ΑΛΛΟ η πολιτική σκοπιμότητα και άλλο η πραγματικότητα γύρω μας.
ΤΑ ΔΥΟ μεγέθη βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση μεταξύ τους, αφού πολλές φορές η πολιτική σκοπιμότητα αγνοεί ηθελημένα την ωμή πραγματικότητα. Ή, εντέχνως την καλύπτει επικοινωνιακά.
ΑΛΛΑ, τι ακριβώς εννοούμε στην περίπτωση του κορωνοϊού; Ο κ. Ν. Καπραβέλος (φωτ.), πνευμολόγος και διευθυντής ΜΕΘ στο νοσοκομείο Παπανικολάου (Θεσσαλονίκη), σε τηλεοπτική του εμφάνιση (Αντ1, 29/11/), τόνισε κατ’ επανάληψη ότι, λόγω της βεβαρυμένης κατάστασης με την πανδημία στη χώρα, «δεν πρέπει να ανοίξουμε». Τα περιοριστικά μέτρα θα πρέπει να συνεχιστούν και να ενταθούν.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ στη Θεσσαλονίκη είναι ήδη πολύ δύσκολη, καθώς τα κρεβάτια εντατικής είναι όλα γεμάτα. Ο ίδιος εξήγησε: «Βιώνουμε μια τραγική κατάσταση. Δεν έχουμε κρεβάτια εντατικής. Έχουμε φτιάξει έναν άλλο χώρο, σε βάρος άλλων ειδικοτήτων για να αντιμετωπίσουμε αυτό το κύμα, το οποίο μας ξέφυγε!» Και συμπλήρωσε επιμένοντας: «Δεν πρέπει να ανοίξουμε. Η διασπορά είναι πλέον στη διπλανή μας πόρτα. Αυτός που θα ανοίξει (το κατάστημά του), αν θα ανοίξει, θα πρέπει να γνωρίζει ότι ανοίγει με κίνδυνο της ζωής του».
ΙΔΟΥ, λοιπόν, το δίλημμα για την κυβέρνηση: οικονομία ή υγεία; Κι έτσι κι αλλιώς έχουμε απώλειες. Στην πρώτη περίπτωση (οικονομία) έχουμε τρομακτική αύξηση της ανεργίας (με όλες τις συνέπειές της για όλους), στη δεύτερη έχουμε εκτατόμβες νεκρών (με συναισθηματικές και ουσιαστικές συνέπειες για όλους).
Η ΤΑΚΤΙΚΗ του “βλέπουμε και κάνουμε” φυσικά δεν λύνει το πρόβλημα. Είναι καιροσκοπική, όχι σοβαρή. Θα έπρεπε μια κυβέρνηση, εν ώρα πανδημίας και βλέποντας γύρω της το τι γίνεται, να εφαρμόζει μόνο το “προλαμβάνειν και ου θεραπεύειν”.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όπως ομολογεί ο παραπάνω γιατρός, «η κατάσταση μας ξέφυγε»! Υπάρχει άραγε χρόνος για διόρθωση ημαρτημένων;
