Η Ευρωπαϊκή Ενωση παραπαίει σημείωνα στο τελευταίο μου άρθρο. Σήμερα συνεχίζω ότι εκτός του ότι παραπαίει είναι και μια δειλή οικονομία. Δεν παραδειγματίζεται από η στάση και τη στρατηγική που ακολουθούν άλλα μεγάλα μπλοκ της οικονομίας ανά τον κόσμο. Και βέβαια, αντλώντας από βιβλίο του πρώην κεντρικού τραπεζίτη των Η.Π.Α. Μπεν Μπερνάνκι που αναλύει τη θανατηφόρο πορεία του ευρώ! Να έχει δίκιο ή άδικο; «Οι κεντρικοί τραπεζίτες σχεδιάζουν, αλλά ποιος εξακολουθεί να πιστεύει τι λένε;» αναρωτιέται η αναλύτρια της βελγικής οικονομικής εφημερίδας ΕΞΠΡΕΣ Ώντρεϋ Ντυπερόν[1], σε άρθρο της στις 19 Νοεμβρίου 2015.
Οι κεντρικές τράπεζες επιβάλλουν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να εμπορεύονται επ’ αόριστον την τόνωση δαπανών μέσω της μείωσης των επιτοκίων και της ποσοτικής χαλάρωσης που βασίζεται σε μια μηχανή «παραγωγής» χρημάτων που ρίχνονται στην οικονομία. Αλλά η ανάπτυξη που βασίζεται στο χρέος δεν είναι βιώσιμη. Και το υποστηρίζω αυτό διότι εμείς οι Ελληνες, καλύτερα από κάθε άλλον, το έχουμε δει στο πετσί μας.
Σύμφωνα με αναλυτές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι αγορές ερμήνευσαν την πρόσφατη κακή μακροοικονομική εξέλιξη, αλλά και τις καλές ειδήσεις, ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ότι θα συμβάλλουν στη νομισματική τόνωση που θα ενταθεί. Αυτό είναι εξάλλου που κρατά σε υψηλότερες τιμές το χρηματιστήριο και μάλιστα σε συνεχιζόμενη μορφή.
Αλλά τι θα μπορούσε να συμβεί όταν οι επενδυτές καταλήγουν να συνειδητοποιούν ότι μετά από χρόνια εικονικής ανάπτυξης που τροφοδοτείται μόνο από αυτές τις νομισματικές πολιτικές, μια βιώσιμη ανάκαμψη στην πραγματική οικονομία δεν είναι ακόμη ορατή. Επιπλέον, αυτά τα ερεθίσματα δεν φαίνεται να έχουν κάποια εμφανή επίδραση στον πληθωρισμό και, αντίθετα, όλο και περισσότερες ενδείξεις δείχνουν ότι η ορθόδοξη νομισματική πολιτική προκαλεί αποπληθωριστικές τάσεις.
Και καταλήγουν οι αναλυτές ότι αυτή η αλλαγή νοοτροπίας θα προκαλέσει αναπόφευκτα μια σημαντική απομείωση των στοιχείων ενεργητικού υψηλού κινδύνου, μεγαλύτερη μεταβλητότητα της αγοράς, μειωμένης οικονομικής δραστηριότητας καθώς και έναν καταρράχτη επισφαλών δανείων.
Προλέγουν, λοιπόν, ότι η ακολουθούμενη πορεία της παγκόσμιας οικονομίας είναι μαύρη και μοιάζει με ό,τι γίνεται σήμερα στην ελληνική οικονομία. Μάλλον θα αποδειχθεί το δίκιο των αναλυτών αυτών και η τελική διαπίστωση ότι ήταν λάθος η πολιτική λιτότητας δε θα ωφελήσει κανέναν και σε τίποτα!
Στις αναμνήσεις του πρώην Αμερικανού κεντρικού τραπεζίτη Μπεν Μπερνάνκι (Ben Bernanke) υπάρχει ένα «θανάσιμο γράφημα» για την Ευρώπη, λέει σε άλλο άρθρο της η Ώντρεϋ Ντυπερόν[2], στις 13 Νοεμβρίου 2015. Συγκεκριμένα, στη σελίδα 568 του βιβλίου του, «Το θάρρος να δράσουμε: Απομνημονεύματα μιας κρίσης και των συνεπειών της», ο Μπεν Μπερνάνκι, παραθέτει το ακόλουθο γράφημα:
Σύμφωνα με το γράφημα αυτό, αποδεικνύεται ότι η επιθετική νομισματική πολιτική βοήθησε σημαντικά τις Η.Π.Α. να βγουν από την κρίση. Η συνταγή ήταν το ακριβές αντίθετο από την άθλια πολιτική λιτότητας που εφάρμοσε η Ε.Ε. με την επιβολή της ετσιθελικής γερμανικής πολιτικής. Η εκτεταμένη πολιτική νομισματικής χαλάρωσης (ποσοτική χαλάρωση ή QE) που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες βοήθησε στην έξοδο από την κρίση.
Όπως φαίνεται στο ανωτέρω γράφημα, οι Η.Π.Α. (σημεία) σημείωσαν 8% αύξηση της παραγωγής, το ίδιο και η Μεγάλη Βρετανία (παχιά γραμμή) και η Ιαπωνία (λεπτή γραμμή) και η μόνη οικονομική οντότητα, η Ευρωζώνη (διακεκομμένη γραμμή) εξακολουθεί να είναι 1,5% κάτω από το επίπεδο πριν από την κρίση.
Παρά το γεγονός ότι μπορούμε να θέτουμε ερωτήσεις σχετικά με την ισχύ της ανάκαμψης των Η.Π.Α., η αντίθεση με την Ε.Ε. είναι τεράστια: οι Αμερικανοί μείωσαν το ποσοστό ανεργίας σε μόλις πάνω από 5% στο τέλος του 2014, που αντιστοιχεί σε μείωση κατά το ήμισυ (50%), ενώ η Ε.Ε. εξακολουθεί να καταγράφεται κατά μέσο όρο ποσοστό ανεργίας πάνω από 11%. Το 2009, το ποσοστό ανεργίας στις δύο περιοχές ήταν περίπου ισοδύναμο, φθάνοντας περίπου το 10%.
Αν, μάλιστα συνυπολογίσει κανείς ότι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης βγαίνει μόνο με 1,5% κάτω του επιπέδου του 2008, αυτό οφείλεται στα τερτίπια της στατιστικής επιστήμης. Διότι οι χώρες που μπήκαν και βγήκαν από πρόγραμμα, αλλά και άλλες παραπαίουσες οικονομίες, συνεπεία της πολιτικής λιτότητας, είναι σε πολύ χειρότερη θέση από την άρχουσα Γερμανία, κατανοεί πλέον την άθλια πολιτική που επέβαλαν οι Γερμανοί.
Καταλαβαίνει κανείς πλέον ότι δεν είναι εύκολο να βγούμε από τον απύθμενο λάκκο που μας έριξαν οι εταίροι μας! Ούτε να τους συμπαρασύρουμε πλέον δεν μπορούμε. Η πανούκλα της ανεργίας, η χώρα χωρίς πόρους, χωρίς παραγωγή, χωρίς χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ζει ακόμη χάρη στην προσωπική θυσία στον βωμό του Μηδέν! Να τους προσκυνούμε κιόλας, αυτούς που μας κατάντησαν «τα παιδιά των φαναριών».
Στο επόμενο θα συνεχίσουμε για την κατάντια του δρόμου που ακολουθεί η Ε.Ε. με πλήρη αναφορά στα επίσημα στοιχεία για τις επενδύσεις. Διότι χωρίς επενδύσεις, όχι μόνο δε θα δούμε άσπρη μέρα, αλλά θα συσσωρεύσουμε και άλλες σκοτούρες εθνικών χαρακτηριστικών στο κεφάλι μας.
[1] http://www.express.be/<http://www.express.be/centraux-qui-croit-encore-ce-utm_medium=email&utm_campaign>
&cat=economy&item=les-banquiers-centraux-qui-croit-encore-ce-quils-disent&la
nguage=fr&utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=
[2] http://www.express.be/<http://www.express.be/res-de-ben-bernanke-on-trouve-
tm_source=newsletter&utm_>&cat=economy&item=dans-les-memoires-de-ben-bernanke-on-trouve-un-graphique-mortel-pour-leurope&language=fr&utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=
