Πριν πεινάσουν μαγειρεύουν…

Αν έμαθα κάτι από το Θερινό Σχολείο Περιβαλλοντικής Δημοσιογραφίας που φιλοξένησε το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, είναι να είμαι υποψιασμένος σε πληροφορίες και δημοσιεύματα που αφορούν το περιβάλλον, τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω απ’ αυτό και τα δημοσιεύματα που συνακολουθούν.
Σήμερα η εφημερίδα παρουσιάζει ένα ρεπορτάζ για τη ζωτική ανάγκη να πιστοποιηθεί ως ελληνικό προϊόν το σταμναγκάθι (το περίφημο κρητικό σταμναγκάθι που συντροφεύει τις γεύσεις μας από παιδιά) μετά τις πληροφορίες που διακινήθηκαν ότι κάτι τέτοιο το έχουν καταφέρει ήδη οι Ιταλοί από τη δεκαετία του ’90.
Όπως θα διαβάσετε σε άλλες σελίδες των “Χ.Ν.”, ο καθ’ ύλην αρμόδιος γεωπόνος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γραμβούσας Γεώργιος Πρεκατσάκης το διαψεύδει κατηγορηματικά.
Προς τι λοιπόν τόσο σούσουρο και η αναμπουμπούλα; Ποιον πρέπει να πιστέψουν οι Χανιώτες;
Ο ρόλος του ντέντεκτιβ Πουαρό δεν μου αρέσει.
Αυτά τα αφήνω στην κρίση σας.
Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να μην αιφνιδιαστούμε για μια ακόμη φορά, και να γίνουν όλες οι ενδεδειγμένες ενέργειες για να πιστοποιήσουμε το σταμναγκάθι διότι σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως είναι το ευρωπαϊκό, τα χωρατά περισσεύουν.
Τα ατού και τα πλεονεκτήματα της αγροτικής μας παραγωγής πρέπει να προστατεύονται, για να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Μην ξεχνάτε ότι στο παρελθόν κινδυνεύσαμε να βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων με τη φέτα.
Εκτός του ότι είναι θέμα τιμής για μας τους Κρητικούς είναι και θέμα καλού γούστου.