Είναι καιρός σιγά – σιγά να εξάγονται ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα από όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Όταν οι μεγάλες δυτικές χώρες, στις αρχές των ετών 90, έριχναν την ιδέα της παγκοσμιοποίησης, έκαναν λάθος υπολογισμούς στα τεφτέρια τους. Δεν υπολόγισαν σε μια παλιά αυτοκρατορία που είχε κρατήσει το σφρίγος και τα εδάφη της, έστω και κομουνιστικοποιημένη ! Η Κίνα, η οποία τώρα αγοράζει, από οίκους μόδας, μέχρι λιμάνια και αεροδρόμια, μερίδια σε μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως της μερσεντές και πολλά άλλα! Ο ευρωπαίος άνεργος, νομίζετε άμυαλοι ταγοί της ΕΕ, ότι ενδιαφέρεται αν το αφεντικό της μερσεντές λέγεται Γιόχαν ή Τσαοτσίν; Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από την επιβολή δασμών 25% στο χάλυβα. Τώρα, ο Κινέζος δυναμώνεται!
Η επιβολή δασμών, τα αντίποινα και τα αντίμετρα, οι εκ νέου εκκινήσεις διαπραγματεύσεων, για νέους γύρους, συνήθως απόρρητων διαπραγματεύσεων, κινδυνεύουν να μετατρέψουν τον ΠΟΕ σε οργανισμό χωρίς αντικείμενο!
Περιμένουμε να γίνουμε θεατές στο παράλογο θέατρο του Τράμπ, τι θα κάνει όταν του βγάλουν τα άπλυτα των ομολόγων του οι Κινέζοι μαζί με τους Γιαπωνέζους που έχουν μερικά τρισ. $ σε καλά αεριζόμενα υπόγεια των κεντρικών τους τραπεζών. Ένας «επικίνδυνος» αναλυτής έλεγε πριν μερικά χρόνια ότι σε τέτοια περίπτωση θα γεμίσει ο ουρανός από τα αμερικάνικα αεροπλάνα που θα εισβάλλουν στις χώρες αυτές. Ο «ολίγος» Ερντογάν ονειρεύεται ότι αυτός θα ξεκινήσει τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και δεν έχει αντιληφθεί ότι υπάρχουν εξίσου ηλίθιοι πιο δυνατοί παίκτες που κινδυνεύουν να πισωγυρίσουν την υφήλιο!
Δεδομένου ότι είναι χρήσιμο να εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα, υπενθυμίζουμε ότι έχει αποδειχθεί πλέον περίτρανα ότι σκάνδαλα χρηματισμού ιθυνόντων έχουν άμεση σχέση με την παγκοσμιοποίηση και στοχεύουν στην ανάδειξη δήθεν ανταγωνιστικών επιχειρηματικών ομίλων. Φαρμακοβιομηχανίες, όμιλοι παραγωγής εργαλειομηχανών, πολεμικές βιομηχανίες, πρωτοστατούν στον άθλιο αυτό χορό της ασυδοσίας και της εγκληματικότητας. Και δε φτάνουν όλα αυτά. Αρχίζει και δημιουργείται η αίσθηση ότι αν ενώσει κανείς τα κομμάτια του πάζλ μπορεί να βρεθεί μπροστά από ένα πολυσχιδές σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη για την επιβίωση των πλέον εγκληματικών στελεχών, είτε πρόκειται περί επιχειρήσεων, είτε πρόκειται για κυβερνητικούς αξιωματούχους, που ενδίδουν και νομοθετούν κατά το δοκούν.
Δεν έχει δε, πλέον κανένα νόημα να επιμένουμε περισσότερο από το να καταγγέλλουμε όσα από τα φαινόμενα αυτά φαίνεται ότι αναδεικνύουν αυτήν την κατάσταση.
Ένα σοβαρό παράδειγμα για την επιβίωση πλέον, των κρατών σε καθεστώς παγκοσμιοποίησης είναι και η αθλιότητα που αποκαλύφθηκε με το Luxleaks, για το οποίο έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενα σημειώματά μας. Υπενθυμίζουμε ότι ο κωδικός Luxleaks είναι η αθλιότητα που χρεώνεται στον νυν πρόεδρο της Κομισιόν, που απότι λένε τα ρεπορτάζ, έκλεισε μυστικές συμφωνίες με 350 πολυεθνικές να χρησιμοποιούν ως έδρα τους το Λουξεμβούργο και να πληρώνουν 1% επί του τζίρου τους ως φόρους. Έτσι δημιουργήθηκε ένα πλέγμα διαφυγόντων φορολογικών κερδών δεκάδων δις, και όπως σημείωσα παλαιότερα, έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα…
Έτσι, μόλις στις 16 Μαρτίου 2018 η EURACTIV1 δημοσίευσε πάλι στοιχεία της άθλιας αυτής υπόθεσης, που έχει οδηγήσει φαίνεται, σε πολλαπλασιασμό των φορολογικών αποφάσεων του είδους. Σύμφωνα με το άρθρο, τα φορολογικά συμβόλαια και οι συμφωνίες προκαταβολής (PPA) είναι μυστικές συμφωνίες μεταξύ των φορολογικών αρχών και των εταιρειών για τη φορολογία των επιχειρήσεων. Δεν είναι πάντα παράνομες, αλλά οι κυβερνήσεις μερικές φορές τις χρησιμοποιούν για να προσφέρουν εξαιρετικά πλεονεκτικές συνθήκες και να προσελκύσουν πολυεθνικές στην επικράτειά τους. Έτσι, τα φορολογικά δώρα που προσέφερε το Λουξεμβούργο επέτρεψαν σε ορισμένες εταιρείες να πληρώσουν μόνο το 1% των φόρων, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνών Δημοσιογράφων που χρονολογείται από το 2014. Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου κ. Juncker κατηγορήθηκε ότι εμποδίζει την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Σύμφωνα με τα στοιχεία του άρθρου, το Βέλγιο βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις ειδικές αυτές συμφωνίες και η Κομισιόν προσπαθεί να βρει λύσεις για το θέμα.
Στόχος στο σημερινό μου σημείωμα δεν είναι να αναπαράγω σημεία που θα αποτελούσαν ενδεχομένως, λύση στο πρόβλημα αυτό, αλλά να τονίσω ότι η άθλια αυτή διαφοροποίηση ορισμένων «έξυπνων» φορολογικών διοικήσεων δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Για άλλη μια φορά ντρέπομαι που είμαι φυσικό πρόσωπο ανήκον στη λυκοφωλιά αυτή.
Και ερχόμαστε πάλι στον φίλτατο νομιζόμενο πλανητάρχη κ. Τράμπ, ο οποίος φαίνεται ότι θεωρεί σκόπιμο να επιβάλει δασμούς στο χάλυβα, και ας αρχίσει ο οικονομικός πόλεμος μέσω των εμπορικών φραγμών που θα ακολουθήσουν. Ως σημείο εκκίνησης δεν έχει την πρωτιά η επιχειρούμενη αθλιότητα των αμερικάνων, διότι η πρωτιά έγινε με την ανακοίνωση της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού2. Η Συμφωνία του Παρισιού, γνωστή ως COP21, αφορά τη λήψη μέτρων υπέρ της μείωση της κλιματικής αλλαγής που πλήττει και αναμένεται να πλήξει τον πλανήτη ολόκληρο!
Συμπεραίνεται ότι και στον τομέα αυτόν η παγκοσμιοποίηση δε γίνεται με τους ίδιους όρους. Μόνο εκνευρισμό δημιουργεί η παραίνεση από τους ευρωπαίους αξιωματούχους όταν λένε να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των δικών μας επιχειρήσεων, έναντι των άλλων κρατών του κόσμου. Τόση υποκρισία ούτε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι είχαν καταφέρει να επιτύχουν.
Πρώτα συμπεράσματα αποτυχίας της παγκοσμιοποίησης:
1. Αδυναμία κοινής αποδοχής απαραίτητων μέτρων για επίτευξη ίσων ευκαιριών στον τομέα της ανταγωνιστικότητας,
2. Επίτευξη πλεονεκτημάτων ισχυρών εταίρων,
3. Ποδηγέτηση εμπορικών κανόνων που καταρτίζονται εξ αρχής υπέρ ισχυρότερων,
4. Ασύμφορες για μικρές χώρες συμφωνίες, με παγίδες που μπλοκάρουν την ανάπτυξη.
5. Επιλογές αξιωματούχων που εξυπηρετούν πάντοτε τα συμφέροντα των ισχυρών παικτών στην παγκόσμια σκακιέρα,
6. Χρησιμοποίηση εγκληματικών μεθόδων από πολυεθνικές που αποσκοπούν στην κατάληψη και διατήρηση αγορών, για την εξυπηρέτηση των εμπορικών τους σχέσεων.
7. Δημιουργία συνθηκών για την αντιμετώπιση ορισμένων φαινομένων που δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα.
Κλείνω το σημείωμα μου αυτό με την υπόμνηση ότι το ανωτέρω σημείο 7 αφορά το ταμείο που έγινε από τους ταγούς της καταστροφής μας και ονομάζεται Ταμείο Παγκοσμιοποίησης που δίνει μερικά ψίχουλα από τα πλούσια εδέσματα των πλουσίων, που πέφτουν κάτω αό το τραπέζι του διεθνούς πλούτου, προς στις εταιρείες που δεν καταφέρνουν αποδεδειγμένα να τα βγάλουν πέρα. Έτσι μας τυφλώνουν εντελώς και έτσι είμαστε όλοι χορτασμένοι, αυτοί με τα πολλά και οι άλλοι με τα λίγα!
1. https://www.euractiv.fr/section/economie/news/secret-tax-deals-with-multinationals-soar-despite-scandals/
2. http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=REPORT&reference=A8-2018-0045&format=XML&language=EL Έκθεση σχετικά με τον ρόλο των περιφερειών και των πόλεων της ΕΕ στην υλοποίηση της Συμφωνίας του Παρισιού (COP 21) για την κλιματική αλλαγή. 27 Φεβρουαρίου 2018.
