Πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Η Ευρώπη φανερώνει καλές διαθέσεις να εξακολουθήσει να υπάρχει, παρά την τεράστια καταστροφή που έχει επιφέρει η παγκοσμιοποίηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 90 όσοι είχαμε λογική στο κεφάλι μας κλαίγαμε με την έλευση της παγκοσμιοποίησης. Δεν ήθελε δα, και πολύ μυαλό για να δει κανείς τις συνέπειες. Όλοι; Ε! όχι κι όλοι! Υπήρχαν δίπλα μας οι καιροφυλακτούντες του συστήματος που έσκυβαν το κεφάλι ως γνήσιοι οσφυοκάμπτες μιας νέας κλίκας των κραταιών και των κρατούντων. Έτσι, δε μου προκαλεί έκπληξη που άρχισαν τελευταία ορισμένοι από τους κρατούντες, αλλά όχι οι κραταιοί να καταλαβαίνουν το λάθος… Μόνο που ο Αντώνης Σαμαράκης δεν είναι πλέον κοντά μας, για να περιγράψει με την απαράμιλλη σκέψη και πένα του, το Λάθος αυτό!
Λίγες μόνο μέρες έχουν περάσει από την τελευταία ανακοίνωση της εκτελεστικής εξουσίας για την παγκοσμιοποίηση . Ο τίτλος της ανακοίνωσης της Κομισιόν είναι «Η Επιτροπή εγκαινιάζει προβληματισμό για την τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης» και η ημέρα δημοσίευσης είναι η επόμενη μέρα από τις γιορτές για τα 60 χρόνια της ΕΕ, ήτοι στις 10 Μαΐου 2017. Η ανακοίνωση αυτή ακολουθεί τη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής για το μέλλον της Ευρώπης, που παρουσιάστηκε την 1η Μαρτίου, την οποία θα αναλύσουμε επίσης στα ερχόμενα σημειώματά μας.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «Με βάση μια αμερόληπτη αξιολόγηση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων της παγκοσμιοποίησης, το σημερινό έγγραφο αποβλέπει στην έναρξη ενός διαλόγου για το πώς η ΕΕ και τα κράτη μέλη της μπορούν να διαπλάσουν την παγκοσμιοποίηση με τρόπο που προκαταλαμβάνει τις μελλοντικές εξελίξεις και βελτιώνει τη ζωή των Ευρωπαίων».
Δυστυχώς μάθαμε πλέον να είμαστε φειδωλοί στην έκφραση των συναισθημάτων μας, κυρίως όταν έχουμε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Δεν πρόκειται να βρούμε την καθαρή αλήθεια στα χρυσοπληρωμένα έγγραφα που συγγράφουν καλοταϊσμένοι κονδυλοφόροι, οι οποίοι έχουν τόση σχέση με τις κοινωνίες για τις οποίες «μετρούν» τα αποτελέσματα των πράξεων και των παραλείψεών τους, όση σχέση έχει ο φάντες με το ρετσινόλαδο.
Και τούτο γιατί κυρίως εμείς οι Έλληνες είχαμε πιστέψει στην ΕΕ από την οποία τώρα εξαρτιόμαστε περισσότερο απ ότι ένας ναρκομανής από το ναρκωτικό του.  Αφού με κοινοτικές πράξεις και με εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου μας ξερίζωσαν ελαιώνες και αμπέλια, μας εξολόθρευσαν καπνά και στάρια, μας επέβαλαν να μην έχουμε φρέσκο γάλα για τα παιδιά μας, αλλά όρισαν φρέσκο γάλα ένα γάλα που αν ταξίδευε όπως παλιά θα έφτανε ως ξινισμένο γιαούρτι στο … ποτήρι μας. Μας έπεισαν ότι δε συμφέρει να έχουμε πολλά εργοστάσια ζάχαρης, και τα κλείσαμε και επειδή δεν έχουμε καλές τιμές στα νοστιμότερα και πλέον εύγευστα φρούτα του κόσμου, έπρεπε να τα πάμε στις χωματερές. Εμείς δεν έπρεπε να έχουμε βιομηχανία και λυγίζουν και τη ΔΕΗ, που ανθίσταται ακόμη, γιατί ο λιγνίτης μολύνει το περιβάλλον, ενώ τα δισεκατομμύρια τόνοι πετρελαίου μυρίζουν σα λεμονανθοί! Έτσι που πάμε, στο τέλος δε θάχουμε ούτε ένα ποτηράκι κρύο νερό να πιούμε!
Όμως στη νέα σειρά των σημειωμάτων μου θα προσπαθήσω να αποδώσω, με όσο καλύτερο τρόπο μπορώ την παγκοσμιοποίηση, όπως εξελίχθηκε και όπως θεωρούν οι σημερινοί ασκούντες την εξουσία ότι έχει εξελιχθεί και επιχειρούν να την ποδηγετήσουν.
Έτσι, ο κ. Τίμερμαν, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δήλωσε ότι «Η παγκοσμιοποίηση είναι καλή για την ευρωπαϊκή οικονομία γενικότερα, αλλά αυτό δεν έχει νόημα για τους πολίτες μας όταν τα οφέλη δεν κατανέμονται με δίκαιο και πιο ισότιμο τρόπο. Η Ευρώπη πρέπει να συμβάλλει στην αναδιατύπωση του παγκόσμιου εγχειριδίου κανόνων έτσι ώστε το ελεύθερο εμπόριο να γίνει δίκαιο εμπόριο. Η καλύτερη ανακατανομή θα συμβάλει στη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης στις οποίες βασίζεται αυτή η Ένωση». Και στην ίδια ανακοίνωση, άλλος αντιπρόεδρος αρμόδιος για την απασχόληση, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και την ανταγωνιστικότητα (ο. κ. Κατάινεν) δήλωσε ότι «Η παγκοσμιοποίηση είναι μια τεράστια δύναμη με οφέλη για την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά και με πολλές προκλήσεις. Για να διατηρηθούν τα οφέλη από το άνοιγμα των αγορών, αλλά και για να αντιμετωπιστούν τα μειονεκτήματά του, η Ευρώπη πρέπει να προωθήσει μια ισχυρότερη παγκόσμια τάξη βάσει κανόνων, να κινηθεί με αποφασιστικότητα κατά των αθέμιτων πρακτικών, να καταστήσει τις κοινωνίες μας ανθεκτικότερες και τις οικονομίες μας ανταγωνιστικότερες μέσα σε ένα ταχύτατα εξελισσόμενο περιβάλλον»
Ο πρώτος αναγνωρίζει επιτέλους ότι μόνο οι δυνατοί ωφελούνται από τα πλεονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης και ο δεύτερος των αξιωματούχων γνωρίζει και αυτός ότι μόνο με δύναμη μπορούμε να κερδίσουμε από την παγκοσμιοποίηση.
Και να φανταστεί κανείς ότι και οι δυο αυτοί αξιωματούχοι είναι μέρη της εξουσίας που ασκείται. Γίνεται φανερό ότι υπάρχουν πολλές πτυχές που κατακεραυνώνουν εύκολα κάθε ικμάδα παγκοσμιοποίησης και εμείς ως λαός έχουμε βιώσει σκληρότατα στο πετσί μας τα θλιβερά αποτελέσματά της. Η παγκοσμιοποίηση πρέπει να απασχολήσει κάθε Έλληνα, κάθε Ευρωπαίο, κάθε πολίτη του κόσμου, γιατί το σύνολο των μηνυμάτων που εκπέμπονται είναι λανθασμένα. Και μέσα από την αρχική αυτή ανακοίνωση της Κομισιόν καταβάλλεται προσπάθεια να αποδοθούν στην παγκοσμιοποίηση η έξοδος εκατοντάδων εκατομμυρίων ατόμων από τη φτώχεια και έδωσε, υποστηρίζουν οι διατεταγμένοι αυτοί κονδυλοφόροι, τη δυνατότητα σε φτωχότερες χώρες να καλύψουν χαμένο έδαφος. Ναι, αλλά δεν εξηγούν σε βάρος ποιων άλλων έχουν γίνει όλες αυτές οι αθλιότητες! Όπως δε λένε ότι οι βελτιώσεις που στηρίζονται σε τεράστιες ανακαλύψεις και σε σημαντικές τεχνολογικές προόδους τώρα, κρύβουν το παραμορφωμένο πρόσωπο ενός ανηλεούς καπιταλισμού, όπου ανάλογα με το βάρος της δύναμής σου θα επιτύχεις ή όχι στους στόχους σου.
. Αλίμονο!
Στην ίδια ανακοίνωση της Κομισιόν αναγνωρίζεται ότι η λύση δεν έγκειται ούτε στον προστατευτισμό, ούτε στην πολιτική του laissez-faire. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο έγγραφο προβληματισμού δείχνουν με σαφήνεια ότι η παγκοσμιοποίηση μπορεί να είναι επωφελής όταν τιθασεύεται με τον σωστό τρόπο. Η ΕΕ πρέπει να εξασφαλίσει την καλύτερη κατανομή των οφελών της παγκοσμιοποίησης συνεργαζόμενη τόσο με τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες, όσο και με τους διεθνείς εταίρους της και άλλους ενδιαφερόμενους. Θα πρέπει να εκμεταλλευθούμε από κοινού την ευκαιρία να διαπλάσουμε την παγκοσμιοποίηση με βάση τις δικές μας αξίες και συμφέροντα.
Η παγκοσμιοποίηση είναι φτιαγμένη να εξυπηρετεί μόνο μεγάλα εθνικά συμφέροντα, πολλές φορές μέσω τεράστιων γεωπολιτικών ή άλλων σχηματισμών, πρώτα της Ομάδας των 7 που μερικές φορές γίνονται και 8, μετά της ομάδας των 20, συνιστούν κατάφωρη πίεση κατά του μοναδικού παγκόσμιου οργανισμού που είναι ο ΟΗΕ, τον μπλοκάρουν, τον αντιστρατεύονται, τον λοιδορούν και θέλουν οι παγκόσμιοι πολίτες να ενσωματώνουν αβλεπί όλα όσα τους σερβίρουν οι οσφυοκάμπτες Της Νέας Τάξης Πραγμάτων, με προεξάρχουσα τη φασιστοειδή συμπεριφορά των χωροφυλάκων του είδους! Αλίμονο μας αν μας πάρει ο ύπνος!
1  http://europa.eu/rapid/pr,ess-release_IP-17-1230_el.htm