» Επιστολή προς την Υπουργό Παιδείας
Κυρία υπουργέ Παιδείας,
Πριν 40 – 50 χρόνια όποιος φοιτητής δεν προβιβαζόταν (5) ή έχανε τη χρονιά, όπως συμφοιτητής μου στην Π.Α. Ηρακλείου που επανέλαβε το 2ο έτος λόγω… Μουσκής, ή το μετέφερε στο επόμενο έτος, αλλά όχι…αιωνίως. Ένας ανιψιός μου, που δεν τον είδα να μελετά επισταμένως, εισήχθη το 2002 στο ΤΕΙ Αιγάλεω Τοπογράφος Μηχανικός και τελείωσε… το 2019 παίρνοντας το πτυχίο. Είχε εισαχθεί με πολύ κάτω από τη βάση και λόγω πολλών γνωστικών κενών, έκανε πολλά φροντιστήρια, για να ολοκληρώσει τις σπουδές του.
Αν δεν είναι κανείς ικανός για σπουδές, γιατί να επιβαρύνει την οικογένειά του με αναποτελεσματικές δαπάνες και τον φορολογούμενο με βιβλία, προγράμματα, καθηγητές, φοιτητικές εστίες κ.λπ.;
Το 1980 – 84, είχαμε μόνο 30 χιλ. φοιτητές, τώρα έχουμε 80 χιλιάδες. Τότε μπαίναμε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και είχαμε ανάγκη από τεχνίτες οικοδομής λόγω της επερχόμενης τουριστικής ανάπτυξης, δηλ. υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ξυλουργούς κ.λπ.
Τότε δημιουργήθηκαν σε κωμοπόλεις ΤΕΙ (Τεχνολογικά Επιστημονικά Ιδρύματα) για να απορροφήσουν υπερβολικά πολλούς φοιτητές δηλ. για εσωτερικό… τουρισμό.
Σχολές ανθοκομίας – Κηπουρικής κ.λπ., δεν προσφέρουν τίποτα στην ελληνική οικονομία, ειδικά τώρα που τα αλλεπάλληλα μνημόνια μάς έχουν υπό συνεχή επιτήρηση, και φυσικά το βασικότερο πρέπει να περιορίσουμε το… σπάταλο κράτος για να συνέλθουμε (αν συνέλθουμε).
Οι Ευρωπαίοι, μας έχουν πάρει αεροδρόμια, λιμάνια, διόδια και τις βιώσιμες επιχειρήσεις, δηλ. όσες τώρα 40 χρόνια δεν έκλεισαν οι πορείες, απεργίες, διαδηλώσεις. Είναι εθνική ανάγκη όσες σχολές δεν προσφέρουν στην Ελληνική Οικονομία… να κλείσουν.
Ιωάννης Καμηλάκης,
Συν/χος Διδάσκαλος
