Προεκλογικές εκτιμήσεις στη Γερμανία

Το δίλημμα, που επικρατεί στον διπλωματικό κόσμο και στα μέσα ενημέρωσης ένα 24ωρο πριν ανοίξουν οι κάλπες στη Γερμανία, είναι εάν η Μέρκελ στα 16 χρόνια σταδιοδρομίας της στην Καγκελαρία κατάφερε να αναμορφώσει τη Γερμανία ως κυρίαρχο της Ευρώπης ή με την αποχώρησή της ήρθε η ώρα να αναμετρηθεί η χώρα της με τις ευρωπαϊκές αρχές για τις πολιτικές, που εφάρμοσε, οι οποίες πολλάκις αντιστρατεύονταν τον ανθρωπισμό με απουσία σεβασμού και με κυνισμό. Με την οικονομική ισχύ, που απέκτησε, μετέβαλλε την Ευρωπαϊκή οικογένεια σε αποδέκτη συμβιβασμών προς όφελός της, αδιαφορώντας για το αν τα κράτη – μέλη μετατρέπονταν άλλοτε ως “πελάτες” των Γερμανών και άλλοτε ως “πειραματόζωα”.
Έχει παρατηρηθεί ότι στο θέατρο όταν αλλάζει ο θίασος, αλλάζουν τα σκηνικά και το έργο, που παίζεται. Πιστεύεται ότι το αυτό συμβαίνει και στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Όμως με την αποχώρηση της Μέρκελ, θ’ αλλάξει κατ’ όνομα ο θίασος, τα σκηνικά θα παραμείνουν ως έχουν και το ίδιο έργο θα παίζεται. Διότι αμφότεροι οι διεκδικούντες την Καγκελαρία, ο σοσιαλδημοκράτης Ολαφ Σόλι του SPD, στο οποιό ηγείτο η Μέρκελ επί 20 χρόνια και ο χριστιανοδημοκράτης Αρμιν Λάσετ του CDU/CSU (Χριστιανική Ένωση Χριστιανοκοινωνιστών) αυτοπροβάλλονται εμφαντικά ως πολιτικοί κληρονόμοι της Μέρκελ.
Το συγκυβερνών κόμμα (SPD) διατηρεί το ποσοστό του στο 25% έναντι του CDU/CSU που βελτίωσε τη θέση του στο 22%. Οι Πράσινοι της Αναλένα Μπέρμποκ αύξησαν το ποσοστό τους από 11 στο 17%, οι Κεντρώοι Φιλελεύθεροι EDR έφθασαν στο 11% οι δε Ακροδεξιοί και οι Αριστεροί παραμένουν στο 6%. Στη δημοσκόπηση προτίμησης προσώπων προηγείται ο Σόλτς αισθητά με 29% έναντι του Λάσετ, ο οποίος έχει καθηλωθεί στο 14%, τον οποίον πλησιάζει η Πράσινη Αναλένα με 12%.
Η Μέρκελ ενώ αρχικά εκλεκτός της για την Καγκελαρία ήταν ο Λάσετ αργότερα υποχρεώθηκε να υποστηρίξει τον κομματικό υποψήφιο Σόλτς, ο οποίος με επίκεντρο την οικονομία επέκρινε τον Υπ. Οικονομικών Πέτερ Αλτμάιερ για αποτυχία στη βιομηχανική Πολιτική της. Η Μέρκελ υποστηρίζει ότι αν δεν ψηφισθεί για καγκελάριος ο υποψήφιος του κόμματός της Σόλτς, η όποια κυβέρνηση συνεργασίας ήθελε προκύψει, θα είναι μια “κυβέρνηση χρέους”. Θα έχει ν’ αντιμετωπίσει μια δύσκολη οικονομική περίοδο, απειλούμενη να υποχρεωθεί, να πληρώσει πολλά και άλλα χρέη διεκδικούμενα απ’ τον β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα οποία επί 16 χρόνια παρουσίας η Μέρκελ στην Καγκελαρία τα φρενάριζε.
Το ευνοϊκό κλίμα απ’ τη 16ετή διακυβέρνηση της Μέρκελ θα αντιστραφεί και θα περιοριστούν οι δυνατότητες περαιτέρω οικονομικής ανάπτυξης. Απομένει πλέον στους ιστορικούς, να εκτιμήσουν αν η Ανατολικογερμανίδα Μέρκελ απέκτησε το προνόμιο να λέγεται Ευρωπαία αναμορφώτρια και να της αναγνωρισθεί, ότι αναβάθμισε το προφίλ της ως Καγκελάριου της Γερμανίας, ώστε να επιβάλλεται στην Ε.Ε. και να αναγνωρίζεται ως Ευρωπαία ηγέτιδα.