Προαναγγελθέντες θάνατοι ελληνικού θέρους

Τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναπεί, τα έχουμε γράψει, τα έχουμε διαβάσει! Τι υπάρχει πλέον να ειπωθεί για τις πυρκαγιές;
Μοιάζει ένα “προαναγγελθέν δεδομένο”(!) που γνωρίζουμε πως θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την περίοδο του καλοκαιριού!
Το μόνο που δεν μπορούμε να μαντέψουμε με ακρίβεια είναι την περιοχή που θα πληγεί!
Ωμές αλήθειες, ωμή πραγματικότητα· θεωρούμαστε εν δυνάμει υποψήφια θύματα μιας μελλοντικής καταστροφικής πυρκαγιάς!
Περιουσίες, πνεύμονες πρασίνου, ζωντανά, ακόμη και άνθρωποι, χάνονται!
Όλα στάχτη, όλα μαύρο!
Μία φριχτή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει η χώρα μας επί δεκαετίες!
Τι ψυχή να παραδώσει στους επερχόμενους;
Ανακαλώ στη μνήμη περασμένες καλοκαιρινές περιόδους!
Υπάρχουν και ζουν ακόμη τα θύματα ή οι απόγονοι αυτών που είδαν σε μια στιγμή να χάνονται οι κόποι μιας ζωής, να χάνονται αγαπημένα τους πρόσωπα, συγγενείς, φίλοι…
Υπάρχει λογική; Υπάρχουν απαντήσεις στα ερωτηματικά που στέκουν μετέωρα;
Δεν θα επιχειρήσω να μπω στη διαδικασία!
Μοιάζει να ξαναγράφεις μια ίδια κριτική σε μια παράσταση χιλιοπαιγμένη με υπαίτιους και αναίτιους τους ίδιους πρωταγωνιστές!
Κι έπειτα είναι η θλίψη που θα ακολουθήσει έως ότου ξεχαστεί(;) με το πέρας του καλοκαιριού!
Κι έπειτα είναι κι η μετέωρη βεβαιότητα πως τίποτα απολύτως δεν θα φτιάξει παρόλες τις εξαγγελίες!
Κρανίου τόπος η Ελλάς και η οδός προς τη δυστοπική πραγματικότητα που πρόκειται να βιώσουμε εμείς και τα παιδιά μας, είναι πια κι αυτή μια βεβαιότητα που την παρακολουθούμε να επιβεβαιώνεται όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα μαθηματικό τύπο!