Σε νέες περιπέτειες εισέρχονται οι σχέσεις Αθηνών-Σκοπίων µετά την παραβίαση των όρων της Συµφωνίας των Πρεσπών, όταν η ορκωµοσία της νέας προέδρου Σιλιάνοφσκα έγινε όχι στο συνταγµατικό όνοµα της χώρας “∆ηµοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας”, αλλά σκέτο “Μακεδονία”.
Η Σιλιάνοφσκα έδειξε ότι δεν σέβεται το συνταγµατικό όνοµα µε το οποίο αναγνωρίζεται η χώρα της από τον ΟΗΕ, µπήκε στο ΝΑΤΟ και µ’ αυτό γίνονται ενταξιακές διαπραγµατεύσεις µε την Ε.Ε. Ερωτηθείσα γιατί αγνοεί τον καταστατικό χάρτη της χώρας της, απάντησε ότι έχει το δικαίωµα του “αυτοπροσδιορισµού”.
Η νέα πρόεδρος, προκλητικά, χαρακτήρισε προβληµατική τη Συµφωνία των Πρεσπών, βάσει της οποίας άλλαξε το όνοµα από Π.Γ.∆.Μ. σε North Macedonia “Βόρεια Μακεδονία”, επιχειρώντας να προκαλέσει κλίµα αµφισβήτησης της Συµφωνίας.
Είναι γνωστή η στάση της Ν.∆. ως αντιπολίτευση, όταν υπεγράφετο η Συµφωνία των Πρεσπών που τη θεωρούσε προδοτική και η δήλωση, όταν έγινε κυβέρνηση, ότι θα τη σεβαστεί, καθ’ όσον µια ∆ιεθνής Συµφωνία υπερτερεί κάθε άλλης διάταξης νόµου. Τώρα που επιτίθεται στη νέα ηγεσία των Σκοπίων, η οποία αµφισβητεί τη Συµφωνία των Πρεσπών, πώς χαρακτηρίζεται;
Η κυβέρνηση επί 5 χρόνια δεν έφερε προς υπογραφή στη βουλή τρία µνηµόνια της Συµφωνίας µε τη δικαιολογία ότι περίµεναν να τα ψηφίσουν τον κατάλληλο χρόνο που θα εξυπηρετείτο το συµφέρον του τόπου. Η αιτία, όµως, ήταν ο φόβος των εσωκοµµατικών αντιδράσεων του πρώην πρωθυπουργού κ. Σαµαρά και βουλευτών της Βόρειας Ελλάδας. Τα τρία µνηµόνια, κατόπιν του σάλου που δηµιουργήθηκε έφερε στη Βουλή προς ψήφιση η αξιωµατική αντιπολίτευση. Τι θα κάνει η πλειοψηφία;
Η Συµφωνία των Πρεσπών έγινε και για εθνικούς λόγους. Να αποµακρυνθούν οι Βόρειοι γείτονες µας από την επιρροή των Τούρκων. Τι κάνουµε τώρα που διαπραγµατεύεται το V.M.R. µε τα άλλα µικρά αλβανικά κόµµατα, ελεγχόµενα απ’ την Τουρκία, να σχηµατίσουν κυβέρνηση συνεργασίας; Υπ’ όψιν ότι το V.M.R. υπάγεται στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόµµα (Ε.Λ.Κ.) που ανήκει και η Ν.∆.
Τριβές µε το γειτονικό κράτος έχει και η Βουλγαρία λόγω της “µακεδονικής γλώσσας”. Επιθυµούσαν ν’ αναγνωριστεί η δυτικοβουλγαρική διάλεκτος, δηµιουργηθείσα το 1944 στην περιοχή της υπό την επωνυµία “Μακεδονία του Πιρίν”. Φοβούνται µήπως προκύψει µειονοτικό και αυτονοµιστικό κίνηµα.
Επιστεύετο ότι µε τη Συµφωνία των Πρεσπών θα σταθεροποιείτο η περιοχή, ότι αν τα βρίσκαµε µε τους Σκοπιανούς θα γλυτώναµε απ’ τους Τούρκους, να τους έχουµε και από Βορρά. Όπως διαµορφώνεται η κατάσταση γίνεται πονοκέφαλος και για τις ΗΠΑ φοβούµενες µήπως σκάσει καµιά τρίτη σύγκρουση στα Βαλκάνια, που αρχίζουν και βράζουν, όπως το Ουκρανικό και το Παλαιστινιακό.
