Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Στα προηγούμενα σημειώματά μας δώσαμε την προσοχή μας στη γερμανοποίηση της Ε.Ε. Μια γερμανοποίηση που τράκαρε στον τοίχο μιας μισοκαταστρεμμένης Ελλάδας από τους ίδιους τους εταίρους της, προεξαρχούσης της Γερμανίας. Στο τέλος κατάλαβαν και άλλοι, όπως μεγάλες χώρες (Γαλλία και Ιταλία) ότι έσκαβαν τον λάκκο τους, συναινώντας στα τεκταινόμενα κατά της Ελλάδας. Η οποία, από εκεί που ευημερούσε, είδε τη φτώχεια να διαδίδεται σα χολέρα και την ανεργία να παίρνει διαστάσεις πανούκλας. Μόνο με αυτούς τους όρους μπορεί να περιγραφεί η καταστροφή που έφεραν οι πλούσιοι και αδέκαστοι «εταίροι» μας.
Και μόνο όταν η παντελής καταστροφή χτυπούσε επίμονα την πόρτα μας, αποφάσισαν οι Ελληνες να φέρουν στην εξουσία μια ισχυρή αριστερή κυβέρνηση που έφερε, έστω και περιορισμένο, θετικό αποτέλεσμα στη χώρα. Διεθνοποίησε το ζήτημα, μπήκε φρένο στις εξωφρενικές απαιτήσεις και τώρα οι ίδιοι οι καταστροφείς μας συναινούν στο να ανορθώσουν την οικονομία και να χορηγήσουν ως μη επιστρεπτέες ενισχύσεις τους απαραίτητους πόρους μήπως και μπει εκ νέου στις ράγες του τρένου η ελληνική οικονομία.
Στο μεταξύ μια εγκληματική φυγή κεφαλαίων  με δήθεν νόμιμο τρόπο πήρε τον δρόμο της φυγής, χωρίς επιστροφή, για να δώσει την ευκαιρία να αγοράσουν οι άθλιοι φοροφυγάδες μπιρ παρά τη μισή Ελλάδα, αν επιστρέψουμε στη δραχμή που ούτε δραχμούλα δεν θα είναι.
Και εδώ αρχίζει η αθλιότητα μερίδας της αριστεράς που ενστερνίζεται στο όνομα του καθαρού λόγου το «σκίσιμο» των μνημονίων θεωρώντας ότι η Αγία Πετρούπολη δεν λέγεται έτσι, αλλά Στάλινγκραντ!
Οι σύντροφοι που χθες ψήφιζαν «στηρίζουμε την κυβέρνηση, αλλά δεν υπογράφουμε μνημόνια» σήμερα δηλώνουν ότι οι μόνοι Ελληνες (αυτοί και οι ακραιφνείς αριστεροί του πάλαι ποτέ ένδοξου) κατέχουν την αλήθεια, που μας έκρυψαν ότι είναι η πλέον μικροβίωτη αλήθεια στήριξης καθεστώτος που ελληνιστί των ακροδεξιών λέγεται «σιδηρούν παραπέτασμα».
Ευτυχώς που ένας πολιτικός που δεν αλληθωρίζει, με καταγωγή από την ιδιαίτερη πατρίδα μου, ο κ. Κ. Μητσοτάκης, είπε, ας μαζευτούν οι δυνάμεις της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ  και Ποτάμι να συμπράξουν ως φρένο στη λαίλαπα του Τσίπρα. Κανείς δεν τον άκουσε. Και όμως ο αστός πολιτικός δημοκράτης μεν, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας, λέει την αλήθεια!
Διότι πλέον ο λαός έχει σωθεί από τους σωτήρες του και βλέπει πλέον ότι μόνο με κυβέρνηση που διεκδικεί τα ελληνικά συμφέροντα, μπορεί να πάει μπροστά ο λαός. Φευ, περί άλλα τυρβάζουν οι αρνησίκυροι συνδαιτυμόνες του.
Και όμως, αν διαβάσει κανείς τις «Παρατηρήσεις από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ (J. Dijsselbloem) μετά τη συνδιάσκεψη του  ΕΜΣ για οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα» στις 19/8/2015, για τα 86 δισεκατομμύρια € που διατίθενται για τη χρηματοδότηση Ελλάδα, μέσω του μηχανισμού ΕΜΣ, τονίζει μεν (ως οφείλει, έναντι των δανειστών), το πρόγραμμα αυτό για τα επόμενα τρία χρόνια θα επιτηρείται με αυστηρούς όρους, με στόχο:
Ρύθμιση των δημοσίων οικονομικών και της δημόσιας διοίκησης, αλλά και την  ενασχόληση με την οικονομία και τα προβλήματα στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Είμαι ευτυχής να πω ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη λάβει ορισμένα αξιόπιστα πρώτα βήματα. Πολλή δουλειά, θα πρέπει να γίνει ακόμα για τη σταθεροποίηση της οικονομίας στην Ελλάδα για την επιστροφή της εμπιστοσύνης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Ολοι μας έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε τα επόμενα χρόνια, αλλά νομίζω ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν τις τελευταίες δύο εβδομάδες και ιδιαίτερα σήμερα είναι ένα μεγάλο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Στο πλαίσιο αυτό οι Ελληνες πολιτικοί πρέπει να κατανοήσουν ότι οι επικείμενες εκλογές δεν είναι για να έχουμε μια εκλογική διαδικασία ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα. Η χώρα έχει ανάγκη από κυβέρνηση που να εμπίπτει στα όρια της λογικής.
Από τη μια πλευρά έχουμε τους οπαδούς μιας λάθος πολιτικής που θέλει την επαναφορά της δραχμής και από την άλλη έχουμε τους οπαδούς δύο διαφορετικών τάσεων.
Η μια τάση που εκπροσωπείται από τα συγκυβερνώντα κόμματα των μνημονίων ΠΑΣΟΚ & ΝΔ, συναινούντος και του Ποταμιού, γέννημα των οποίων ξεκάθαρο είναι, και από την άλλη μιας νέας αριστεράς που έριξε επιτέλους τα βαρίδια του παρελθόντος και θεωρεί ως αυτοδίκαιο δικαίωμα των Ελλήνων να κάνουν διαπραγματεύσεις για το μέχρι πού μπορούν να δώσουν και μέχρι πού μπορούν να φτάσουν.
Ο υπογράφων τα σημειώματα αυτά είχα γράψει πριν λίγο καιρό ότι είμαστε σαν τα παιδιά των φαναριών, που δεν μπορούν να διεκδικήσουν το ελάχιστο τίμημα που, αν θέλει καταβάλλει ο οδηγός ενός αυτοκινήτου, όταν του καθαρίζουν τα φανάρια! Ο Τσίπρας το άλλαξε αυτό. Δεν ισχύει πλέον να λέμε ναι σε ό,τι μας προτείνουν. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τον λαό που καλείται να ψηφίσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο για νέα πολιτική ηγεσία. Και καλό είναι να μάθουν οι μηχανισμοί της πολιτικής αγοράς ότι πρέπει να βελτιώσουν την αποτυχία να κληρώνονται μόνο κομματικά στελέχη στις καίριες θέσεις για να λειτουργήσει ο μηχανισμός της οικονομίας. Καλό είναι να κρατηθούν άξια στελέχη στην αγορά, ώστε να βελτιωθεί ο ρυθμός επανόδου της οικονομίας που είναι σήμερα τραγικός.
Οποιος και να κληθεί να κυβερνήσει τον τόπο πρέπει να γνωρίζει ότι αν δεν εκδώσει εντός διμήνου τον νέο αναπτυξιακό νόμο, απλά θα έχει βάλει εκ νέου βόμβα στα θεμέλια της ήδη άρρωστης οικονομίας από τη χολέρα και την πανούκλα που αναφέρουμε στην αρχή του σημειώματός μας.