Στο τελευταίο σημείωμα αναλύσαμε την έκθεση του Δ.Ν.Τ. σχετικά με τα λάθη και τις συγγνώμες που ζητούν! Αντί ευθαρσώς να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να προβούν στη λήψη αποφάσεων που να στηρίζονται σε μελέτη αναφέρουν ότι και οι Ελληνες έχουν τις ευθύνες τους. Τι να το παίξουμε με τον Σόιμπλε, λοιπόν, μισά – μισά; Ούτε γι’ αυτό το θέμα είναι έτοιμοι να αναλάβουν τόσο το Δ.Ν.Τ. όσο και οι άλλοι «θεσμοί» τις ευθύνες τους!
Στο μεταξύ γινόμαστε μάρτυρες μιας οξύμωρης εξέλιξης διακριτικής μεταχείρισης προς άλλους εταίρους τόσο από τον Σόιμπλε όσο και από άλλους θεσμικούς, την Ε.Κ.Τ., το Δ.Ν.Τ. κ.λπ… Στην περίπτωση για παράδειγμα, Ισπανίας με ελλείμματα ή Ιταλίας με έντονο τραπεζικό πρόβλημα και 4πλάσια κόκκινα δάνεια προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, απ’ ό,τι εμείς, δεν τολμούν να βάλουν το παραμικρό πρόστιμο ή να τις εντάξουν σε οποιοδήποτε πρόγραμμα! Στην Ελλάδα μπόρεσαν να επιβάλουν τις φασιστικές τους ορέξεις. Μπράβο ρε Βρετανοί, τουλάχιστον αυτοί αποφάσισαν να βγουν και θα το ολοκληρώσουν!
Ας δούμε, λοιπόν, με λίγα σημεία που θα αναλύσουμε προς τα πού πάει η όλη υπόθεση αυτή.
Στις 25 Ιουλίου 2016 σημειώνεται στην έγκυρη ΕΞΠΡΕΣ1 ότι η εξέλιξη στη λύση του προβλήματος των τραπεζών στην Ιταλία ισοδυναμεί με «Σχήμα Ponzi» και εμπλέκεται σε αυτή τη διαδικασία ο Ντράγκι, ο κεντρικός τραπεζίτης της Ε.Ε. Σύμφωνα με τον ορισμό του σχήματος αυτού, ένα σύστημα Ponzi είναι μια δόλια επένδυση (απάτη) που υπόσχεται υψηλά ποσοστά απόδοσης με μικρό κίνδυνο για τους επενδυτές. Το σύστημα Ponzi παράγει αποδόσεις για τους «φτασμένους» επενδυτές από την απόκτηση νέων επενδυτών. Αυτό είναι παρόμοιο με μια πυραμίδα από το γεγονός ότι και οι δύο βασίζονται στη χρήση κεφαλαίων νέων επενδυτών να πληρώσει τους προηγούμενους υποστηρικτές. Για τα δύο συστήματα Ponzi και συστήματα πυραμίδων, τελικά, κάποια στιγμή τελειώνει η άντληση νέων επενδυτών και τότε γίνεται ένα παταγώδες κραχ, τα αποτελέσματα του οποίου πέφτουν πάνω στο σύνολο της οικονομίας. Ο πρόεδρος της Ε.Κ.Τ. Mario Draghi υποστήριξε την ιδέα της διάσωσης των ιταλικών τραπεζών από τους φορολογούμενους (πακέτο διάσωσης) που προτείνει ο πρωθυπουργός Matteo Renzi, παρά μια τελευταία συνεισφορά των μετόχων, των πιστωτών και καταθετών (το γνωστό μας πλέον σύστημα «bail-in», όπως προβλέπεται από την ισχύουσα οδηγία τώρα). Βέβαια, ο κεντρικός τραπεζίτης ξεκαθάρισε τη θέση του, λέγοντας απλά ότι η κρατική ενίσχυση θα ήταν «πολύ χρήσιμη» για να βοηθήσει τη διάθεση των επισφαλών δανείων των τραπεζών. Αυτά τα δάνεια που αθέτησαν τη νομισματική πολιτική της Ε.Κ.Τ. πρόσθεσε ο Ιταλός. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί που ισχύουν σήμερα επιτρέπουν την παρέμβαση αυτού του τύπου.
Σημειώνουμε όμως, εμείς, ότι το ιταλικό τραπεζικό σύστημα κάθεται σε ένα βουνό επισφαλών απαιτήσεων (κυρίως μη-εξυπηρετούμενων δανείων) άνω των 360 δισ. ευρώ, που ισοδυναμεί με το 21% του εθνικού ΑΕΠ και είναι μεγαλύτερο από το ένα τέταρτο κακό χρέος όλων των τραπεζών της Ευρωζώνης. Αυτά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (ο όρος προέρχεται από τον αγγλοσαξονικό τραπεζικό τομέα) έχουν τριπλασιαστεί από το 2007.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντζι θέλει να σώσει τις τράπεζες με χρήματα από το κράτος, που όμως απαγορεύεται από τους κοινοτικούς κανόνες. Με άλλα λόγια, η Ρώμη θέλει να χρησιμοποιήσει τα χρήματα των φορολογουμένων να εισφέρει κεφάλαια σε τράπεζες, έτσι ώστε να μπορούν να συμμορφώνονται με τον δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας απαιτούμενων κεφαλαίων.
Ετσι αναλυτές θεωρούν ότι αυτή η απόφαση ισοδυναμεί με σύστημα Ponzi, που δεν έχει πολλή ζωή μπροστά του, παρά το ότι την άλλη μέρα οι ιταλικές τραπεζικές μετοχές εκτινάχθηκαν στα ύψη.
Στις εξελίξεις της ευρωπαϊκής οικονομίας πρέπει να αναφερθούμε και στους Βρετανούς επιχειρηματίες που είναι σε κατάσταση νευρικής κρίσης λόγω του Brexit. Όπως σημειώνει η δημοσιογράφος κα Καπερναράκου στην Καθημερινή2, οι αναλυτές της Credit Suisse προβλέπουν περιστολή ΑΕΠ κατά 1% λόγω του αντίκτυπου του Brexit στις επιχειρήσεις, οι οποίες είναι απροετοίμαστες για την εποχή μετά την έξοδο από την Ε.Ε. Με τη νέα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι και ειδικό αξιωματούχο για να διαχειριστεί το χαρτοφυλάκιο του Brexit, ίσως οι νεφελώδεις προοπτικές της Βρετανίας αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν, οι αγορές να αναθαρρούν και η στερλίνα να ενισχύεται. Πάντως, ο κ. Κάρνεϊ, διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, προτίμησε να περιμένει να διασαφηνιστεί η κατάσταση και πιθανώς τον Αύγουστο να προχωρήσει σε μείωση επιτοκίων, ώστε να αναζωογονήσει την οικονομία με επιπλέον ρευστότητα. Ούτως ή άλλως, οι δυσμενείς επιπτώσεις της εξόδου είναι ορατές.
Ο κεντρικός τραπεζίτης σημειώνεται ότι δρα ανεξέλεγκτα ως προς τα θέματα της κρίσης και μια στιγμή θα κληθούμε να πληρώσουμε τα σπασμένα αυγά που ούτε ομελέτα δε θα φτιάχνουν! Ηδη από το τέλος Ιουνίου 20163, μιλώντας στο Ε.Κ. για την πρόοδο της ευρωπαϊκής οικονομίας στις 21-6-2016 ανέλυσε τη στρατηγική πίσω από τις αγορές ομολόγων της Ε.Κ.Τ., που συνίσταται στο ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αγοράζει δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, αξίας 80 δισ. ευρώ τον μήνα, από τον Μάρτιο του 2015 και σχεδιάζει να συνεχίσει τις αγορές τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο του 2017. Ωστόσο, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι με την αγορά κρατικών ομολόγων, η Ε.Κ.Τ. καθιστά ευκολότερο για τις χώρες να δανείζονται χρήματα, σε μια εποχή που θα πρέπει να εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας. Επίσης, θεωρούν ότι ζητώντας οικονομικές μεταρρυθμίσεις από χώρες της Ευρωζώνης που βρίσκονται σε μπελάδες, με αντάλλαγμα την αγορά χρέους, η Ε.Κ.Τ. υπερβαίνει τις εντολές της, που αφορούν τη διατήρηση της σταθερότητας στην Ευρωζώνη και όχι την άσκηση οικονομικής πολιτικής.
Τι συμπεραίνουμε από όσα προηγήθηκαν; Οτι η πολιτική λιτότητας είναι αλά καρτ, δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στην ελληνική κυρίως οικονομία, την οποία και στη συνέχεια κατέστρεψε και κανενός δεν ιδρώνει το αυτί του για να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια του Σόιμπλε και της Μέρκελ. Οταν θα το κάνουν, θα υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα στην ευρωπαϊκή οικονομία, πράγμα που θα δημιουργήσει εκ νέου κυβερνήσεις τοποτηρητών σε χώρες που έχουν σοβαρά ελλείμματα, όπως ανεπάρκεια τροφίμων, φαρμάκων, εφοδίων για την αναγκαία ανάπτυξη και σίτιση των λαών τους.
Στο ερχόμενο σημείωμά μας θα δούμε τον αντίλογο στα ανωτέρω και τη δυνατότητα τελικής εξόδου από την κρίση.
1. https://fr.express.live/2016/07/25/draghi-italie-bailout-banques/
2. http://www.kathimerini.gr/867739/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/vretanoi-ceo-se-katastash-neyrikhs-krishs-logw-toy-brexit
3. http://www.europarl.europa.eu/news/el/news-room/20160621STO33031/%CE%9F-%CE%9D%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%95%CE%9A-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%BF%CE%B4%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CF%80%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1%CF%82
