Πρέπει επιτέλους να μονιάσετε

Δεν έχουμε την πολυτέλεια να ολιγωρούμε και να τρωγόμαστε μεταξύ μας. Τα μάτια ανήμερων θηρίων είναι στραμμένα προς τις θάλασσές μας και τις μύριες άλλες απαράμιλλες ομορφιές της πατρίδας μας έχοντας ζωγραφισμένη την οργήν τους τόσο άγρια όσο ποτέ άλλοτε.
Τα δε νύχια τους είναι έτοιμα να ξεσχίσουν της σάρκες μας, όπως πολλές φορές στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας μας έχει συμβεί αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια στον ελληνικό χώρο. Είμαστε τυχεροί ως Έλληνες γιατί η πεντάμορφη πατρίδα μας βρίσκεται σε αυτή τη γεωγραφική θέση. Από καταβολής κόσμου όμως όλοι την ρέγονται και όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να καταναλώνουμε ώρες ολόκληρες κατηγορώντας ο ένας τον άλλο, παραμερίζοντας την αλήθεια των πολλαπλών κινδύνων που καραδοκούν γύρω μας και αντί να μονιάσουμε, ώστε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε  τους εχθρούς μας, σκορπάμε την ομίχλη της διχόνοιας δίχως έλεος και μας τυφλώνει, αψηφώντας το κακό που μεταξύ μας προκαλούμε στην ίδια μας τη χώρα και το λαό μας, κι όλα αυτά για μικροπολιτικά κέρδη. Όλοι οφείλουμε να δώσουμε τα χέρια, να μονιάσουμε επιτέλους ώστε να αντιληφθούν όσοι μας εχθρεύονται ότι οι Έλληνες μονιασμένοι μπορούμε να μεγαλουργήσουμε όπως και στο παρελθόν πολλές φορές αποδείξαμε. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε και ο καθένας από το δικό του μετερίζι πρέπει να κρατήσουμε ζωντανά τα ήθη και έθιμα και τις παραδόσεις του γένους μας και πάνω απ’ όλα τη γλώσσα μας και τη μουσική μας παράδοση. Δεν μας χρειάζονται τα ξενόφερτα, ψυχοφθόρα που προσπαθούν να παραμερίσουν τα δικά μας. Δυστυχώς όμως όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα σήμερα με τους διάφορους πολέμους που γύρω μας είναι σε πλήρη εξέλιξη και πολλοί άλλοι παράγοντες, αναγκάζουν τους λαούς των διαφόρων κρατών και εγκαταλείπουν τους τόπους τους ψάχνοντας για μια απόμερη γωνιά ώστε να επιβιώσουν. Δεν είμαστε όμως εμείς εκείνος ο λαός που θα τους κλείσουμε τις θύρες της επιβίωσης τους. Δεν είμαστε εμείς που θα τους σκοτώσουμε την ελπίδα. Την φιλοξενία και την ανθρωπιά ο Έλληνας την έχει μέσα στην ψυχή του. Κυλάει μέσα στις φλέβες του και δεν θα στερέψει ποτέ. Αυτήν όμως την φιλοξενία και το φιλότιμο, την ευσπλαχνία και την υπερηφάνεια του Έλληνα, την εκμεταλλεύονται ορισμένοι προς όφελος βέβαια δικό τους επιδιώκοντας να χωρίσουν το λαό μας σε δυο στρατόπεδα εκπληρώνοντας μέρος των ονείρων τους. Και δεν είναι το όνειρό τους τίποτα άλλο, εκτός από το να μας αφανίσουν ως έθνος. Ένα όνειρο αιώνων, που καίει τα σπλάχνα κάποιον και δεν θα σβήσει ποτέ από τη σκέψη τους, αν δεν το πραγματοποιήσουν. Όχι, δεν πρέπει να τους δώσουμε αυτή τη χαρά, αλλά αντίθετα να τους δείξουμε ότι οι Θερμοπύλες, η Σαλαμίνα, το Σούλι, το Αρκάδι και μύρια άλλα ιστορικά γεγονότα αιματοβαμμένα από ποτάμια αίμα ελληνικό, δεν σβήνουν από την ιστορία των εθνών. Είναι όρθια και ο ήλιος τους λάμπει σκορπώντας φως της ελευθερίας και αν χρειαστεί θα τους αιματοποτίσουμε πάλι και πάλι για την τιμή της πατρίδας μας.
Το πιο απόρθητο κάστρο που τίποτα δεν μπορεί να το γκρεμίσει είναι το κάστρο του μονιασμένου λαού ενός έθνους και αν παρ’ αυτά υπάρξουν προδότες όπως και πολύ παλιά υπήρξαν, δεν έχουμε άλλη επιλογή εκτός από το να τους απομονώσουμε. Δεν έχουμε το δικαίωμα να ολιγωρήσουμε. Οι καιροί που διανύουμε είναι πολύ σκοτεινοί και απρόβλεπτοι.
Δεν είναι λίγες εκείνες οι γραφίδες που προσπαθούν με περίσσια τέχνη ν’ αλλοιώσουν την ιστορία του έθνους μας κατασκευάζοντας δικές τους εκδοχές για διάφορα γεγονότα αμφισβητώντας τις αλήθειες που μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί στις σελίδες της ιστορίας του χρόνου. Δεν έχουμε το δικαίωμα να τους αφήσουμε ανεξέλεγκτους προβάλλοντας με διάφορα μέσα αμφιβολίες και ασύστολα ψεύδη. Και όσο εκείνοι θα βλέπουν ότι εμείς οι Έλληνες, οι απόγονοι του Ηρακλή και του Οδυσσέα, τρωγόμαστε μεταξύ μας τόσο περισσότερο θα καταβάλλουν προσπάθειες και θα καταστρώνουν σχέδια να κερδίσουν έδαφος ώστε να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους που πιο πάνω αναφέρω και που όσο μένει απραγματοποίητο τόσο περισσότερο τους καίει τα σπλάχνα. Πρέπει επιτέλους να μονιάσουμε. Απόστασα πια ως Έλληνας ανοίγοντας την τηλεόραση να βλέπω και ν’ ακούω ύβρεις κι αλληλοκατηγορίες ένθεν και ένθεν κι από την άλλη μεριά να βλέπω και ν’ ακούω από διάφορους ηγέτες άλλων κρατών ότι αμφισβητούν τα σύνορα της πατρίδας μου, και ότι οι συντάξεις που παίρνουν οι απόμαχοι Έλληνες είναι ικανοποιητικές κι ότι αρκούν να περάσουν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους με αξιοπρέπεια. Όχι κύριοι, δεν μπορώ να δικαιολογήσω αυτή την τακτική που ακολουθείτε. Αν έχετε διαφορετικές αντιλήψεις προσπαθήστε με επιχειρήματα να βρείτε τη χρυσή τομή κι όχι βέβαια μέσω των καναλιών της τηλεόρασης. Κλειστείτε στα γραφεία σας και βρείτε λύσεις. Η εικόνα που βγάζετε προς τα έξω με απογοητεύει.
* Ο Δημήτρης Κ. Τυραϊδής είναι συγγραφέας – ποιητής, μέλος της παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος της Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων