Πού το πάει η Περιφέρεια για τα Χανιά;

Η αντιμετώπιση της Περιφέρειας Κρήτης για τον νομό Χανίων είναι ουτιδανή. 10 χρόνια φουρνάρηδες και ψωμί δεν έμαθαν να ψήνουν.
Ακόμη και τώρα θυμούμαι τον τέως αντιπεριφερειάρχη Χανίων να περιγράφει, τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε για να συγκεντρώσει τους απαιτούμενους πόρους για την αναπτυξιακή ανασύνταξη του Νομού.
Και αυτό που σας λέω δεν είναι η μίζερη, κομπλεξική συμπεριφορά ενός “κακομαθημένου παιδιού” που ζητά συνέχεια λεφτά, αλλά η δική τους καθαρή αδυναμία να κατανοήσουν το δικό μας όραμα, τις δικές μας ιεραρχήσεις, όπως αυτές εκφράζονται από την ίδια την ιστορική ανάγκη.
Καλόμαθαν τόσα χρόνια στα χειροφιλήματα και στους τεμενάδες, και όταν αναδεικνύονται ζητήματα, τους πιάνουν ξινίλες.
Θα σας φέρω ένα μικρό παράδειγμα για να αντιληφθείτε το μέγεθος της πίκρας που βιώνουν.
Το όνειδος στα Μεγάλα Χωράφια από την περσινή θεομηνία, χρειάζεται πέντε χειμώνες για να λυθεί. Ημουνα νιος και γέρασα…
Ακόμη και στη δακοκτονία, προτίμησαν με μισόλογα και τρίπλες να κρυφτούν πίσω από την επαπειλούμενη καταστροφή.
Ή είσθε υπεύθυνοι ή δεν είσθε!
Τα δυο μικρά παραδείγματα στοιχειώνουν τον επικοινωνιακό τακτικισμό τους, και δείχνουν μια διαχείριση  “Φρανκενστάιν”.
Οταν φτιάχνεις μια ατζέντα για ένα νομό, πρέπει να ξέρεις να πεις και κάτι αληθινό.
Ειλικρινά λίγο με ενδιαφέρει τι έκαναν για τους υπόλοιπους νομούς της Κρήτης. Στο παρόν σημείωμα, η προσπάθεια είναι να φωτίσουμε μια πολιτική τακτική.