Η Ντώυτσε Μπανκ θα μας απασχολήσει και σήμερα γιατί οι ειδικοί εξακολουθούν να θορυβούν για το ενδεχόμενο νέας και σοβαρότερης κρίσης στο παγκόσμιο σύστημα. Βέβαια, δεν βλέπω κανένα αναλυτή να εντάσσει στην ανάλυσή του ότι εφόσον αληθεύουν τα στοιχεία που θέλουν να είναι αποταμιευμένα στις γερμανικές τράπεζες 7 τρισ. €, δεν υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα. Διότι αν εμφανισθούν ξαφνικά όλοι οι καταθέτες στα γκισέ να πάρουν τα λεφτά τους, μάλλον αυτοί θα ικανοποιηθούν και άρα δεν μπορεί να υπάρξει κατάρρευση του καπιταλιστικού συστήματος. Είμαστε μακριά από το να ενθυλακώσουμε επί των ημερών μας το αποτέλεσμα της φούσκας του καπιταλισμού.
Σε τι ωφελεί, λοιπόν, να αναλύσουμε ακόμη περισσότερο την κατάσταση ή να παραθέσουμε επιπρόσθετα στοιχεία για την άθλια κατάσταση της ευρωπαϊκής (και μεταξύ άλλων και της ελληνικής) οικονομίας.
Το ζητούμενο αναγνώσθηκε στις εφημερίδες την περασμένη εβδομάδα. Ο πολύς κ. Σόιμπλε αναγνώρισε ότι πρέπει να ελαφρύνει από φόρους τους Γερμανούς επιχειρηματίες για να κρατήσει την ανταγωνιστικότητά τους. Αναγνώρισε ο κύριος αυτός ότι η πολιτική λιτότητας δεν ευνοεί την κατάσταση και άρα πρέπει να τονώσει τη δραστηριότητα στη χώρα του. Ο ίδιος αυτός κύριος, πριν λίγες στις Η.Π.Α., στα πλαίσια της συνόδου του Δ.Ν.Τ., ανερυθρίαστα ψευδόταν λέγοντας πρώτα να εφαρμόσει η Ελλάδα ό,τι είπαμε και μετά να δούμε το θέμα του χρέους. Αλίμονό του, μάλιστα, που συμπλήρωσε ότι μόνο τότε θα αποκτήσει ανταγωνιστικότητα η ελληνική οικονομία.
Ο κύριος αυτός δρα ως βασικός εχθρός της χώρας μου και δε σκέφτομαι τίποτα άλλο από το πώς να απαλλαγώ από τους εχθρούς μου ή πώς να τους αντιμετωπίσω. Διότι ψευδόμενος και αυτός και το Δ.Ν.Τ., γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτοί με τις πράξεις και παραλείψεις τους οδήγησαν τη χώρα μου στη δική του τοκογλυφία, για την οποία αρχίζουν πλέον και οι πλειστηριασμοί ακόμη και πρώτων κατοικιών. Γερό διώξιμο θέλουν οι κάθε λογής επικίνδυνοι αυτοί εχθροί μας. Το παιχνίδι έχει φτάσει στα όριά του και οι εχέφρονες πρέπει να προετοιμάζονται για να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους.
Ποιον νομίζει ότι κοροϊδεύει αυτός και ο συνακόλουθός του του Δ.Ν.Τ. κ. Τόμσεν που, ενώ αναγνωρίζει τα λάθη του Δ.Ν.Τ. στη δοσολογία του ποντικοφάρμακου, δεν αναλαμβάνει καμιά ευθύνη να πει: έσφαλα και πληρώνω. Αυτό δε γίνεται μόνο αν ξαναγυρίσει το ρολόι πίσω. Να γίνουν επενδύσεις, μα πάνω απ’ όλα να ξαναβρούμε τις χαμένες μας ευκαιρίες, με βάση τις οποίες μας έπιναν κάθε ικμάδα από το αίμα μας τώρα και 50-70 χρόνια. Χωρίς αιδώ, χωρίς κανένα ελαφρυντικό! Αφήνοντας έναν περήφανο λαό με την πίκρα ότι μάλλον τα πληρώνουμε γιατί αντιταχθήκαμε στη λαίλαπα του Χίτλερ. Και μιας και δε γινόταν αλλιώς, μας επιβάλανε την πανούκλα της ανεργίας. Μας στέρησαν βασικά στρατηγικά προϊόντα της χώρας, όπως τα σιτηρά, τη ζάχαρη και το γάλα, μας επέβαλαν τις δικές τους τρελές αγελάδες, θέλουν να μας στερήσουν και τον εφοδιασμό ηλεκτρικής ενέργειας (ούτε παραγωγή, ούτε ψυγεία στα σπίτια μας) και πόσα άλλα, που έχω σημειώσει στα σημειώματά μου στο πρόσφατο παρελθόν!
Χωρίς τραπεζικό σύστημα, με ένα υποτυπώδες τραπεζικό σύστημα, για το οποίο μπορώ να υποστηρίξω, μετά λόγου γνώσεως (ως παλαιός τραπεζικός) ότι το Ταμείο του Μπιστολάκη δούλευε καλύτερα, ανάπτυξη δε γίνεται. Ας αφήσει λοιπόν τα ψέματα ο κ. Σόιμπλε και οι συνοδοιπόροι του και ας σκεφτούν καλύτερα ότι η ανάπτυξη μπορεί να ωφελήσει τους ευρωπαϊκούς λαούς και όχι η κακομοιριά της φασιστικής νοοτροπίας. Αλλιώς αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να απαντήσουμε σε ερωτήματα αν η πτώχευση της Deutsche Bank μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα παγκόσμια κρίση, όπως σημειώνεται στις 7 Οκτωβρίου 2016 σε συνέντευξη στην euractiv1, όπου τονίζεται ότι η τράπεζα αυτή βρίσκεται σε κρίση. Και η κατάρρευσή της θα μπορούσε να οδηγήσει στην έναρξη μιας νέας σειράς οικονομικών προβλημάτων για τη Γερμανία, την Ε.Ε. και ακόμη και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, σύμφωνα με τον Michael Σρέντερ. Ο αναλυτής αυτός υποστηρίζει ότι η τράπεζα αντέδρασε πολύ αργά για να αλλάξει τους κανόνες, αλλά είναι σε θέση να σώσει τον εαυτό της. Η τιμή της μετοχής έχει υποχωρήσει, αλλά έχει σταθεροποιηθεί. Τις τελευταίες ημέρες τα νερά είναι ήρεμα.
Τώρα, όσον αφορά την περίφημη παραγωγικότητα, στις 20 Σεπτεμβρίου 2016 το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση ζητώντας στοιχεία και πίνακες από τα εθνικά συμβούλια παραγωγικότητας2.
Οι πίνακες θα αναλύσουν τις εξελίξεις και τις πολιτικές που μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Θα παρέχονται ανεξάρτητες αναλύσεις και θα ενισχύσουν τον διάλογο πολιτικής σε εθνικό επίπεδο. Αυτό θα βοηθήσει τις μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην επίτευξη βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και σύγκλισης. Και τονίζεται, όπως είναι και η αλήθεια, ότι το δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης στη ζώνη του ευρώ και την Ε.Ε. στο σύνολό της έχει επιβραδυνθεί σημαντικά μετά την αλλαγή του αιώνα. Η τάση αυτή οφείλεται κυρίως σε μείωση της συνολικής παραγωγικότητας των συντελεστών παραγωγής. Από το 2008 ο ρυθμός αύξησης έχει περαιτέρω αποδυναμωθεί από την πτώση των επενδύσεων.
Κοιτάζοντας μπροστά, η οικονομική ανάπτυξη θα εξαρτηθεί από την αύξηση της παραγωγικότητας. Αυτό απαιτεί άρτια ισορροπημένες πολιτικές που αποσκοπούν στη στήριξη της καινοτομίας, την αύξηση των δεξιοτήτων, τη μείωση των δυσκαμψιών στις αγορές εργασίας και προϊόντων και επιτρέποντας μια καλύτερη κατανομή των πόρων.
Η σημείωση αυτή σημαίνει ότι σε κανονικές περιπτώσεις υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα δυστυχώς για τη χώρα μας είναι ακόμη πιο επιβαρυμένο με τις άθλιες πολιτικές που εφαρμόστηκαν, από τους κύκλους που εφαρμόστηκαν, για τους τιμωρητικούς λόγους που εφαρμόστηκαν και τώρα θα έρχεται ο κάθε κύριος Λιού, υπουργός του Ομπάμα και θα εκλιπαρεί τον κ. Σόιμπλε για να ελαφρυνθεί το ελληνικό χρέος και να μείνει σε τέτοια επίπεδα που να μη σκάσει το γαϊδούρι από το πρόσθετο βάρος που του επιβάλλουν! Και μάλιστα με θεωρητικές «ατάκες»3. Λέγοντας ότι «η μόνη σταθερή απάντηση σε ένα μη βιώσιμο χρέος είναι η αναδιάρθρωσή του», ανέφερε ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών.
Για να μιλήσουμε για παραγωγικότητα, εκτός της αποκατάστασης ενός βιώσιμου τραπεζικού συστήματος, πρέπει να αποκατασταθεί η αυτάρκεια σιτηρών, φρέσκου γάλακτος, ζάχαρης, να σταματήσει ο εμπαιγμός της Ελλάδας για τον ενεργειακό εφοδιασμό με τη φτηνή πρώτη ύλη που ευτυχώς διαθέτει το οικόπεδον «η Ελλάς», να υπάρξει σοβαρή αναχαίτιση της πανούκλας που λέγεται ανεργία και μετά βλέπουμε τις άλλες στρατηγικές επιλογές, που επιθυμούν οι εταίροι και συνεταίροι μας. Για να μην προσθέσουμε ότι πρέπει να μας επιστρέψουν και τις αγορές αγροτικών προϊόντων που μας υποχρέωσαν επί δεκαετίες να χάνουμε με ηλίθιο τρόπο, μέσω συνταγών χωματερών και επιδοτούμενων εκριζώσεων.
1. http://www.euractiv.fr/section/euro-finances/interview/financial-expert-deutsche-bank-bailout-would-be-expensive-for-all-of-us/?nl_ref=22190348
2. http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/09/20-national-productivity-boards/?utm_source=dsms-auto&utm_medium=email&utm_campaign=National+productivity+boards+backed+by+Council
3. http://www.ert.gr/elliniko-chreos-sto-trapezi-tou-dnt/
