πως συμμερίζονται πλήρως την άποψη του συναδέλφου τους. Οι αναλυτές του οίκου Moody’s πάντως διαχωρίζουν την περίπτωση του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Κ.Τ. λέγοντας πως θα μπορούσαν να έχουν την ίδια θέση με τους υπόλοιπους οίκους μόνο στην περίπτωση του Ταμείου.
Τι μπορεί να συμβαίνει και βλέπουμε την ξαφνική στροφή υπέρ της Ελλάδας που κάνουν οι οίκοι αξιολόγησης, οι οποίοι τον τελευταίο καιρό περιβάλλουν με διαρκείς υποβαθμίσεις την ελληνική οικονομία, τις τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις. Τώρα, οι περισσότεροι κορυφαίοι οίκοι αξιολόγησης διαβεβαιώνουν ότι δεν θα υποβαθμίσουν την Ελλάδα στην κατηγορία της «αθέτησης πληρωμών» εάν η χώρα χάσει μια από τις δόσεις που οφείλει να αποπληρώσει είτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είτε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μην ξεχνούμε ότι η χώρα μας θα πρέπει να καταβάλει σχεδόν 1 δισ. ευρώ στο Δ.Ν.Τ. τον Μάιο και περίπου 7 δισ. ευρώ στην Ε.Κ.Τ. τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Ταυτόχρονα, σημειώνει το πρακτορείο Reuters, φαίνεται ότι και οι νομικοί εμπειρογνώμονες θεωρούν, ελάχιστο, τον κίνδυνο ενός αυτόματου «αλυσιδωτού πιστωτικού γεγονότος» (croos default) από άλλους επίσημους και ιδιώτες πιστωτές εάν δεν καταβληθεί μια δόση προς το Δ.Ν.Τ. ή την Ε.Κ.Τ. Μάλιστα, σε μια τέτοια περίπτωση η μοναδική πιθανή επίπτωση θα ήταν ότι τεχνικά θα δινόταν η δυνατότητα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να ζητήσει την άμεση αποπληρωμή ενός από τα μεγάλα δάνεια που έχουν δοθεί στην Ελλάδα. Όμως δεδομένου ότι το EFSF είναι κυβερνητικά ελεγχόμενο, αυτό φαντάζει απίθανο.
Τι είδους αξιολόγηση μπορεί να κάνει ένας λογικός άνθρωπος αν διαβάσει τα όσα προαναφέραμε στο σημερινό μας σημείωμα; Ότι αναστέλλεται όλη η συλλογιστική που είχε ακουστεί μέχρι σήμερα για το αν θα μας «ρίξουν» από την Ευρωζώνη; Με βασικό μοχλό τις εντάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία τοποθετηθεί μια εγκοπή χθες όπου ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν έκρυβε πια την ενόχλησή του για το ελληνικό ζήτημα: «Κανείς δεν περιμένει να βρούμε μια λύση», είπε στα μέσα Απριλίου, αναφερόμενος στην επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup στις 24 Απριλίου.
Στο πλαίσιο της συνεδρίασης του Δ.Ν.Τ. στη Νέα Υόρκη ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών επέκρινε το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Ελληνα πρωθυπουργού Τσίπρα έχει καταστρέψει «όλες τις βελτιώσεις που έγιναν από προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις» υπό την ηγεσία της τρόικας (απόδειξη του τοποτηρητικού χαρακτήρα των προηγούμενων κυβερνήσεων του «γιες μεν».
Αμέσως τότε η Standard and Poor’s που προαναφέραμε, υποβάθμισε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας από Β- σε CCC, βαθμολογία που σημαίνει ότι «χωρίς μια βαθιά οικονομική μεταρρύθμιση ή πρόσθετη υποστήριξη, αναμένουμε ότι το ελληνικό χρέος και άλλες οικονομικές υποχρεώσεις δεν μπορούν να θεωρούνται ανεκτά». Επίσης την Τετάρτη της Διακαινησίμου το επιτόκιο για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που εκδίδονται σε 3ετή βάση έφθασε το 24,6% της αγοράς.
Και όλες εκείνες οι εβδομάδες έφταναν και κατάληγαν ότι δεν έπρεπε να έχει μπει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη! Και βέβαια, ούτε στο σαθρό νόμισμα που κατάφεραν να φτιάξουν οι Ευρωπαίοι, όπως διατείνεται χθες, σε συνέντευξή του ο υπ. Οικονομικών της χώρας μας κ. Βαρουφάκης.
Η αλλαγές τακτικής που παρατηρήθηκαν μήπως σηματοδοτούν μια γενικότερη οπτική, σχετικά με το πού πάει η παγκόσμια κρίση και πού στοχεύουν να κλείνουν οι κεφαλές το αμέσως επόμενο διάστημα; Διότι αν έχουμε δίκιο, τότε σωστά ο Στην Γιακομπσεν (Steen Jakobsen), που είναι ο επικεφαλής οικονομολόγος και διευθύνων σύμβουλος Επενδύσεων της Saxo Bank, υποστηρίζει ότι οι πολιτικοί θα μπορούσαν να σώσουν τον κόσμο με τέσσερις υποσχέσεις: Μηδενική ανάπτυξη, μηδενικό πληθωρισμό, τα επιτόκια μηδέν και μηδέν ελπίδα.
Τι σημαίνει σε μια τέτοια περίπτωση για τη χώρα μας; Ό,τι έγραψα και στο προηγούμενο σημείωμά μου, δηλαδή ξεκάθαρα πλέον να πουν οι κυβερνώντες στον ελληνικό λαό όλοι μαζί να ξαναπιάσουμε τις δουλειές μας για να ξαναμπούμε στη διαδικασία δημιουργίας πλούτου και να δώσουμε ένα όραμα στα παιδιά μας.