Στο τελευταίο σημείωμά μας συνοψίσαμε βασικούς λόγους που έχουν αποδυναμώσει τη χώρα μας και την έχουν οδηγήσει σε κατάσταση αναπνοής από την πλήρη κατάρρευση της οικονομίας της, αν δε ληφθούν μέτρα για την ανάπτυξή της. Μια λαίλαπα ισότιμη σχεδόν με τη λαίλαπα του πολέμου, με άλλες συνθήκες, που όμως συσσωρεύει πλούτο στη Γερμανία. Και αν οι αναλυτές εξακολουθούν και πιστεύουν ότι χώρες όπως η Ελλάδα βλέπουν την οικονομία τους να καταρρέει για να σωθούν οι γαλλικές και οι γερμανικές τράπεζες. Τουλάχιστον ένα από τα σημεία αυτά θα αναλύσουμε στο παρόν σημείωμά μας.
Στις 18.10.2016 υιοθετήθηκε ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ1 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σχετικά με τις προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων που διενέργησαν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) το 2016 στις τράπεζες της ζώνης ευρώ.
Σύμφωνα με όσα περιγράφονται στην πρόταση αυτή2, φαίνεται ότι υπήρξε προνομιακή μεταχείριση της γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank, κατά τη διάρκεια της προσομοίωσης αυτής, προκειμένου να εντοπιστούν και να διερευνηθούν οι λεγόμενες ακραίες καταστάσεις. Αυτό ενισχύει την άποψη που έχουμε εκφράσει περί κατάρρευσης της τράπεζας αυτής και κατά συνέπεια ολόκληρου του τραπεζικού κατασκευάσματος. Ενισχύει μάλιστα, και την άποψη των αναλυτών που θεωρούν ότι το τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί να διαπνέεται από αστάθεια και φοβούνται ότι μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμια οικονομική κατάρρευση·
Οι έλεγχοι που διενήργησαν οι δυο αρχές που προαναφέραμε (ΕΑΤ και ΕΚΤ) με τη μορφή προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων, συνιστούν απαραίτητα στοιχεία για την επαλήθευση της τήρησης των απαιτήσεων προληπτικής εποπτείας από τα ιδρύματα. Φαίνεται όμως ότι οι εν λόγω προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων δεν έχουν καμία αξία εάν δεν εφαρμόζονται οι ίδιοι κανόνες στις τράπεζες-στόχους. Αρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε η αξιολόγηση στην οποία οφείλουν να καταλήξουν οι ανωτέρω αρχές θα πρέπει να δίνει μια αξιόπιστη εικόνα της κατάστασης των ελεγχόμενων τραπεζών.
Οι ευρωβουλευτές δεν πείθονται ότι υπάρχει σύνεση και θέλουν μέσω του ψηφίσματος αυτού να επαναληφθούν οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων υπό την εποπτεία της ΕΚΤ.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει με αντι-πραγματογνωμοσύνη διενεργούμενη από ανεξάρτητους οργανισμούς. Για να γίνει ορατό το αποτέλεσμα μιας τέτοιας δράσης, πρέπει να αναθεωρηθούν οι μέθοδοι υπολογισμού των στοιχείων ενεργητικού «σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο», που αφήνουν μεγάλο περιθώριο στην υποκειμενικότητα και μειώνουν ουσιαστικά τα αποτελέσματα μόχλευσης των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές υποστήριζε στις αρχές Σεπτεμβρίου3 ότι στις αρχές Οκτωβρίου θα πέσει πολύ χαμηλά η τιμή της μετοχής της τράπεζας αυτής και ενδεχομένως να είχαμε και την κατάρρευση της. Αυτό μάλιστα αποδεικνύεται και από το ακόλουθο διάγραμμα που δείχνει την εξέλιξη της τράπεζας αυτής:
Πώς η Deutsche Bank θα μπορούσε να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος; Φαίνεται ότι η επιδείνωση το τελευταίο διάστημα οφείλεται στην πολύ κακή κατάσταση μετά την κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου… και στις διαπραγματεύσεις με την αμερικανική δικαιοσύνη, η οποία απαιτεί ένα πρόστιμο ύψους 14 δισ. $ για τη διευθέτηση των διαφορών κατά τη στιγμή της «subprime». Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung «μόνο το ποσό αυτό, θα μπορούσε να σπάσει το λαιμό της Deutsche Bank». Οι οικονομικές δυσκολίες της Deutsche Bank είναι παρόμοιες με το «φαινόμενο Lehman», αλλά σε μεγαλύτερη ένταση, πιο βίαιη και περισσότερο καταστροφική. Ας ευχηθούμε να μην υπάρξει αυτή η εξέλιξη!
Όμως οι αναλυτές είχαν συμφωνήσει από τότε ότι το μεγάλο πρόβλημα θα φανεί για την Deutsche Bank όταν υπάρξει σήμα ότι κάτι δεν πάει καλά στην Ιταλία! Και δυστυχώς μάλλον έρχεται το σήμα αυτό, από την ιταλική τράπεζα Monte dei Paschi di Sienna (ΒΜΡ), την παλαιότερη τράπεζα ακόμα σε λειτουργία. Ιδρύθηκε το 1472, και είναι η μόνη τράπεζα που δεν άντεξε τις πρόσφατες δοκιμές αντοχής που εκτελούνται από την ΕΚΤ. Αναγκάζεται να αυξήσει το κεφάλαιό της για να ανταποκριθεί στις αναλογίες και στους ισχύοντες κινδύνους.
Οσα περιλάβαμε στη σημερινή αναφορά μας είναι ο πρόλογος της μη ενεργοποίησης του προγράμματος Γιούνκερ, για το οποίο είχαμε αποθέσει αρκετοί, πολλές ελπίδες για εξεύρεση επενδυτικών κεφαλαίων. Στο επόμενο σημείωμά μας θα αναφερθούμε στο θέμα αυτό.
Αλλά εκτός από την ουσιαστική ανυπαρξία κοινοτικής συνδρομής στις επενδύσεις, το πρόβλημα τέθηκε με ευκρίνεια από τον ίδιο τον Ιταλό πρωθυπουργό κ. Ρέντσι, ο οποίος αναρωτήθηκε δημόσια, πως είναι δυνατόν να έχει μόνιμο πλεόνασμα η Γερμανία με μηδενικές επενδύσεις; Προφανώς προέρχεται από τις τεράστιες εισροές χρημάτων (υπολογίζονται σε € 7 τρισ., όπως έχουμε ήδη αναφέρει, οι αποταμιεύσεις) στο τραπεζικό σύστημα της χώρας αυτής.
Πώς θα γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα με ανύπαρκτο τραπεζικό σύστημα, ή σύστημα που κινείται μόνο μέσα στα πλαίσια μιας ζώνης υγιούς τραπεζικής και μια τεράστια ζώνη κόκκινων δανείων, κατασχέσεων και ανυποληψίας ως προς το δανειοδοτικό μηχανισμό της χώρας.
Εχω αναλύσει στο πρόσφατο παρελθόν από την ίδια στήλη, ένα σημαντικό υμένα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός ανάπτυξης και ακούει στο όνομα μικροχρηματοδοτήσεις. Πρόσφατα είδα με ενδιαφέρον ότι η Παγκρήτια Τράπεζα προικοδοτήθηκε με 15 εκ. € για το πρόγραμμα αυτό. Έστω και μικρό ποσόν μπορεί να φέρει ενδείξεις για το τι πρέπει να γίνει σε εθνική κλίμακα, ως προς το σημείο αυτό. Και υπάρχουν και πολλά άλλα εργαλεία, έτοιμα να αποφέρουν αποτελέσματα και να αντιστρέψουν τη σημερινή λαίλαπα της καταστροφής και την πανούκλα της ανεργίας. Ας μιλήσουμε για αυτά τα θέματα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού πρώτα να διασφαλίσουμε ότι δε μεγαλώνει το κουβάρι από τη διάλυση της ΕΕ.
1 PE593.576v01-00
2 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=MOTION&reference=B8-2016-1150&format=XML&language=EL
3 http://pro.publications-agora.fr/TCOOFKI/ETCOS925?email=markatatos%40elyros.com&a=3&o=6906&s=10566&u=379964&l=213595&r=MC2&vid=jnN5P2&g=0&h=true
