Η εννοιολογική σημασία, της παγκοσμιοποίησης, κρύβει μέσα της ένα θηρίο: την Λερναία Ύδρα! Η Λερναία Ύδρα είναι μυθικό όν με εννέα κεφάλια, το οποίο σκότωσε ο Ηρακλής στον δεύτερο από τους δώδεκα άθλους του. Η Λερναία Ύδρα ήταν αθάνατη. Ο Ηρακλής ήταν Ημίθεος Σήμερα, το θηρίο αυτό το αντιπροσωπεύει με ίση πληρότητα τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσο και άλλα βασικά όργανα της ΕΕ, όπως το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μια διαφορά διακρίναμε μεταξύ τα μυθολογικής Λερναίας Ύδρας και της συγκριτικής δίδυμης αδελφής της, όπως την παρουσιάζουμε εδώ: Η μυθολογική Λερναία Ύδρα είχε κακή φάτσα. Η τωρινή σου χαμογελάει πριν σε κατασπαράξει. Στον αναγνώστη επαφίεται να αποφασίσει ποια είναι χειρότερη από τις δίδυμες αυτές αδελφές.
Πάντως αν δε σχηματιστούν σοβαρές δυνάμεις που θα ντυθούν με τον μανδύα του Ηρακλή (από δέρμα λιονταριού) δεν πρόκειται να καταπολεμηθεί το θηρίο αυτό. Και όλο και περισσότερο θα κατασπαράσσει του περίοικους της Λέρνης, επισήμως διευρυμένης με τις 27 χώρες που απαρτίζουν τη σημερινή ΕΕ. .
Γνωρίζω ότι αν χαρακτηρίσεις Λερναία Ύδρα τα βασικά όργανα της ΕΕ κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς και εσύ ως γλαφυρός εκφραστής μια μη πραγματικότητας, αλλά αυτοί που θα σκεφτούν ή θα διατυπώσουν αυτήν την εκδοχή θα έχουν χάσει αν αναλογιστούν ότι η καταστροφή της χώρας μας έχει βασιστεί στα πολλά κεφάλαια που έκοβες, αλλά ξαναγεννιόταν διαρκώς και χτυπούσαν αλύπητα και με την προσήκουσα θηριωδία ότι κινιόνταν μπροστά τους.
Θλίβομαι που αναγκάζομαι να περιγράψω αυτό για το οποίο έδωσα εκατοντάδες μάχες τουλάχιστον από το 1974 μέχρι σήμερα. Θα εξακολουθήσω λοιπόν να δημοσιοποιώ τα «ευρήματά μου», μήπως και συμβάλω και εγώ στη δημιουργία του σύγχρονου Ηρακλή που θα κληθεί να απαλλάξει τη διευρυμένη Λέρνη από το απαίσιο θηρίο. Μήπως και οι επόμενες γενιές μπορέσουν να ζήσουν σε ένα βελτιωμένο περιβάλλον.
Ας δούμε σήμερα λοιπόν, ένα ακόμη από τα αρρωστημένα και θλιβερά θηριώδη κεφάλια της σύγχρονης Λερναίας Ύδρας.
Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες σειράς αποκαλύψεων για καταλόγους φοροδιαφυγής και συνακόλουθα, για την κλήση και καταδίκη των φοροδιαφευγόντων. Ανάλογα δε, με την διοικητική μηχανή που ασχολείται, υπάρχουν μεγάλες διαφορές για ποσά που εισπράττονται και εισρέουν στα κρατικά ταμεία χωρών μελών. Σήμερα όμως θα δούμε την αλληλεπίδραση ορισμένων βασικών παραγόντων που ευθύνονται για την κατάσταση αυτή. Έτσι, μόλις στις 3 Μαΐου 2018 με άρθρο στην ηλεκτρονική βελγική ΕΞΠΡΕΣ, και με τίτλο «Πριν καταπολεμήσουμε τους φορολογικούς παραδείσους, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την φορολογική κόλαση» αναφέρονται ορισμένα στοιχεία που αξίζει κανείς να δει και να συγκρίνει με άλλα γεγονότα που έχουν γνωρίσει το φως της δημοσιότητας.1 Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο «Τα σκάνδαλα των εγγράφων Paradise Papers και Παναμά σκανδαλίζουν την κοινή γνώμη. Αλλά κανείς δεν εγείρει ποτέ τα βασικά αίτια της φοροδιαφυγής. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν τα αίτιά της, προκειμένου να τερματιστεί η φοροδιαφυγή.
Οι τρεις αιτίες της φοροδιαφυγής
Φορολογικός αποσυντονισμός. Με τον όρο αυτό τονίζεται η ετερογένεια των φορολογικών συντελεστών που είναι πολύ ετερογενείς στα διάφορα κράτη μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Εάν οι φορολογικοί συντελεστές εναρμονιστούν μεταξύ των χωρών αυτών, καμία εταιρεία δεν θα ενδιαφερόταν να χρησιμοποιήσει άλλους τρόπους φοροδιαφυγής, όπως σημειώνω εκ νέου, η αθλιότητα του νυν προέδρου της Κομισιόν, ως πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου με τις παρωδίες φορολόγησης των πολυεθνικών με έδρα τη χώρα αυτή! Σωστά κατά τη γνώμη μου, επισημαίνεται ότι είναι απαραίτητο να εναρμονιστούν οι φορολογικοί συντελεστές προκειμένου να αποθαρρυνθούν οι επιχειρήσεις από τη χρήση αυτού του πολύπλοκου καθεστώτος για την εκμετάλλευση των φορολογικών διαφορών μεταξύ των διαφόρων χωρών. Στον τομέα αυτό, η Ευρώπη πρέπει να δράσει γρήγορα, επειδή οι μεταρρυθμίσεις που αποφάσισε ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump θα μετατρέψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε φορολογικό παράδεισο .
Καταστροφικοί φορολογικοί συντελεστές: Οι πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν ότι πέρα από ένα ορισμένο επίπεδο φορολογίας οι φόροι έχουν μορφή «κατάσχεσης» και οι φορολογούμενοι έχουν την αντίληψη ότι το κράτος τους κλέβει. Επομένως, πρέπει να σκεφτούν φορολογικές περικοπές, επειδή τα λογικά επίπεδα φορολογίας γίνονται καλύτερα αποδεκτά.
Ο τρίτος παράγοντας της φοροδιαφυγής είναι ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ). Τα πιο πρόσφατα σκάνδαλα υπογράμμισαν τον ρόλο της Νήσου του Μαν σε αυτόν τον τομέα. Οι Ρώσοι ολιγάρχες έχουν ιδρύσει αρκετές εταιρείες εκεί γιατί δεν εμπιστεύονται το κράτος δικαίου στη Ρωσία. Ομοίως, η ανομοιογένεια των κανόνων για την εφαρμογή του ΦΠΑ ευνοεί την απάτη. Αλλά και το περίφημο καρουσέλ με το ΦΠΑ είναι πλέον γνωστό σε όλες τις υπηρεσίες πάταξης του οικονομικού εγκλήματος, πράγμα που επιτείνει την ανάγκη για ομογενοποίηση των συντελεστών ΦΠΑ.
Ας μείνουμε όμως στο θέμα του ΦΠΑ: Πόσοι Ευρωπαίοι πολίτες, επιχειρηματίες ή πολιτικοί γνωρίζουν για τα ποσοστά φόρου προστιθέμενης αξίας ότι, όταν το Συμβούλιο ενέκρινε το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας το 1967, αναλήφθηκε δέσμευση για τη δημιουργία ενός οριστικού συστήματος ΦΠΑ που θα λειτουργεί εντός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Μόλις στις 25/04/2018 δημοσιεύθηκε μελέτη από τη δεξαμενή σκέψης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αποσκοπεί στην παροχή αρχικής ανάλυσης των πλεονεκτημάτων και των αδυναμιών της αξιολόγησης αντίκτυπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνοδεύει την πρόταση, η οποία υποβλήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2018 και παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων του Κοινοβουλίου2. Η οδηγία για τον ΦΠΑ καθορίζει τους κανόνες που διέπουν το ισχύον προσωρινό σύστημα ΦΠΑ (που χρονολογείται από το 1993), οι οποίοι βασίζονται επί του παρόντος στην αρχή της καταγωγής.
Ποιος αναρωτήθηκε γιατί δεν έχει υπάρξει ομαλοποίηση του συστήματος ΦΠΑ; Είναι ορατό το ότι τα φορολογικά σκάνδαλα που ακολουθούν το αποτέλεσμα ενός ετερογενούς ευρωπαϊκού ή παγκόσμιου φόρου και του ΦΠΑ, μερικές φορές μπορούν να προχωρήσουν στην καταπολέμηση της φορολογικής απάτης και της βελτιστοποίησης, με απλή φορολογική εναρμόνιση είναι, ακόμη και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ποιος δε θέλει αυτήν την εναρμόνιση; Μόνο εκείνος που έχει τα περιθώρια να φοροδιαφύγει, άρα και πάλι στους ισχυρούς ερχόμαστε. Όχι σε όποιους ισχυρούς, αλλά σε εκείνους που εννοούν να πληρώνουν πάντα οι πλέον ασθενείς. Ο φόρος κόλαση Η δικαιολόγηση της φοροδιαφυγής λόγω της ύπαρξης «φορολογικής κόλασης» είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα για τους υποστηρικτές των φιλελεύθερων φιλοσοφιών. Αυτές οι φορολογικές κολάσεις είναι τα έθνη που χαρακτηρίζονται από «υπερβολικά υψηλούς φόρους, σύνθετη και ασταθή» και «αυθαιρεσία του κράτους και της φορολογικής διοίκησης», όπως ορίζεται από τη δεξαμενή σκέψης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όσο λοιπόν παραμένει η ετερογένεια των ποσοστών θα παραμείνει και το πρόβλημα. Και όσο οι φορολογικοί συντελεστές έχουν υπερτριπλάσια διαφορά ανάμεσα στα κράτη μέλη δεν πρόκειται να απαρνηθούμε από το θέμα της φοροδιαφυγής.
1. https://fr.express.live/2018/05/03/avant-de-lutter-contre-les-paradis-fiscaux-il-faut-sattaquer-aux-enfers-fiscaux?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=les_enfers_fiscaux_plus_dangereux_que_les_paradis_fiscaux_le_revenu_de_base_voue_a_lechec_spotify_gagne_des_abonnes_mais_perd_de_largent&utm_term=2018-05-04
