Κύριε διευθυντά,
«Το ποτέ δεν είναι αργά, τώρα σε κάποιους, στις εκλογές στις 21-5-2023, είναι πολύ αργά». Κάθε μέρα που περνά όλο και περισσότερο μπερδεύεται ο απλός άνθρωπος που θέλει να προάγεται και μαζί να εξελίσσεται προς το καλύτερο η Ανθρωποκοινωνία του μέλλοντος. Στην πολιτική- κομματική καθημερινότητα πρυτανεύει η υποκρισία από τους πολιτικούς που φιλοδοξούν μια θέση στη βουλή.
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) εκφυλίζονται, τα τηλεοπτικά κανάλια, ιδιωτικά και δημόσια, ελεγχόμενα, κεντρικά και περιφερειακά, προτάσσουν το κέρδος οικονομικά αντί το όφελος κοινωνικά, με αποτέλεσμα να τα χάνουν και τα δυο. Τη νεολαία μας αντί να τη μορφώνουν με γνώσεις ενθάρρυνσης, την επιμορφώνουν με απογοητεύσεις. Τους διαμορφώνουν προσανατολισμό που τους οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Το πάθος των νέων μας, οι σκέψεις τους, τα οράματα τους, οι βλέψεις τους για τη ζωή αντί να εξευγενίζονται, εκφυλίζονται. Φεύγουν, απομακρύνονται από την ΕΛΠΙΔΑ του ποτέ δεν είναι αργά και περνάνε πρόωρα στο τώρα είναι αργά, τραυματίζοντας θανατηφόρα την ΕΛΠΙΔΑ που υποκρύπτεται στον εσώκοσμο τους. Τα εγώ των φιλόδοξων που εμπλέκονται στον πολιτικό – κομματισμό έχουν εκφυλίσει την ιερότερη έκφραση που υποκριτικά ακούγεται, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ- Κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Η επιθετικότητα κάποιων, ολίγων ακόμη στον αριθμό, εγωκεντρικών τύπων τους ξεγυμνώνει και τους φωτογραφίζει, αυτούς που τους καθοδηγούν, πληρώνοντας τους με πλαστά αργύρια ως αντάλλαγμα στα πάρε δώσε μεταξύ τους. Το ποιοι είναι αυτοί, φίλε αναγνώστη μου, μην περιμένεις να στους υποδείξω εγώ. Πρέπει να τους βρεις εσύ, διώχνοντας τις παρωπίδες που έχεις. Όταν πας να ψηφίσεις στις 21 Μαΐου, μην περιμένεις να σου το υποδείξουν άλλοι. Εσύ φίλε αναγνώστη, να τον έχεις βρει και να τον υποδείξεις και σε άλλους. Καλούμαστε να συστρατευτούμε πολλοί οραματιστές για να γίνουμε δυνατοί έναντι της οικονομικής, της πολιτικής και κομματικής ολιγαρχίας. Έτσι μόνο θα ζούμε εμείς κάπως καλύτερα και δεν θα επιτρέπουμε στους ολιγάρχες να γεμίζουν τα χρηματοκιβώτια τους οικονομικά πλούτη.
Είναι πολλά τα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας, είναι πολλαπλάσια τα πρόσωπα μέσα στα κόμματα που ζητούν την ψήφο μας για μια θέση βουλευτή στη Βουλή. Κάποιο κόμμα έχει ιστορία πολλών χρόνων, με εναλλασσόμενες ονομασίες, για να μη φορτώνεται τις ανομίες του. Αυτό είναι η Ν.Δ.. Ζητά αυτοδυναμία προκειμένου (τι ειρωνεία) να προασπίσει τη Δημοκρατία. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. (Προοδευτική Συμμαχία). Κάποτε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ που τον γέννησε η διευρυμένη αριστερή ιδεολογία. Στην πορεία του κατάφερε και πήρε δυνάμεις τόσες, όσες με κάποιες άλλες κομματικές ενότητες κυβέρνησε για μια τετραετία. Τώρα διεκδικεί την πρωτιά μαζί με άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Μας διδάσκει πώς μπορούμε να συμμαχούμε με διαφορετικότητες που είναι κυρίαρχα ζητούμενα, για να οικοδομηθεί η Ανθρωποκοινωνία του μέλλοντος. Στη συνέχεια είναι το ΚΙΝΑΛ, η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ με το σύνθημα ΑΛΛΑΓΗ, που μόνο αλλαγή δεν έφερε ο κάποτε πρόεδρος του, γόνος πολιτικού ηγέτη που ζούσε στην Αμερική. Πλέον, έχουμε το ιστορικό κόμμα το Κ.Κ.Ε. με τις ιστορίες του, τις διασπάσεις του, τον ιδεολογικό στατικισμό και χωρίς ελπίδα διαφοροποίησης. Ικανό στις οργανώσεις των κινητοποιήσεων. Τέλος, άλλα μικρά σε δύναμη κόμματα προέρχονται από πρόσωπα άλλων κομμάτων.
Φίλε αναγνώστη, τι λες; Θα συναντηθούμε στις ίδιες κάλπες; Εγώ λέω ΝΑΙ, πες κι εσύ τι ΝΑΙ.
Παντελής Χίνος
