Προκλητική και επικίνδυνη κλιμάκωση των Τούρκων

«Αν κάποιος θέλει να προβλέψει το μέλλον, πρέπει να συμβουλευτεί το παρελθόν, καθώς τα γεγονότα του σήμερα μοιάζουν με του παρελθόντος. Αυτό συμβαίνει, επειδή δημιουργούνται από ανθρώπους που πάντοτε ωθούνταν και θα ωθούνται από τα ίδια πάθη και έτσι αναγκαστικά επιφέρουν τα ίδια αποτελέσματα».
(Νικολό Μακιαβέλι, 1469-1527)
ΕΙΝΑΙ πασιφανές ότι η Τουρκία επιδιώκει οπωσδήποτε ένα «ατύχημα», μια θερμή εμπλοκή της οποίας την αιτία θα επιρρίψει στη χώρα μας. Η αδιαφορία των λεγόμενων «μεγάλων δυνάμεων» για τα τεκταινόμενα στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου λέει πολλά. Για τον λόγο αυτό η Τουρκία κάνει το παν ώστε να διατηρεί ανοιχτά όλα τα μέτωπα, με ένα και μοναδικό στόχο: την κυριαρχία της σε ένα τμήμα του Αιγαίου και την -έτσι- ηγεμονική παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο. Ζωτικό της ενδιαφέρον; Η θαλάσσια ζώνη νότια της Ρόδου μέχρι τα ανοιχτά της Κύπρου. Ολες οι «δοκιμασίες» (και η πρόσφατη της Ρω) στοχεύουν στο να «τεστάρουν» την ελληνική ετοιμότητα.
ΔΕΝ μιλάμε πια για πόλεμο νεύρων. Η Τουρκία έχει περάσει στο επόμενο στάδιο, αυτό της ακραίας προκλητικότητας. Η κατάληψη, με την ανοχή (ή και τη βοήθεια των Ρώσων) του Αφριν της προσδίδει ιδιαίτερη έπαρση απέναντι στην Ελλάδα, την οποία θεωρεί ως ένα «δοβλέτι» της! Το δε περί νεο-οθωμανισμού όνειρο των Τούρκων, όπως το περιέγραψε παλαιότερα ο Νταβούτογλου, φαίνεται σιγά-σιγά να πραγματοποιείται, πάντα με την σιωπηλή ανοχή των «μεγάλων».
ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι συγκυρίες (έλλειψη ηγετών, ελληνική κυβέρνηση, συμμαχίες, προστατευτισμός ΗΠΑ, αδύναμη Ε.Ε., ψυχρός πόλεμος με Ρωσία κ.λπ.) δεν μας ευνοούν.
ΜΠΟΡΕΙ η Τουρκία να έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα, όμως το ευκολότερο για ένα νεο-σουλτάνο είναι να στρέψει την προσοχή του λαού του σε ένα νέο κατακτητικό πόλεμο. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Δεν έχουμε ούτε τη μεθοδικότητα των Τούρκων, ούτε μακρόπνοα εθνικά σχέδια (τουλάχιστον για την προστασία όσων περιοχών εντάχθηκαν στον ελληνικό χώρο με την υπογραφή των Ελ. Βενιζέλου και Ισμετ Ινονού στη Λωζάννη, 1923). Ούτε όμως και μια αραγή ενότητα του πολιτικού κόσμου και του λαού. Ο Ερντογάν βάζει στο τραπέζι γεωστρατηγικά ζητήματα που, προς το παρόν εμείς κάνουμε πως δεν αντιλαμβανόμαστε! Κι αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Τούρκος σε τελευταία ανάλυση είναι να μετατρέψει την -κάθε- δοκιμασία εις βάρος της χώρας μας, σε χρυσή ευκαιρία για εκείνον. Του χρόνου έχουμε εκλογές κι εδώ και εκεί.