Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Η Ελλάδα ξεπέρασε μια δυσκολία άνευ προηγουμένου. Στο χείλος της καταστροφής υποχρεώθηκε η κυβέρνηση της χώρας να προβεί σε σημαντικές υποχωρήσεις, τόσο εχθροπρακτικές όσο και ακατανόητες, με γνώμονα το ότι ο λαός είχε επιλέξει για να κυβερνηθεί από μια αριστερή κυβέρνηση. Η κυβέρνηση αυτή αντέταξε όλα τα δυνατά επιχειρήματα για τη σωτηρία της ίδιας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εδειξε ως σύγχρονος φάρος πως μπορεί το καράβι της Ε.Ε. να αποφύγει τα βράχια για να μπορέσει να συνεχίσει τον πλου που έχει επιλέξει.
Στο μεταξύ έγινε ολοένα και περισσότερο φανερό ότι την περίοδο που διανύουμε η εφαρμογή της πολιτικής λιτότητας οδήγησε σε μείωση του Α.Ε.Π. κατά 29,6% και όχι μόνο 26% που λένε οι αδιάβαστοι (ως συνήθως) πολιτικοί. Όμως είχε ως λογική συνέπεια, να σημειώσει σημαντική άνοδο ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που έχει και εγκληματικές συνθήκες και στοιχεία στο ενεργητικό του. Πρόκειται για τη Χρυσή Αυγή που αλωνίζει εκεί όπου εμφανίζεται και για την οποία θα αποφανθεί τελικά η ελληνική δικαιοσύνη. Ομως, ανεξάρτητα από το γεγονός αυτό, η μεγέθυνση οφείλεται στην εξαθλίωση σημαντικών μαζών, οι οποίες είδαν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους και μη έχοντας πού να κοιτάξουν, στρέφονται προς το μόρφωμα αυτό, με μια, κυρίως τιμωρητική διάθεση!
Απευθυνόμενος στους αναγνώστες σημειώνω ότι δεν είναι πλέον δυνατόν να βλέπω τα πράγματα και την πολιτική για την οποία έδωσα ό,τι καλύτερο είχα στην επαγγελματική μου ζωή να οδεύουν προς τα τάρταρα, χωρίς να καταγγείλω το πλαίσιο και την πολιτική του. Για τον λόγο αυτό πρέπει να πω ότι η Ευρωζώνη (Eurogroup) εκτός του ότι είναι ένα παράνομο όργανο, μέσα από μια ολόκληρη σειρά από παράνομα «θεσμικά» όργανα, οδήγησε εντέχνως, πλην σαφώς, το συμβούλιο κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης να πάρει παράνομες αποφάσεις για τη οικονομική, νομισματική, δημοσιονομική πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά της Ελλάδας τα τρία, τουλάχιστον, επόμενα χρόνια! Παράνομες αποφάσεις που ναρκοθετούν την ύπαρξη και λειτουργία των Συνθηκών και επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία της Ε.Ε. Παράνομος επίσης είναι και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΣΜ-ΕΜΣ) που θα δανείσει την Ελλάδα για το τρίτο μνημόνιο της, διότι δεν είναι ένα κοινοτικό θεσμικό όργανο, αλλά ένας διακυβερνητικός οργανισμός που δημιούργησε ad hoc η Ευρωζώνη.
Η παρανομία του Eurogroup, ως άτυπου οργάνου, που δε λογοδοτεί πουθενά για τις πράξεις και αποφάσεις του, δεν παράγει, ούτε διακινεί έγγραφα, που διευκολύνουν την ανταλλαγή απόψεων, μπορεί όμως και να κυκλοφορεί, έγγραφα. Το σημειώνω αυτό διότι στην περίφημη  πεντάμηνη  διαπραγμάτευση  του με την Ελλάδα, δεν υπήρξε ούτε ένα απαντητικό χαρτί, καμία γραπτή πρόταση ή αντιπρόταση στις γραπτές Ελληνικές θέσεις, καμία, δηλαδή, δέσμευση απέναντι στους συνομιλητές τους και την κοινή γνώμη που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν.
Αυτό, διευκόλυνε τα πράγματα για τους εταίρους μας,  που είχαν, σε κάθε σύνοδο, τη δυνατότητα να αλλάζουν συνεχώς θέσεις και προτάσεις για να τρενάρουν τη διαδικασία. Συνεδριάσεις, επίσης, χωρίς πρακτικά. Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει τι είπε και τι άκουσε ο κάθε ομιλητής. Το περιεχόμενο των συζητήσεων κάθε συνόδου το συνοψίζει προφορικά, σε συνέντευξη Τύπου, ο πρόεδρος του Eurogroup, όπως του αρέσει, ανάλογα με τον επιδιωκόμενο στόχο του, όπως λ.χ. η απειλή για GREXIT. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη πως κάποιος ή κάποιοι υποστήριξαν άλλα από αυτά που λέει δημόσια ο πρόεδρος. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν γραπτά κείμενα και πρακτικά. Το Eurogroup συνιστά το πρώτο, αλλά ουσιαστικότατο βήμα της διάλυσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, μια προκλητική κατάργηση της εσωτερικής ισορροπίας της λειτουργίας των κοινοτικών θεσμικών οργάνων με βάση την «κοινοτική μέθοδο» όπου όλες οι χώρες     -μικρές και μεγάλες- με βάση συγκεκριμένες διαδικασίες και ψηφοφορίες μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Η ανάλυση αυτή που ανήκει επίσης σε έναν αναλυτή υπερσαραντάχρονης εμπειρίας, το Γιώργο Δαράτο, οφείλει την πατρότητά της στη μετατροπή που επιχείρησαν η κυρία Μέρκελ και ο κύριος Σαρκοζύ, ως προς τη διαδικασία λήψης των αποφάσεών της, σε έναν διακυβερνητικό οργανισμό όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με κριτήριο τα συμφέροντα όχι των πολλών, αλλά των ισχυρών, που μπορούν να επιβάλουν τη γνώμη τους. Με τον ίδιο τρόπο λειτούργησε και το άτυπο ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης που δεν το προβλέπει καμία συνθήκη, κανένας νόμος της Ενωσης.
Πρόκειται για μια συστηματική δομική υπονόμευση του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που λύνει πλήρως τα χέρια της κας Μέρκελ, για την επιβολή του κανόνα «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Ακολούθως όλες αυτές οι αποφάσεις πρέπει να μετουσιωθούν σε νόμιμες αποφάσεις μέσω των θεσμικών οργάνων της Ενωσης και των Κοινοβουλίων των ενδιαφερόμενων κοινοτικών χωρών – μελών της Ευρωζώνης. Εκεί έχουμε καταντήσει.
Λογική συνέπεια των ανωτέρω είναι ότι η αναγκαστική υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου από την κυβέρνηση έγινε μέσα σε συνθήκες σύγχρονης παρανομίας, με το αντιστάθμισμα της μη άτακτης χρεοκοπίας, έχοντάς μας οδηγήσει σε αθέτηση πληρωμής, προς το Δ.Ν.Τ., μόνο και μόνο για να μας κλείσουν οποιαδήποτε δίοδο διαφυγής!
Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση για την υπερψήφιση που έλαβε χώρα στη Βουλή των Ελλήνων. Εδώ φάνηκε ο πολιτικάντικος ρόλος ορισμένων δήθεν αριστερών, οι οποίοι γνωρίζουν καλά να επωφελούνται από το αποτέλεσμα, αλλά χωρίς να «παραβούν» τις αποφάσεις του ίδιου του κόμματος. Ετσι, εκτός από τη δημιουργία κλίματος αστάθειας, σε εποχή που δεν έχει ανάγκη ο τόπος, νομίζουν ότι μπορούν να διαφεντεύουν τις τύχες του λαού, σα να μη συνέβη τίποτε.
Οι πολιτικάντηδες αυτοί δε γνωρίζουν ότι οι συνθήκες Σεπτεμβρίου 2014, οπότε και γνωστοποιήθηκε το πρόγραμμα του κυβερνώντος κόμματος, δεν είναι όμοιες με τις σημερινές που έγιναν κάτω από ασφυκτικούς όρους της οικονομίας, όπου ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε μετά από ατέρμονες διαδικασίες (παρανομίας, όπως είπαμε) να υπογράψει τις νέες συνθήκες χρηματοδότησης τη χώρας; Το πρόβλημα συνείδησης των υπετριάκοντα βουλευτών της συμπολίτευσης είναι μεγαλύτερο από του Τσίπρα και των υπόλοιπων αρκετών δεκάδων βουλευτών; Δε νομίζω! Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν υπήρχε η πρόθεση εκείνων που οδήγησαν τη χώρα στα σημερινά της χάλια (ΝΔ και Πασοκ) να ψηφίσουν υπέρ της νέας πρότασης των δανειστών, οι αντιρρησίες του ΣΥΡΙΖΑ θα έδιναν άλλη επιλογή στις πράξεις τους. Πράγμα που καθιστά ακόμη μεγαλύτερη την ασυναρτησία του ΟΧΙ που εξέφρασαν κατά την ψηφοφορία.
Εν τούτοις, η κυβέρνηση του τόπου κατάφερε να γνωστοποιήσει το ελληνικό πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο και ως εκ τούτου, η συμφωνία που επιτεύχθηκε μπορεί να καταλήξει περισσότερο ομαλά στο εγγύς μέλλον, αν αναλογιστεί κανείς ότι η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους είναι μονόδρομος.
Ο καημένος ο κύριος Σόιμπλε θα μείνει με τις υπερκακίες του, μόνος να χαράσσει μια αδιανόητη και άθλια πολιτική λιτότητας. Διότι η κυρία Μέρκελ την Παρασκευή στην ομιλία της στη γερμανική Βουλή ανέφερε ότι ουσιαστικά είναι μονόδρομος η απόφαση να βοηθηθεί η Ελλάδα, διότι αυτό επιβάλλει η συμμετοχή όλων μας σε μια κοινότητα δικαίου.