Αυτή είναι άποψη του ριζοσπαστικού συνεργάτη των Χανιώτικων νέων για την παγκόσμια καθημερινότητα η οποία ισοπεδώνει όλες τις ριζοσπαστικές αντιλήψεις,
Για να κρίνεται συνήθως ως υπερβολική ή άσχετη με την πραγματικότητα η ριζοσπαστική τόλμη.
Έτσι όμως οι τολμηρές απόψεις κάθε ριζοσπαστικού αρθρογράφου δεν αναλύονται ως πραγματικές καταστάσεις, ούτε από τους πολιτικούς ούτε από τους κοινωνικούς φορείς αλλά ούτε και από το αναγνωστικό κοινό ως δική του πολιτική ευθύνη.
Με αυτό το πνεύμα αναδημοσιεύουμε δύο ριζοσπαστικά κείμενά μας τα οποία έχουν το στίγμα της διαχρονικής έκφρασής τους.
Το ένα δημοσιεύτηκε στα Χανιώτικα νέα το Σάββατο 10 Απριλίου 2010 με τον τίτλο: «ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΘΥΕΛΛΑ Η ΕΛΛΑΔΑ» το οποίο αναδημοσιεύουμε σήμερα, αυτούσιο.
Ενώ το άλλο ριζοσπαστικό και προορατικό άρθρο μου δημοσιεύτηκε 20 Νοεμβρίου 2011 με τίτλο: Η Ελλάδα περνά σε μακρά σκλαβιά, η οποία και έχει πραγματοποιηθεί.
Με τα δύο αυτά άρθρα μου επισημαίνω τη ριζοσπαστική αντίληψη η οποία τώρα είναι ιδιαιτέρως αναγκαία.
ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΝΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΘΥΕΛΛΑ Η ΕΛΛΑΔΑ
Πρωταγωνιστής από Ανατολή σε Δύση ο πρωθυπουργός, όμως η Ευρώπη είναι «εχθρική», η Αμερική επιφυλακτική και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο “Αρπαχτικό” -όπως πάντα- προσπαθεί να μας “σώσει” δημιουργώντας στη δεκαετία 2010 – 2020 μια νέα εποχή αδιεξόδου για την Ελλάδα, όπως έκαμε με την Αργεντινή 1991 – 2001, για να μη… “χρεοκοπήσουμε” αλλά να δεθούμε χειροπόδαρα δια τον κ. Στρος Καν (πρόεδρος τότε του ΔΝΤ) που χρησιμοποίησε την Ελλάδα ως θύμα για να προωθήσει την υποψηφιότητά του ως νέου προέδρου της Γαλλίας.
Όμως, εμείς τι θα απογίνουμε μέσα στη συνεχή θύελλα; Πόσο θ’ αντέξει ο λαός μας και ίσως και η λαοπρόβλητη κυβέρνηση μας;
Η ελληνική οικονομία δοκιμάζεται εξαιρετικά κρίσιμα εδώ και πολλά χρόνια. Με τη δοκιμασία αυτή να μεγεθυνθεί από τον Νοέμβρη του 2009.
Για να γίνει εφιαλτική, με τις χειρότερες προοπτικές -για την προσεχή πενταετία- με δραματική υπερ-κρίση που εκδηλώθηκε από τον Γενάρη του 2010. Για να βρίσκεται, έκτοτε, η χώρα σε μια συνεχή θύελλα της οικονομικής ζωής, του τόπου και του ελληνικού λαού.
ΣΩΤΗΡΙΑ Ή ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ;
Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου που ανέδειξε ο λαός με την ψήφο του (αποδοκιμάζοντας την οικονομική, πολιτική και κοινωνική αναξιοπιστία της πολιτικής Καραμανλή) βρέθηκε σε κυκλώνα διεθνούς κερδοσκοπικής επέλασης των διεθνών κερδοσκοπικών μηχανισμών κ.ά. χάνοντας ίσως -πολύτιμο χρόνο για τις αντιδράσεις της.
Με αποτέλεσμα -όπως ήταν επιβαλλόμενο- να αναλάβει τη βαρειά ευθύνη για την αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης μεγάλης οικονομικής κρίσης, μαζί με τον νέο υπουργό Οικονομίας κ. Γ. Παπακωνσταντίνου για την αντιμετώπιση του κολοσσιαίου προβλήματος ΣΩΤΗΡΙΑΣ η κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο πρωθυπουργός έκαμε ως τώρα μια υπεράνθρωπη προσπάθεια σε ευρωπαϊκή και διεθνή κλίμακα για να περισωθεί η Ελλάδα από την καταβύθισή της σ’ένα μακροχρόνιο οικονομικό χάος στου οποίου την έλξη βαρύτητας βρίσκεται ήδη, με άμεσο κίνδυνο να τη “ρουφήξει” η μαύρη τρύπα της οικονομικής τραγωδίας, με άπειρες δυσμενείς συνέπειες.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΑΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΔΑΦΟΣ
Μέσα σ’ αυτή την τόσο δυσμενή πραγματικότητα η Ελλάδα χάνει καθημερινά, βαθμούς από την οικονομική αξιοπιστία της. Πέφτει πιο βαθιά στον φαύλο κύκλο της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης και, κυρίως, χάνει την -ψυχραιμία της, με συνέπεια να γίνονται ζημιογόνα λάθη για τους χειρισμούς αντιμετώπισης μιας τόσο βαριάς κρίσης.
Η οποία ομοιάζει με την κρίση (εξαιτίας του διεθνούς κραχ του 1929) που αντιμετώπισε ο ΜΕΓΑΣ Ελευθέριος Βενιζέλος το 1933, με τους κερδοσκόπους επενδυτές -ομολογιούχους κ.λπ. εκείνων των, επίσης, τραγικών καιρών.
ΔΕΝ ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ
Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτή την παραζάλη που έχει επικρατήσει η κυβέρνηση αγωνιά και αγωνίζεται με συμπαραστάσεις, επιφυλακτικότητες από όλο το φάσμα της αντιπολίτευσης, χωρίς όμως να έχουν -απόλυτα- παραμεριστεί οι κομματικές αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες και διεργασίες.
Κυρίως, λόγω του γεγονότος της διευρυνόμενης αναποτελεσματικότητας για μια ουσιαστική αντιμετώπιση της βαριάς αυτής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα, με περιορισμό με καταλυτικές συνέπειες στην περαιτέρω αναπτυξιακή αναγεννητική πορεία της.
Ήδη, τη στιγμή που γράφτηκε αυτό το κείμενο η ελληνική κρίση δεν έχει αντιμετωπιστεί, αφού δεν έχει υπάρξει ακόμη, μια στέρεη συμφωνία (κυρίως από την πλευρά της EE) που να διασφαλίζει τη μη οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδας. Χωρίς, βέβαια, με τα συμβαίνοντα καθημερινά γεγονότα να μας διασφαλίζουν δηλώσεις, όπως η χθεσινή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας κ. Τρισέ, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι “η Ελλάδα δεν πρόκειται να πτωχεύσει”.
ΠΩΣ ΝΑ ΒΑΣΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΟΝ Κ. ΤΡΙΣΕ; [Αλλά και στους σύγχρονους Τρισέδες και Χασέδες;]
Όμως, αυτή την ώρα ο κ. Τρισέ αντιμετωπίζει την κατακραυγή -ευρωπαϊκά και διεθνώς- εναντίον του για αποτυχημένους χειρισμούς στην αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης, σε συνδυασμό με την κα Μέρκελ και άλλους. Για να βρίσκεται κάτω από πίεση, ακόμα, και για παραίτηση του.
Αν υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη ποιος άλλος θα εγγυηθεί τι, για την Ελλάδα;
Στην ουσία ο κ. Τρισέ δείχνει τον δρόμο του Νομισματικού Ταμείου. Μια συνδυαστική λύση, μαζί με ενισχύσεις από την EE. Λύση όμως η οποία αντιμετωπίζει μεγάλες αντιδράσεις σε Ευρώπη και Αμερική, αλλά και στην Ελλάδα. Αλλά το φλέγον ερώτημα είναι: Με ποια επιτόκια δανεισμού; Μα αυτά της πιάτσας των υψηλών επιτοκίων των κερδοσκόπων;
ΒΕΡΟΛΙΝΟ: ΒΡΟΜΙΚΑ, ΕΥΡΩΓΥΜΝΑ
Στο τελευταίο δελτίο “Οικονομία”, “Σοφοκλέους 10” του Χρηματιστηρίου Αθηνών (7 Απριλίου) δημοσιεύεται κείμενο με τίτλο “Βρώμικο χτύπημα από το Βερολίνο”. Με την “εκπληκτική” πρόσκληση – πρόκληση γερμανικών οικονομικών κύκλων, να “δανειστεί” η Ελλάδα από τα κράτη της Ευρωζώνης με τρέχοντα τοκογλυφικά επιτόκια δανεισμού…
Όμως αμέσως μετά υπάρχει άλλο κείμενο με τίτλο “Τα προβλήματα της Ευρώπης και τα ψευτοφάρμακα των ευρωκρατών”. Για να τονισθεί ότι αυτά τα “ψευτοφάρμακα” καταστρέψανε πολλά περισσότερα πράγματα στην Ευρώπη, του σήμερα, από ό,τι οι Βάνδαλοι, οι Γότθοι και οι Σκύθες…
Ακόμα, όμως, σε άλλο κείμενο υπάρχει ο τίτλος “Η Ευρώπη ζεσταίνεται όσο η Ελλάδα καίγεται, με το ευρώ να είναι γυμνό, με μέτριες απαντήσεις”… Για να αναφέρεται σ’ αυτό το κείμενο ότι: Αυτή είναι η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οποία πολύ σπάνια κατάφερε να υψωθεί στο μέγεθος των περιστάσεων, εξού και η γεωπολιτική και οικονομική εξασθένηση.
Η “ΣΑΠΙΑ” ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ!
Εμείς εδώ και τέσσερα χρόνια γράφουμε για την ευρωπαϊκή κρίση, διάσπαση και αχρειότητα σε όλους τους τομείς της “σάπιας καρδιάς” της Ευρώπης για την οποία θα επανέλθουμε.
Όμως, τι θα γίνει αν το Νομισματικό Ταμείο -όπως δημιούργησε τη μακροχρόνια κρίση της Αργεντινής 1991 – 2001- και δημιουργήσει μια νέα κρίση στην Ελλάδα, την οποία δεν θα αντέξει ο ελληνικός λαός, ακόμα ίσως και αν η παρούσα κυβέρνηση επιμείνει;
Όμως δεν θα αντέξει γιατί η πρώτη εκπώληση της χώρας έγινε από το Καστελόριζο…. αλλά και πόσα άλλα Καστελόριζα και Παστελόριζα δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται έως σήμερα.
