Η παγκοσμιοποίηση δεν έχει μόνο αρνητικά για τις χώρες που συνθέτουν τον πλανητικό χάρτη. Δεν κερδίζουν μόνο οι πλούσιες χώρες. Κερδίζουν οι χώρες που παράγουν, έστω και αν οι συνθήκες του διεθνούς εμπορίου ευνοούν περισσότερο τα βιομηχανικά προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία (ΠΑ), έναντι των αγροτικών με χαμηλή ΠΑ. Οι καθαρά χαμένοι είναι εκείνοι που έχουν πρόβλημα στην παραγωγική διαδικασία τους. Και στην περίπτωση αυτή το διαπιστώνουμε για τη χώρα μας, την Ελλάδα!
Τα ανησυχητικά στοιχεία μετά από το 2008 για τη χώρα μας είναι η καταρράκωση των συνθηκών παραγωγής. Η φειδωλότητα των τραπεζών στη χορήγηση των δανείων ήταν γεγονός που επιτάθηκε μετά την έναρξη της «εποχής των μνημονίων» και συνεχίστηκε με σχεδόν παντελή έλλειψη δανείων την εποχή των κεφαλαιακών ελέγχων. Και όμως ο απελθών πρόεδρος της ευρωζώνης Ντάϋσεμπλουμ μας ξεστόμισε ότι η Ελλάδα των μνημονίων ουσιαστικά έσωσε τις γαλλογερμανικές τράπεζες. Αυτή η διαδικασία της άθλιας εξαθλίωσης του ελληνικού λαού και η φτωχοποίηση άξιων οικογενειαρχών στηρίχθηκε στην παράνομη δανειοδότηση των ισχυρών κεφαλαιούχων της χώρας και την ταυτόχρονη άντληση ακόμη και των λίγων πόρων που είχαν απομείνει στη λεγόμενη μεσαία τάξη της χώρας.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσουν μεγάλες εκτάσεις παραγωγικής διαδικασίας του πρωτογενούς τομέα της χώρας, επηρεάζοντας την εξαγωγική αλυσίδα της χώρας τόσο πολύ, ώστε στο σχήμα 1 να έχουμε μια μοναδική πρωτιά κατακρήμνισης του ΑΕΠ της χώρας μας.
Έτσι, και η βιομηχανική διαδικασία γνώρισε σημαντικές μειώσεις από τη μικρή ΠΑ της τυποποίησης των αγροτικών προϊόντων, και ευτυχώς που κρατήσαμε τον τουρισμό μας σε επίπεδα που διέσωσαν τη χώρα από την πλήρη καταστροφή.
Όπως φαίνεται στο σχήμα αυτό η Ελλάδα συνεχίζει τον τραχύ δρόμο της από-ανάπτυξης, έστω και αν τελικά θα διασωθεί και θα δημιουργήσει βαθμούς ανάπτυξης που θα σηκώσουν λέει το γάντι και θα βγούμε από τα μνημόνια. Μακάρι, αρκεί να τηρηθούν μερικά υπεσχημένα, ως προς την αναδιάρθρωση του χρέους, γιατί αλλιώς ο μέσος παράγων στη χώρα μας θα βαρεθεί να αποπληρώνει τα χρέη της τελευταίας τριακονταετίας κακοδιαχείρισης στη χώρα μας.
Πάντως, για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, επανερχόμενοι στο έγγραφο προβληματισμού1 για την τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης, που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου σημειώνεται ότι η παγκοσμιοποίηση θεωρείται ως «…μια θετική δύναμη αλλαγής… Ένας πιο συνδεδεμένος κόσμος έχει δημιουργήσει νέες ευκαιρίες. Οι πολίτες πλέον ταξιδεύουν, εργάζονται, διδάσκονται και ζουν σε διαφορετικές χώρες. Αλληλεπιδρούν μεταξύ τους στο διαδίκτυο, ανταλλάσσουν τις ιδέες τους, τη νοοτροπία και τις εμπειρίες τους. Οι σπουδαστές έχουν ηλεκτρονική πρόσβαση σε μαθήματα κορυφαίων πανεπιστημίων σε όλο τον κόσμο. Οι χώρες μπορούν να παράγουν περισσότερα δαπανώντας λιγότερα, χάρη στην εξειδίκευση σε αυτό που κάνουν καλύτερα και στην αξιοποίηση οικονομιών κλίμακας σε παγκόσμιες αγορές. Ο διεθνής ανταγωνισμός, η παγκόσμια δράση για το κλίμα, η επιστημονική συνεργασία και η ανταλλαγή ιδεών έδωσαν ώθηση στη δημιουργικότητα και επιτάχυναν την καινοτομία. Οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις διεθνείς αγορές παραμένουν ανταγωνιστικές, επειδή μαθαίνουν και προσαρμόζονται ταχύτερα. Οι ευρωπαϊκές εξαγωγές αυξήθηκαν, καθώς οι πελάτες παγκοσμίως ζητούν τα υψηλής ποιότητας αγαθά και υπηρεσίες που παρέχουμε. Τα αεροσκάφη μας, τα αυτοκίνητα ανώτερης κατηγορίας, τα βιομηχανικά μηχανήματα, τα καλλυντικά και τα προϊόντα υγιεινής, τα είδη ρουχισμού υψηλής ποιότητας και τα ποιοτικά τρόφιμα παρουσιάζουν μεγάλη ζήτηση. Μαζί με τις υπηρεσίες συμβουλών, τεχνολογίας ή μεταφορών που παρέχουμε, συμβάλλουν στο υψηλό επίπεδο των εξαγωγών της ΕΕ, συνολικού ύψους 1 746 δισ. ευρώ το 2016, και στηρίζουν καλύτερα αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης. Κάθε δισεκατομμύριο ευρώ εξαγωγών στηρίζει 14 000 θέσεις εργασίας. Και δεν είναι μόνο οι μεγάλες εταιρείες που ωφελούνται: πάνω από το 80 % των Ευρωπαίων εξαγωγέων είναι και οι ΜΜΕ».
Αν λοιπόν αυτά που σημειώνονται στο έγγραφο της Κομισιόν για την παγκοσμιοποίηση είναι άξια επισήμανσης, πρέπει να αντιπαραθέσουμε ορισμένα σχήματα για να δει κανείς τη διαφορά:
Στο σχήμα 2 φαίνεται πως τους τελευταίους 2 αιώνες μεγάλες μάζες του παγκόσμιου πληθυσμού βγαίνουν από συνθήκες απόλυτης φτώχειας έτσι, φαίνεται ότι το κάθε μέρα όλο και περισσότερα άτομα σε όλο τον κόσμο βγαίνουν από την ακραία φτώχεια
Όμως στη χώρα μας τα πράγματα είναι μάλλον επικίνδυνα αφού 2 περίπου στους 5 Έλληνες κινδυνεύουν από φτώχεια., όπως φαίνεται στο σχήμα 31.
Θα συνεχίσουμε στο επόμενο σημείωμά μας τις τεράστιες διαφορές στην εξέλιξη των μεγεθών εξ αιτίας (μεταξύ άλλων) και της παγκοσμιοποίησης.
1. https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/reflection-paper-globalisation_el.pdf
2. http://www.topontiki.gr/article/249879/kindynos-ftohopoiisis-i-apokleismoy-megaloy-meroys-tis-mesaias-taxis
