Στο τελευταίο σημείωμά μας αναφερθήκαμε διεξοδικά στην τωρινή εικόνα της παραπαίουσας Ε.Ε. Σήμερα θα ανασκοπήσουμε τις εξελίξεις που γεννούν ανησυχία στο σύνολο των εχεφρόνων Ευρωπαίων και θα βγάλουμε και τα συμπεράσματά μας. Μήπως, λέω μήπως, φταίει το δίδυμο Σόιμπλε – Μέρκελ για τη σημερινή κατάντια της Ευρώπης και πού θα οδηγήσει το νέο σκηνικό που ετοιμάζουν;
Την επομένη των Χριστουγέννων, 26 Δεκέμβρη 2015, η βελγική οικονομική εφημερίδα Η ΗΧΩ (L’ECHO), δημοσίευσε μια ανάλυση με ενδιαφέρον, που τιτλοφόρησε: «Μια εξάδα για μια πιο φιλόδοξη Ευρώπη», που αναφέρεται στην Πολωνία την οποία βάζει στο στόχαστρο για την προσπάθεια του συντηρητικού της κόμματος να φιμώσει μία από τις υψηλότερες αρχές της χώρας, το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο εγγυάται την τήρηση των νόμων. Το κόμμα αυτό αναδείχτηκε νικητής στις εκλογές τον περασμένο Οκτώβριο, έχει κρυφό στόχο του να τροποποιήσει το Σύνταγμα κατά βούληση. Για τον λόγο αυτό, ακόμη και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου κ. Σουλτζ (Martin Schulz) αποκαλεί την ενέργεια αυτή «πραξικόπημα»1. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μέσα σε μια έκδηλη πυρά. Μια πυρά που για την ώρα την καψαλίζει, αλλά που δε σταματά εκεί το αποτέλεσμα της αποτέφρωσης, όσο αργή και σταδιακή και να είναι. Στην Πολωνία, την Ουγγαρία, ακόμη και στη Γαλλία, ένας άνεμος φυσάει υπέρ του ευρωσκεπτικισμού. Επιταχύνθηκε από τα εκλογικά αποτελέσματα και προσβλέπει κυρίως στην ενημέρωση και την κατάρτιση εκείνων που υποστηρίζουν τον απομονωτισμό, την παραδοσιαρχία, το κλείσιμο των συνόρων, και πολλά ακόμη, κουραστικά σημεία που παραβλέπουμε στη σημερινή μας αναφορά. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, επίσης, το διάσημο Brexit καθήλωσε τη γηραιά ήπειρο: Το Λονδίνο θέτει υπό αμφισβήτηση ακόμη μια φορά τη συμμετοχή του στο κολέγιο των 28 κρατών μελών. Η κρίση των μεταναστών, οι τρομοκρατικές επιθέσεις οδήγησε τα κράτη να υπογράψουν ακόμη και για τη συνθήκη του Σένγκεν, το ενδεχόμενο να κλείσουν τα σύνορά τους. Η ιδρυτική εξάδα της Ένωσης (Γαλλία, Γερμανία, Μπενελούξ και Ιταλία) καλά θα κάνει να δημιουργήσετε έναν νέο κινητήρα, για την Ε.Ε. των 28 κρατών – μελών. Όχι όμως με την παράλογη φωνή του σημερινού διδύμου της Γερμανίας. Είναι καιρός πλέον να δούμε πού πάμε και να πούμε τις αλήθειες που κοχλάζουν από τη γερμανική πυρά. Στα σημειώματα αυτά, δείξαμε όλο τον χρόνο που πέρασε, τις ατέλειες της γερμανικής «σκέψης» και τον παραλογισμό που ακολούθησε την κρίση του 2006-2008. Και ως παράδειγμα, φέρνουμε την ανακεφαλαίωση της αμερικανικής οικονομίας, που βγαίνει νικήτρια από την κρίση που η ίδια προκάλεσε, ενώ οι Ευρωπαίοι συμπαίκτες συνθλίβονται κάτω από τη νεο-παράλογη γερμανική μπότα. Η πολιτική λιτότητα οδήγησε σε εξαιρετική χειροτέρευση το σύνολο της Ευρώπης, με ιδιάζουσα περίπτωση και πολύ πιο βαριά ασθένεια την Ελλάδα. Τη χώρα μας. Η πολιτική λιτότητας οδήγησε τμήματα όλων των λαών να βάζουν το ακάνθινο στεφάνι της ανεργίας, να παρατολμούν και να ρίχνονται στην πυρά χωρίς λόγο και αιτία. Και οι πολιτικοί μας του παρελθόντος δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί ακολουθούν αυτήν τη λανθασμένη πορεία, που είναι πλέον ξεκάθαρα λανθασμένη πορεία. Αν «μεγαλουργεί» η Γερμανία, αυτό γίνεται σε βάρος της οικονομίας και των ηλίθιων κανόνων που έχουν θεσπιστεί. Αυτά τα άρρωστα κοινοτικά μυαλά, που δεν έχουν κανενός είδους πείρα του πεζοδρομίου, δηλαδή της πραγματικής οικονομίας, έχουν εισηγηθεί και έχουν παγιδευτεί σε έξυπνες μεθόδους κυριάρχησης που επέλεξε η διαχρονική γερμανική εξουσία επί της Ε.Ε. Τώρα όλοι σπρώχνονται προς την έξοδο… Brexit, Grexit, Plexit, Huexit, Frexit, Itexit, ποιοι θα μείνουν τελικά; Η δυνατή Γερμανία με ορισμένες σκανδιναβικές χώρες και τους δορυφόρους της πρώην Ανατολικής Ευρώπης; Με ένα ξεροκόμματο, ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσφέρουν στο Ε’ Ράιχ; Αν, λοιπόν, ο άνεμος που φυσάει, οφείλεται κυρίως στο ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν τη φωνή τους και δίνουν αυτήν την κατεύθυνση, κυρίως διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, στη συνέχεια, και ως εκ τούτου οι ηγέτες της δεν είναι σε θέση να διατυπώσουν μια ενωτική συναυλία, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι οδεύουμε προς το τέλος της Ε.Ε. Είναι πλέον συγκυριακές οι καταστάσεις που θα θέσουν τη σφραγίδα τους στο όλο γίγνεσθαι. Και αυτό θα γίνει με ηγεσίες πολύ κάτω του μετρίου, ανίκανες να χειριστούν με δημοκρατία την Ε.Ε. Είναι ακόμα δυνατόν να φανταστεί κανείς την κακοφωνία των είκοσι οκτώ κρατών μελών; Το 2015 σημαδεύτηκε με τη σφραγίδα αυτής της ευρωπαϊκής αδυναμίας. Ανικανότητα να προσφέρουμε μια προοπτική που αξίζει στην Ελλάδα για να διαχειριστεί μια μαζική εισροή μεταναστών, για την αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Εδώ είναι που φάνηκε όλη η κατάντια του ευρωπαϊκού οράματος! Παράλληλα αρχίζουν και πληθαίνουν οι φωνές για τη δημιουργία μιας Ευρώπης τουλάχιστον των δυο ταχυτήτων. Πολλά έντυπα εστιάζουν στο ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε δύσκολο να κάνει ελιγμούς, και ο ιδρυτής, η εξάδα (Γερμανία, Μπενελούξ, Γαλλία και Ιταλία), θα κάνει καλά να δημιουργήσει μια ξεχωριστή νέα μηχανή, μια νέα Ένωση». Η Ευρώπη με δεκαπέντε ή είκοσι οκτώ κράτη μέλη είναι ακαλλιέργητη ή δεν έχει μελετηθεί επαρκώς, για την έλλειψη συναίνεσης, την κοινωνική πολιτική, τη φορολογία και την ενεργειακή πολιτική.
1. http://www.lecho.be/agora/edito/Un_sextuor_pour_une_Europe_plus_ambitieuse.9714442-622.art?ckc=1
